De Bijbel gelezen in één jaar? (Of een poging gedaan)

Dit jaar heb ik meegedaan aan 'de Bijbel lezen in één jaar'. Niet dat ik het helemaal volgehouden heb, enkele hoofdstukken per dag lezen dat lukte me op een gegeven moment niet meer. En zodra je achter gaat lopen en je denkt dat je dan alles moet gaan inhalen, wordt Bijbellezen een last. En dat is niet de bedoeling. Dus dan las ik maar het gedeelte wat voor die dag aan de beurt was. Ik deed het samen met anderen in een app groep, en gelukkig was er iemand die het wel heel trouw volhield en geregeld een opmerking plaatste. Daardoor wordt je dan weer gestimuleerd om toch verder te gaan.

Maar nu is het 31 december, oudejaarsdag en is zijn de laatste hoofdstukken van de Bijbel aan de beurt.  En nu stelde ik mezelf de vraag: wat spreekt me nu het meest aan in dat laatste boek Openbaring? Wat zou ik willen meenemen naar het nieuwe jaar? 

De brief aan de gemeente van Filadelfia

zo kwam ik op Gods 'complimenten' aan de gemeente van Filadelfia, de één na laatste gemeente die in dit bijbelboek Openbaring een brief ontvangt. Deze brief is voor de gelovigen toen maar ook voor nu belangrijk, maar staat profetisch ook voor de opwekkingen in de 19e eeuw; de eeuw waarin het Reveil ontstond en de bewegingen die sec 'broeders' wilden zijn en niet meer dan dat... Ook wordt in die brief gerefereerd aan de komst van de Heer waar aan je kan zien dat deze stromingen er ook nu nog steeds zijn.

Openbaring‬ ‭3:7‭-‬8‬ ‭en 11

[7] En schrijf aan de engel der gemeente te Filadelfia: Dit zegt de Heilige, de Waarachtige, die de sleutel Davids heeft, die opent en niemand zal sluiten, en Hij sluit en niemand opent. [8] Ik weet uw werken: zie, Ik heb een geopende deur voor uw aangezicht gegeven, die niemand kan sluiten; want gij hebt kleine kracht, maar gij hebt mijn woord bewaard en mijn naam niet verloochend 
[11] Ik kom spoedig; houd vast wat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme.

Wat mij aanspreekt is dat deze gelovigen kleine kracht hebben. Het is een constatering van de Heer. Maar ondanks hun kleine kracht is er toch niets op hen aan te merken, en Hij zegt bijvoorbeeld niet: 'Waar  zijn jullie grootse en spectaculaire werken?' Nee, er vallen Hem heel andere dingen op. 

Het tweede is dat ze 'Mijn Naam niet hebben verloochend'. Deze gelovigen hebben kleine kracht maar Zijn Naam (wie Hij is) vastgehouden. En ze verwachten Hem omdat Hij hen dat opdroeg maar ook omdat het verlangen om bij Hem te zijn ook in hun hart zit.

Dit is alles heeft niet met grote werken te maken maar mss meer met je hartsgesteldheid. Kleine kracht hebben en juist daarom zo afhankelijk van Hem zijn dat je Hem nodig hebt en Zijn komst elke dag verwacht. 

Het gegeven dat God je hart het belangrijkste vindt, en je werken voor Hem niet de maat bepalen... dat zou ik iedereen graag mee willen geven. Want dan kom je in de rust en niet in de onrust van het 'moeten' en eisen die (je denkt) dat God aan je stelt om te overwinnen. (Bijvoorbeeld: nu moet ik dat bijbelleesrooster het hele jaar volhouden). Nee, kleine kracht is de sleutel tot overwinning - want als ik zwak ben dan ben ik machtig / mijn kracht wordt in zwakheid volbracht / in Hem zijn wij meer dan overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad.

Alles door Hem en er staat niet: 'Ik heb tegen u dat u kleine kracht hebt.' Nee deze gemeente krijgt geen enkel verwijt. De Heer heeft hen een geopende deur gegeven, en niemand kan die dichtdoen. De toegang is vrij! Deze gelovigen die vaak zwak zijn, worden zelfs een krachtige zuil in de tempel, en op hen een nieuwe naam.

