donderdag 28 mei 2015

'Vliegtuigstand'

Je hebt soms van die tijden dat er van alles gebeurt in je leven, onverwachte dingen, tot het weer wat stiller wordt.
Letterlijk is het bij ons thuis vaak niet zo stil en lijkt me het wel eens heerlijk, niet al die drukte om je heen.

De figuurlijke stilte als de plotselinge storm wat is geluwd, dat is hoe ik het maar even omschrijf. Die stilte is in afwachting van wat er gaat gebeuren, maar je weet nog niet wat.
En is er geduld nodig om te kunnen wachten tot het duidelijk wordt. En je niet in verwarring te laten brengen door alle geluiden om je heen, alle opmerkingen en adviezen van anderen.

Je zou het kunnen vergelijken met de vliegtuigstand. Soms staat mijn mobieltje ineens in die stand en dat betekent dat je geen berichtjes kunt ontvangen, niet kan bellen.... Je bent even onbereikbaar, zoals je onbereikbaar bent als je in het vliegtuig zit en los bent van de aarde, onderweg van de ene plek naar de andere ...
Wel even heerlijk rustig. Even bewust geen bereik. Maar uitgetild boven alles waar mensen zo druk mee zijn.




Een beetje te vergelijken met iemand die in het vliegtuig zit. Op reis. De geplande reis ging door.
Dan is er ineens die paar weken geen constante (internet)verbinding (waar we elkaar met z'n allen gek mee maken, het steeds bereikbaar moeten zijn); als je aangekomen bent op je bestemming, is het écht in de vliegtuigstand. 
Los van alles in Nederland, alle drukte en hectiek die we in ons kleine propvolle landje altijd hebben. Niet zo gek eigenlijk!
Weg van alle bureaucratie en alle regeltjes. Van de mensen die altijd druk zijn, geen tijd hebben voor de dingen die er echt toe doen in het leven. 

