dinsdag 30 november 2010

Footprints

 Gisteren  was het eindelijk zover! Ineens zag ik dat het buiten aardig aan het sneeuwen was... Er kwamen echte witte vlokjes naar beneden die ook nog bleven liggen.
Het leuke van sneeuw is dat je zo goed kan zien of er iemand heeft gelopen en je kunt precies volgen welke richting hij of zij uitgegaan is. De kinderen zouden direct aan het speuren slaan met hun detectivespullen die ergens in een tas klaarliggen. 
Aan de hand van de sporen die je ziet kun je best wel aardige conclusies trekken. Bv of het een volwassene of een kind is die er heeft gelopen...
Hij /zij laat zogezegd zijn of haar sporen na; dat is één. Twee is natuurlijk de vraag of het interessant is om de sporen ook te volgen, waar leiden ze heen. Is het een mooie route en kom je ergens op een mooie plek uit, of valt dat tegen....
En sneeuw heeft wel een nadeel: als het gesmolten is, zijn de sporen verdwenen. Er is dus wel wat  meer nodig dan sneeuw om hier je sporen na te laten, en er anderen ook nog ergens mee te brengen. Er staat niet zomaar een voetstap die 'beklijft'... een ouderwets woord voor 'blijven bestaan, niet vergaan'.

Er was ooit Iemand op aarde die sporen naliet die zelfs nu nog te volgen zijn. En er is nog meer bijzonders aan dan dat: Hij wist toen Hij kwam, exact welk spoor Hij moest volgen, welke weg er voor Hem klaar lag. En Hij ging terwijl die weg een moeilijke weg was waarvan ik toch wel zou vragen om hier en daar een ommetje te mogen maken, en had vast niet gevraagd of Gods wil zou mogen geschieden, maar was allang afgehaakt...
En die weg hoefde Hij niet te gaan maar Hij is niet teruggedeinsd voor alles wat er voor Hem lag omdat Hij het uiteindelijke doel voor ogen had: te zorgen dat allen die in Hem gaan geloven, die moeilijke weg niet hoeven te gaan, maar wel op de uiteindelijke bestemming terecht komen - de bestemming die wij door onze zonden anders nooit hadden kunnen bereiken, al zouden we er nog zoveel moeite voor doen.
Lees maar eens hier: Psalm 49: 8-10 Wij kunnen niet zorgen voor de verlossing van onszelf, laat staan voor die van een ander.

Onderstaand lied, sinds tijden één van mijn favorieten  geeft het doel van Jezus' weg hier op aarde erg mooi weer. Liederen doen dat voor mij trouwens altijd snel. :) Inmiddels kun je het hier tegelijkertijd luisteren.

Footprints of Jesus.... leading the way, 
footprints of Jesus by night and by day
sure if I follow my life would be sweet
saved by the prints of His wounded feet

They led Him to Bethany, that's where He stayed
they led Him to Getsemanee
and that's where He prayed
They led Him to Calvary  
salvation sure be
saved by the prints of His wounded feet                  

Footprints of Jesus.... leading the way, 
footprints of Jesus by night and by day
sure if I follow my life would be sweet
saved by the prints of His wounded feet


We mogen zien op Jezus die al wist waar Zijn voetstappen Hem zouden brengen, de sporen van die verwonde voeten leidden naar het Kruis, op Golgotha...
Zijn voeten zijn daar doorboord, David zei het lang geleden al, en dat terwijl de aarde Zijn voetbank was. De genade van die voetstappen op een weg die wij niet meer hoeven te gaan, is onze redding geworden.
Wil je weten wat Hij voor ons heeft gedaan, volg Zijn voetsporen maar!

                                                                                                                                  -

vrijdag 26 november 2010

Mijn eerste blog!

AL een hele tijd geleden dacht ik er wel eens over om een blog te beginnen. Maar waar begin je aan... dat is natuurlijk ook de vraag. Wie zit er nu te wachten op dingen die ik beleefd heb of allerlei ontboezemingen over onderwerpen waar ik in geïnteresseerd ben of waar ik zo een gedachte over heb?
Het is ook zo dat je mensen als het ware bij je naar binnen laat kijken en dat heeft ook wel iets spannends en roept de vraag op in hoeverre je dat wilt. Schrijven vind ik echter zo leuk om te doen, dat ik toch maar de knoop heb doorgehakt en dit begin heb gemaakt. Voordeel is dat een blog overal over kan gaan, kort of lang mag zijn... het maakt niet uit, ook kun je op je eigen moment schrijven, dat is natuurlijk ook een voordeel: geen verplichtingen!

wat je hier tegen zou kunnen komen

Over het algemeen vind ik het makkelijker om ergens op te reageren wat ik bij iemand anders heb gelezen of gehoord, dan uit mezelf met iets te komen.Tot ik bedacht dat ik sowieso dit blog kan gebruiken als 'reacties op.....'
En waar geef je reactie op? Op iets wat je op de één of andere manier raakt, wat je bezighoudt, wat in je dachten blijft hangen.
En dat zal te maken hebben met mijn directe omgeving: mijn gezin d.i. man en kinderen en met mijn interesses, wat ik ergens heb gelezen of gezien...
Mijn blik op de wereld - mijn wereld - wordt ook bepaald door mijn geloof, dat is a.h.w. de bril waardoor ik alles om mij heen beschouw. Dus dit zal ook zeker te merken zijn in wat ik hier kwijt wil.

De hier geplaatste foto is van ons gezin enkele jaren geleden.. om niet direct al te herkenbaar te worden..... Probeer maar eens te kijken met hoeveel personen we zijn. :)
En is er iets wat je hier leest herkenbaar of juist helemaal niet? Leuk om te horen wat je ervan vindt dus laat gerust een reactie achter!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Linkwithin

http://www.linkwithin.com/install?platform=blogger&site_id=2144441&url=http%3A//gerda-overvanallesennogwat.blogspot.com/&email=evanschagen61%40gmail.com#