Belofte aan Filadelfia 

[12] Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil in de tempel mijns Gods en hij zal niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hem schrijven de naam mijns Gods en de naam van de stad mijns Gods, het nieuwe Jeruzalem, dat uit de hemel nederdaalt van mijn God, en mijn nieuwe naam.

De brief aan de gemeente van Laodicea

De laatste gemeente van de zeven die een brief ontvangen, is Laodicea, dat is de lauwe gemeente in de eindtijd (profetisch gezien) en deze gemeente heeft Jezus buiten de deur gezet. Niet koud of heet. Onverschilligheid is hier aan de orde. Als je bang zou zijn of God je niet goed genoeg vindt, of je wel door de beugel kan, dan denk ik aan de vraag die gelovigen wel eens stellen: ' zou ik de zonde tegen de Heilige Geest hebben bedreven? Dan is het klaar".

Waar ikzelf ook wel over na heb gedacht hoe dat zit. Een mooi antwoord wat je hier ook kunt toepassen is m.i.: als je bang bent dat je deze onvergefelijke zonde hebt gedaan, of bang bent dat je iets hebt gedaan waardoor God je uit Zijn mond zal spuwen, dan ben je juist niet onverschillig. Maar de duivel wil graag dat we onzeker worden, en daarmee onbruikbaar in Gods koninkrijk. Terwijl alleen al kleine kracht genoeg is om te zorgen dat Hij blij wordt van ons.

Openbaring‬ ‭3:15‭-‬16‬ ‭

[15] Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet. Waart gij maar koud of heet! [16] Zo dan, omdat gij lauw zijt en noch heet, noch koud, zal Ik u uit mijn mond spuwen.
[20] Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.

En stel dat je God wel zo bent vergeten, dan zegt Hij in dezelfde brief dat als je de deur opendoet dan 'zal ik binnenkomen en maaltijd met hem houden en Hij met mij'. Er staat niet: en zal hem dan laten zien waar het allemaal fout ging en hem es flink aan de goede werken zetten...

God wil dat we leven vanuit de rust, ons leven (ons hele zijn) is al met Christus verborgen in God. Alleen hier op aarde hebben we nog te maken met ons lichaam wat zwak is en waar de zonde nog in woont. Als Jezus ons komt halen zijn we daarvan verlost en is ook ons lichaam nieuw.

Bij Laodicea zie je dat als je de deur open hebt gedaan en Hem binnen hebt gelaten, je dan overwonnen hebt en mag zitten met Hem op zijn troon. Dat geldt dus voor iedere gelovige, ook de zwakke met kleine kracht en ook voor hem die mss heel onverschillig geweest is maar de deur weer open heeft gedaan. Wat een bemoediging voor het nieuwe jaar. We mogen vertrouwen op Gods beloften en mogen weten dat Jezus de overwinning heeft behaald.

Belofte aan Laodicea

[21] Wie overwint, hem zal Ik geven met Mij te zitten op mijn troon, gelijk ook Ik heb overwonnen en gezeten ben met mijn Vader op zijn troon. [22] Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt. 

 

Wie weet hoe snel het al zover zal zijn, misschien in het jaar wat voor ons ligt. Het laatste vers van de Bijbel zegt in Openbaring 22 dat het niet lang meer zal duren.

[20] Hij, die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig.
Amen, kom, Here Jezus!

Samen vormen zij een huis (over hedendaagse apostelen)

KIJK DAAR EEN METSELAAR

Hij bouwt een huis van steen

Alle stenen netjes naast elkaar

Een huis voor iedereen

Eén voor één, steen voor steen

Muren deuren en ramen

Eén voor één, steen voor steen

Niet alleen maar samen

vormen zij een huis

samen, muren deuren en ramen

Samen, vormen zij een huis

Samen....

De Heer bouwt ook een huis

daar zijn wij de stenen van

Ieder heeft een plekje in dat huis

Tot God er wonen kan

Eén voor één, steen voor steen

Samen, vormen zij een huis

Samen....

Een heel bekend kinderliedje van Elly en Rikkert zegt dat we allemaal stenen zijn en samen een huis vormen. Dat is gestoeld op een tekstgedeelte uit 1 Petrus 2 vers 4-5.
Daar worden de gelovigen levende stenen genoemd die samen gebouwd worden tot een geestelijk huis.