Nu genieten van de puurheid om je heen ... the color green ... zoals je zou willen dat het altijd was.
De natuur ervaren zoals die rechtstreeks van de Schepper komt.
Be praised for all Your tenderness ... zoals onderstaand lied het zo prachtig zegt.

~~~~~~~~

Want nee, Hij was niet in de storm, niet in de aardbeving of het vuur - al lijkt het zo omdat het zo indrukwekkend is. 
Maar in de zachte bries. In de stilte. 
In de tenderness...

En in die stilte mogen we, zoals Elia toen, bij Hem komen.
Misschien juist wel als er stormen en welhaast aardbevingen in ons leven zijn waar we God maar niet in hebben kunnen ontdekken.

Dat we dan ook echt stil durven zijn, als het ware in de vliegtuigstand.
Even onbereikbaar voor de ruis van de wereld en de omstandigheden om ons heen - zoals het ook is als je het drukke Nederland met alle sores even achter je hebt gelaten - 

Om zo tot rust te komen. Tijd nemen om te dúrven luisteren.
En te kunnen horen ... in die zachte bries.
His tenderness.




The Color Green

"And the moon is a sliver of silver
Like a shaving that fell on the floor of a Carpenter's shop
And every house must have it's builder
And I awoke in the house of God
Where the windows are mornings and evenings
Stretched from the sun
Across the sky north to south
And on my way to early meeting
I heard the rocks crying out
I heard the rocks crying out

Be praised for all Your tenderness by these works of Your hands
Suns that rise and rains that fall to bless and bring to life Your land
Look down upon this winter wheat and be glad that You have made
Blue for the sky and the color green 
that fills these fields with praise

And the wrens have returned and they're nesting
In the hollow of that oak where his heart once had been
And he lifts up his arms in a blessing 
for being born again
And the streams are all swollen with winter
Winter unfrozen and free to run away now
And I'm amazed when I remember
Who it was that built this house
And with the rocks I cry out

Be praised for all Your tenderness by these works of Your hands
Suns that rise and rains that fall to bless and bring to life Your land
Look down upon this winter wheat and be glad that You have made
Blue for the sky and the color green

Be praised for all Your tenderness by these works of Your hands
Suns that rise and rains that fall to bless and bring to life Your land
Look down upon this winter wheat and be glad that You have made
Blue for the sky and the color green 
that fills these fields with praise"

dinsdag 19 mei 2015

Wie zonder zonde is ...

Als je de evangeliën leest, dan zijn dat vaak de geschiedenissen die we al kennen. Maar hoe de Here Jezus daar in Israël rondliep en wat dat voor invloed op mensen had, het moet iets unieks geweest zijn.

Toch wezen de meesten Hem af, al waren er wel hordes mensen bij Hem in de buurt; al die wonderen dat was natuurlijk ook sensationeel om mee te maken, daar wilden ze bij zijn!
Wat al lezend ook opvalt is dat Jezus situaties doorziet, als mensen bij Hem komen, want Hij weet hun gedachten.

Dat lijkt me ook wel eens handig en makkelijk, de gedachten van anderen kennen. Dan kom je in ieder geval minder voor verrassingen te staan dan nu wel eens het geval is. Ook als gelovigen hebben we het onderling zo nodig dat we met elkaar praten. En dan niet alleen over het weer.
In de praktijk is dat gesprek er lang niet altijd, terwijl communicatie - elkaar je hart laten zien - het meest belangrijke is wat je kan doen in onderlinge relaties.

De waarheid in steen

Wat wij mensen meestal wel erg belangrijk vinden is de waarheid. Natuurlijk! Een edel doel waar we wel voor willen vechten. En ook dat zie je terug in de evangeliën.
Bijvoorbeeld in Johannes 8, bij de Farizeeërs die zich erg druk maakten of iedereen zich wel helemaal aan de wet (en het liefst nog veel meer) zou houden. En, bedachten ze, Rabbi Jezus moest het daar toch ook wel mee eens zijn, dat kon niet anders.

En om dat eens even te testen brachten ze een vrouw mee, die ze op heterdaad hadden betrapt op overspel. Fouter kan natuurlijk niet en volgens de wet van Mozes zou ze gestenigd moeten worden.

De wet is door Mozes gegeven
(Joh 1: 17a)

De Rabbi kon daarom toch niet anders dan het vonnis uitspreken - en iedereen die achter Hem aanliep zou nu te zien krijgen hoe Hij de wet van Mozes hoog hield. Steniging!


Het is wel heel bijzonder hoe de Here Jezus hierop reageert. De wet klakkeloos volgen zou inderdaad betekenen dat deze vrouw gestenigd moest worden. Overspel is een duidelijke zaak, dat kan echt niet door de beugel. 

Maar wat doet Hij? Niet wat zij van Hem verwachten: vonnissen, maar Hij neemt de wet en gebruikt die als een spiegel voor de Farizeeërs. Dat heeft een heel ander effect op de situatie. 
De zonde is nog net zo ernstig maar de bal wordt teruggekaatst: zonde is in hun (en ons) eigen hart. Als we dat beseffen dan staan we niet meer zo snel vooraan met ons oordeel.
En de Farizeeërs druipen dan ook één voor één af.

Hoe alles anders wordt

