Wéér Adam en Eva en nu vanwege dit bijzonder indrukwekkende filmpje (vind ik) - Op de dvd die ik heb zie je eerst prachtige beelden: In the beginning... met de tekst uit Genesis 1:1, de natuur die de schepping verbeeldt... Kijk voor hetzelfde effect dan eerst bijvoorbeeld even hier.
Alles verandert...
Dan begint dit lied: de zwart/wit beelden zijn surrealistisch, de muziek roept een onheilspellende sfeer op: Adam en Eva zijn in zonde gevallen, alles is veranderd - voorgoed en onomkeerbaar.... Je ziet hen als het ware, nee, je ziét hen verdwaasd rondlopen....
En bij mijn kennismaking met 'Die Schöpfung" drong het eigenlijk voor het eerst zo diep tot mij door hoe groot de impact is geweest voor dit eerste mensenpaar, die leefden in volmaakte harmonie met de wereld om hen heen - de mensen waar God mee wandelde in de avondkoelte... Zij waren onschuldig en werden mensen zoals jij en ik zijn. Dit lied is als het ware het vervolg op 'Die Schöpfung' en beschrijft de gevolgen van de zondeval:
'Good'
Adam
If I could, I'd rewrite history
I'd choose differently; if I could I would
I'd leave out the part where I broke Your heart
in the garden shade, fix the mess I made
If I could I would
Eve
If I could, close my eyes and then
dance around again; If I could I would
Be who You adored, why did I need more?
When beauty was not trained to hide behind my shame
If I could I would
Adam and Eve
Can You hear us cry?
Wishing we could turn back time
To feel Your breathe when branches move
Take one more sunset walk with You
Must each tommorow hold
such brokeness untold?
such brokeness untold?
Can't imagine how You could
See all of me and say it's good
Adam
If I could hold one memory
It would surely be how You walked with us
Eve
I'd go back in time, un-tell my first lie
And let Love's injury heal in spite of me
Can You hear us cry?
...
It is good, it is good,
You still love us more than we believed You could
Could there be something more
will it ever be the way it was before
...
It is good, it is good,
You still love us more than we believed You could
Could there be something more
will it ever be the way it was before
Adam en Eva worstelen hier met het verlies van het Paradijs. Het 'zeer goed' heeft plaats gemaakt voor de strijd tussen goed en kwaad en uiteindelijk de dood...
Adam zou de geschiedenis wel willen herschrijven, - als hij kon maar het kan niet en het is een lied van wroeging en toch dóór moeten leven, al die honderden jaren die nog voor hen liggen, 'in het zweet zijns aanschijns' de aardbodem bewerken die om hem vervloekt is....
En Eva beleeft het paradijs opnieuw als ze haar ogen dichtdoet - is weer even zoals God wilde dat ze was... waarom wilde ze méér dan dat? Als ze kon, zou ze weer zo zijn, zonder zichzelf te verstoppen achter haar schaamte... Maar dat kan niet! 'De man zal over haar heersen'... En ze zal 'met smart kinderen baren' waarvan de oudste de jongste doodt..
Kan alles nog erger worden?
En ze roepen het uit naar God: Hoort u ons, weet U hoe graag we de tijd terug willen draaien om U weer tegen te komen in de hof, nog even een wandeling met U te kunnen maken en samen de zon onder te zien gaan... Waarom heeft iedere nieuwe dag die gebrokenheid in zich - wat de slang niet heeft verteld - Niet meer voor te stellen hoe U ons zag en zei: 'het is (zeer) goed'! Als ik terug kon in de tijd, zou ik mijn eerste leugen ongedaan maken zodat de wond die uw Liefde toegebracht is, geheeld kon worden -
Herkenning?!
En ja, ik heb herkenning bij Adam, bij Eva... bij hun heimwee naar 'het volmaakte,' het Paradijs - wat wij natuurlijk helemáál niet hebben meegemaakt - maar in ons hart ligt hoe het zou moeten zijn. En ook wij kunnen wroeging hebben over gedane zaken die niet terug te draaien zijn. Al weten wij niet anders, we ervaren die eeuwige strijd die er is in de hele schepping, tussen goed en kwaad - en de schuldgevoelens die daarmee verbonden zijn. Hoe dat is doorgedrongen in alle facetten van het leven omdat de band met God toen, in het Paradijs, verbroken is.