Een ander bekend kinderliedje is, het huis wat je niet op zand moet bouwen maar op de rots - En de rots is Christus, een stevig fundament, zonder dat fundament stort de boel in.
Je ziet het nu met het hoge water, als je huis op het zand gebouwd is, dan spoelt het weg.

EEN WIJS MAN BOUWDE ZIJN HUIS OP DE ROTS
en de regen stroomde neer
En de regen stroomde neer en de vloed kwam op
En het huis op de rots stond vast

Een dwaas man bouwde zijn huis op het zand
en de regen stroomde neer
En de regen stroomde neer en de vloed kwam op
En het huis stortte in met een plof

Het fundament van het gebouw

Christus is de hoeksteen en daarop kan het huis gebouwd worden. Het begint dan met de apostelen en profeten, zij hebben het belangrijke fundament, de stevige basis gelegd: de hoeksteen, waarop wij allemaal steunen. We worden als stenen verder gestapeld op dat fundament. Dit lees je in Efeze 2:

20 gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, terwijl Christus Jezus zelf de hoeksteen is. 21 In Hem wast elk bouwwerk, goed ineensluitend, op tot een tempel, heilig in de Here,

Er zijn bij een huis normaliter geen extra belangrijke stenen meer die daarna weer opnieuw komen. Ben je bij het dak aangeland, dan komen er dakpannen en niet opnieuw een fundering.
M.a.w. apostelen en profeten zoals in de eerste eeuw(en) zijn er niet meer en komen er als je het zo bekijkt ook niet meer, iig niet de apostelen die het fundament hebben gelegd. Over hedendaagse profeten heb ik het al eens gehad, nu werd ik bepaald bij het volgende:

Apostelen in deze tijd

Wat zijn nu dan de apostelen die tegenwoordig nog (weer) rondlopen? Die zich zo noemen, of zich misschien niet zo noemen maar wel claimen apostolisch gezag te hebben? En wat voor gezag is dat dan?

Degenen die zich zo noemen horen vaak bij de NAR beweging, de Nieuwe Apostolische Reformatie. Zij geloven dat na de reformatie in de 16e eeuw en de vernieuwingsbewegingen die daarna nog volgden (zoals de 'Nadere Reformatie' van de 17e/18e eeuw, het 19e eeuws 'Reveil' en de charismatische beweging in de 20e eeuw) zij de laatste Reformatie zijn. En wel in de betekenis van 'the Last', de ultieme reformatie - daarna is er geen reformatie meer nodig.
Klinkt best wel alsof de perfectie op kerkelijk gebied dan eindelijk wordt bereikt.

Bij de NAR horen dan ook de 'tekenen van een apostel' zoals er staat in 2 Korinthe 12: de wonderen en tekenen.

 12 De tekenen van een apostel zijn bij u verricht met alle volharding, door tekenen, wonderen en krachten.

Die worden dan ook aangeleerd bij de kickstarts van de NAR. Dat heb ik altijd wel vreemd gevonden, dat je zoiets moet leren, terwijl een gave toch iets is wat je ontvangt. De Heilige Geest geeft geen halve gave, of één die nog in de kinderschoenen staat. 
Apostolisch grijpt ook terug naar de vroege kerk, waar bv Petrus en Johannes en Jakobus nog rondliepen, hun brieven schreven, en als apostelen gezag hadden in een tijd dat er nog geen Nieuw Testament voltooid was.

De NAR noemt deze tijd dan ook wel het Tweede apostolische tijdperk en zij zien hun apostelen op hetzelfde niveau als de twaalf apostelen en Paulus. Al is het dan wel vreemd dat een exclusief kenmerk van een apostel is, dat ze de Heer hebben gezien en meegemaakt in Zijn werk op aarde. Dat staat in Handelingen 1:

21 Er moet dan van de mannen, die zich bij ons hebben aangesloten in al de tijd, dat de Here Jezus bij ons in- en uitgegaan is, 22 te beginnen met de doop van Johannes tot de dag, dat Hij van ons werd opgenomen, één van hen met ons getuige worden van zijn opstanding.