Het is de geest van de wet die door Jezus hier wordt toegepastEr gebeuren dan hele mooie dingen die we niet hadden meegemaakt als de vrouw ter plekke gestenigd was - al was dat helemaal juist geweest als je naar de letter kijkt.

Het is hier zo duidelijk dat de wet de zonde doet kennen. (Daar is ze trouwens ook voor gegeven!) Om te gaan beseffen dat we allemaal schuldig zijn en genade nodig hebben. Want Jezus zegt hen: "Wie zonder zonde is werpt maar de eerste steen"... en er blijft niemand over die dat aandurft.
En Jezus, die de eerste steen had mógen werpen - Hij veroordeelt haar ook niet. 

De genade en de waarheid zijn door Jezus gekomen
(Joh. 1: 17b)

En Hij laat ons hier zien, dat zo gauw je de genade betrekt bij de waarheid van een op overspel betrapte vrouw, dat ze een nieuwe kans krijgt. Omdat er vergeving is. 
Genade die geduld heeft, een beroep doet op het geweten en vergeving schenkt. 

Wat kunnen we hier nog veel van leren. Wij weten vaak zo goed wat niet kan en niet mag, hoe de waarheid in elkaar steekt. Maar hoe je met iemand om moet gaan die niet in het plaatje past of in de fout is gegaan ... veroordelen is maar zo gedaan. 
Iemand winnen, zodat het met zo iemand goed komt, dat is veel en veel moeilijker.

Dat we allemaal gaan beseffen dat de waarheid te vinden is in een Persoon. En zo de waarheid leren zien, dat we geen van allen zonder genade kunnen. 

Dan alleen kunnen we méér worden zoals Jezus was, vól van genade en waarheid. Zodat we mensen die op onze weg komen, kunnen winnen, niet (alleen) voor de waarheid, maar voor Hem. Want daar gaat het uiteindelijk om.


zondag 17 mei 2015

Guido Gezelle's Brugge

Dankzij de kinderen liepen we vorige week in Brugge, een mooi stadje in Vlaanderen, vlakbij de kust. Hoewel we geen tijd meer hadden om ook daadwerkelijk naar de kust te gaan. 

Brugge kende ik niet echt en dan heb je toch ineens dat je voor verassingen komt te staan. Want wie kwamen we er tegen (alhoewel hij minzaam op ons neer keek en we niet in gesprek konden) ...

Guido Gezelle, de Vlaamse dichter in brons.

We waren er op 5 mei, bijna op de dag af 185 jaar na zijn geboorte op 1 mei 1830. Brugge is zijn geboorteplaats en ook zagen we verder heel wat moois van het stadje, waarvan de binnenstad nog redelijk authentiek is. Met weinig tot geen schreeuwerige reclameborden die de gevels en het straatbeeld ontsieren. 
Ook het verkeer is heel wat rustiger, met af en toe een auto, een bus; en fietsers, die zag je geregeld.

standbeeld uit 1930

geboortehuis Guido Gezelle (1830-1899)
de Grote markt





Brugge, met de beroemde zwanen


Iets over het werk van Guido Gezelle

Altijd als ik de naam van deze priester-dichter hoor, denk ik aan mijn opa, die dit gedichtje van Guido Gezelle in mijn poësie-album schreef:

Mij spreekt de blomme 

Mij spreekt de blomme een tale,
Mij is het kruid beleefd,
Mij groet het altemale,
Dat God geschapen heeft!




Opa als landbouwer, hield van de natuur, kende - in mijn herinnering - alle vogels met hun eigen geluiden, alle planten en bloemen. 
Hij deed altijd 'een rondje tuin' als hij vroeger bij ons thuis was. Even kijken hoe 'het land' erbij ligt...
De 'blommekes', ze spraken voor hem ervan 'dat God geschapen heeft'...

Ja, al het moois in de natuur is volgens dit gedichtje, als het ware een groet, een bericht van God zelf: zie je hoe mooi het allemaal is? Het spreekt van Mij. Ik heb het gemaakt!

Om dat bericht op te pikken is er wel iets nodig, dat je ziel luistert ... en wil horen en zien wat God vertelt door Zijn schepping heen. 

Dan gaat je hart ervoor open. 

En dat is juist zoals Guido Gezelle het omschreef in een van zijn andere gedichtjes: (ook heel bekend, stond die dan in een album van één van mijn zussen?)



als de ziele luistert

Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teeken heeft:

blâren van de boomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stroomen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zoo zoet..

als de ziele luistert!
1859
In het ruisen van de bladeren van de bomen, de golven in het water, de wind en de wolken geeft de natuur getuigenis van God - in oud vlaams: vertolkt 't diep gedoken Woord zoo zoet' :)

Zo zegt de Bijbel het ons ook, dat als we om ons heen kijken, we met ons verstand kunnen bedenken (doorzien) dat alles wat we zien in de schepping niet zómaar ontstaan is. Zeggen dat er geen God is, is dan eigenlijk niet mogelijk ... 

Misschien is dit wat God mensen die nog nooit van Jezus hebben gehoord, later zal vragen: wat heb je dan gedaan met het getuigenis in Mijn schepping?

Heb je Mij er in gezien?
In de schoonheid van de schepping, die voor ieder zichtbaar is ...

... als onze ziel echt luistert!


- Hoe kunnen mensen nog meer iets van God zien en horen, 
wie weet komt dan een andere keer...



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Linkwithin

http://www.linkwithin.com/install?platform=blogger&site_id=2144441&url=http%3A//gerda-overvanallesennogwat.blogspot.com/&email=evanschagen61%40gmail.com#