Wij mensen zullen uit onszelf niet meer 'goed' genoemd kunnen worden.
Wij mensen zullen uit onszelf niet meer 'goed' genoemd kunnen worden.
Het lied eindigt met
Ja als het óns al raakt hoe alles veranderd is, wat zal het God dan hebben gedaan!Wat over is gebleven is Gods Liefde, die is 'goed', en gróter dan zij ooit dachten want Hij houdt nog steeds van hen. En ze vragen zich af: Is er méér dan dit wat ze nu over hebben? Zal het ooit weer worden zoals het was?
Maar Zijn Liefde kwam direct na de eerste zonde in actie en zorgde voor dierenvellen (God bracht het eerste offer!) waarmee Hij hen bedekte - die vooruitwijzen naar het offer van de Here Jezus.
Want Hij moest ook de vloek uitspreken, uiteindelijk zullen zij sterven - en Adam en Eva beseffen eigenlijk al, al stellen ze in het lied de vraag - dat ze hier op aarde nooit meer die staat van onschuld zullen kunnen bereiken. De weg terug is voorgoed geblokkeerd - en als ze nog een poging zouden wagen terug te leren naar de hof, zullen twee engelen hen aan de ingang de weg versperren met een vlammend zwaard... zodat ze niet in hun gevallen staat zullen eten van de Boom des Levens...
Het enige wat ze kunnen doen is zich vasthouden aan de belofte die God hen geeft en wat zal het voor Eva - die als eerste gezondigd had - een troost zijn dat eens haar zaad zal zorgen voor de vermorzeling van de kop van de slang, zijn ondergang zal bewerken...
En wij?
Wij weten dat de belofte is gekomen, het offer al is gebracht; door één daad van gerechtigheid, komt het tot rechtvaardiging. Toch is diezelfde slang ook nu nog actief, speelt in op onze zwakke plekken en wil ons (gelovig of niet) nog netzo vast laten zitten in schuldgevoelens als Adam en Eva - zodat we de bevrijding die de Heer ons wil geven, niet beleven, of niet durven aan te pakken. Terwijl we nog veel méér hebben ontvangen dan bedekking van onze naaktheid, onze zonden: God ziet ons nu in Zijn Zoon! En mogen we weten in Hem volmaakt - zeer goed! - te zijn, zodat we ons niet meer op wát voor manier dan ook, zouden hoeven te verbergen.
Ook als je wél weet in de vrijheid te mogen staan, zul je toch - elke keer weer opnieuw - de keus moeten maken om vanuit die vrijheid te leven, je niet meer als het ware gevangen te laten nemen... door gedachten of herinneringen aan gebeurtenissen of gevoelens die je vasthielden.
Zijn we later als gelovigen weer in een Paradijs van onschuld zoals Adam en Eva het kenden? Nee, aan ons de belofte te mogen eten van de boom des Levens die in het Paradijs Gods is! We mogen Hem kennen (de ware kennis!) en zullen gelijk zijn aan Hem, geschapen 'in waarachtige gerechtigheid en heiligheid'! Niet zoals de slang Eva voorspiegelde maar zoals God het heeft gewild.
En als het eenmaal zover zal zijn, komt Hij niet elke dag even bij ons kijken om een wandelingetje met ons te maken, nee wij zullen bij Hem wonen! Het Vaderhuis met de vele woning is de plek waar de Here Jezus voor ons een plaats klaarmaakt omdat Zijn Vader ook onze Vader is geworden...
Ik hoop dat jullie allemaal God ook al zo kennen en als dat nog niet zo is, Hem zo willen leren kennen. Want dan mag je die bijzondere plek met Hem delen omdat God dan ook jouw Abba Vader is geworden. 'Can't imagine how, but You see all of me and say it's good!