En Mattias werd gekozen door het lot, want het is nog vóór de uitstorting van de Heilige Geest. Paulus was op een speciale manier geroepen, maar ook hij had de Heer gezien. Zie 1 Korinthe 9:

1 Ben ik niet vrij? Ben ik geen apostel? Heb ik niet Jezus, onze Here, gezien? Zijt gij niet mijn werk in de Here?

 Al noemt hij zich 'een ontijdig geborene' als apostel in 1 Korinthe 15:

8 maar het allerlaatst is Hij ook aan mij verschenen, als aan een ontijdig geborene. 9 Want ik ben de geringste der apostelen, niet waard een apostel te heten, omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb. 

Dit alles, de Heer gezien en meegemaakt hebben, kan bij de NAR per definitie al niet kloppen.

Vijfvoudige bediening

Ook andere stromingen of gemeenten die 'apostelen' hebben, maar zichzelf niet perse op het niveau van de eerste apostelen stellen, voldoen niet aan het kenmerk van 'de Heer gezien en meegemaakt te hebben'. 
Zij lezen in de Bijbel in Efeze 4, dat de Heer apostelen, profeten, herders, leraars en evangelisten heeft gegeven - ze lezen niet dat twee hoofdstukken eerder de eerste twee genoemden 'het fundament' zijn (zie hierboven). Maar ze zien deze vijf ambten/gaven allemaal nog werkzaam, de zogenaamde vijfvoudige bediening.

Hun definitie van een apostel is dan bijvoorbeeld iemand die speciale genade heeft gekregen een 'kerkplanter' te zijn (in een plaats waar nog geen enkele gelovige is) en je hebt ook een 'kerkbegieter', die laatste is dan een begiet-apostel. Mooie constructie maar m.i. een eigen invulling aan de hand van 1 Kor 3: 

 6 Ik heb geplant, Apollos heeft begoten, maar God gaf de wasdom. 7 Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft. 8 Wie plant en wie begiet, staan gelijk; alleen zal elk zijn eigen loon krijgen naar zijn eigen werk. 9 Want Gods medearbeiders zijn wij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij.

Paulus heeft geplant en Apollos begoten en God heeft de wasdom gegeven. Paulus en Apollos doen inderdaad dan beiden een werk voor de Heer met betrekking tot de nieuwe gemeente, maar erachter staat dat ze beiden niets zijn dan werktuigen. In dat stukje gaat het dus helemaal niet perse over het werk van een apostel met apostolisch gezag, maar om het feit dat ieder een werk kan doen voor de Heer. Dit gedeelte zegt ook dat je geen personen, zélfs geen apostel Paulus! moet volgen - je mag dus niet één persoon belangrijk(er) vinden en op een voetstuk plaatsen.

Bijgevolg lijkt het me ook niet oké dat deze gelovigen wat betreft het werk wat ze doen, zichzelf op een voetstuk plaatsen. Daarom zegt Paulus ook dat hij en Apollos enkel werktuigen zijn waardoor mensen tot geloof zijn gekomen. 

Apostolisch gezag

Apostolische gezag staat op hetzelfde level als de Bijbel; de apostelen deden hun werk voordat het Nieuwe Testament voltooid was, en hun woorden en brieven die ze schreven, hadden daarom ook dat speciale gezag (later werd dat het Nieuwe Testament). Jezus had hen ook persoonlijk aangesteld en de tekenen van een apostel waren hen gevolgd  - daartoe hadden zij de macht ontvangen. En die tekenen gebeurden, ze hoefden die niet te leren. Hierover lees je bijvoorbeeld in Mattheus 10:

1 En Hij riep zijn twaalf discipelen tot Zich en gaf hun macht over onreine geesten om die uit te drijven en om alle ziekte en alle kwaal te genezen. 2 En dit zijn de namen van de twaalf apostelen [...]  5 Deze twaalf heeft Jezus uitgezonden en Hij gebood hun, zeggende: Wijkt niet af op een weg naar heidenen, gaat geen stad van Samaritanen binnen; 6 begeeft u liever tot de verloren schapen van het huis Israëls. 7 Gaat en predikt en zegt: Het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. 8 Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen, drijft boze geesten uit. Om niet hebt gij het ontvangen, geeft het om niet.

De apostelen (nu) die een treedje lager staan dan de twaalf - die zeggen: nee, we zijn geen Paulus of Petrus (en in die zin anders dan de NAR) die hebben volgens henzelf en/of anderen, echter óók 'apostolisch gezag'. De vraag is dan: wat is dat 'lagere' apostolische gezag (net iets lager dan de twaalf en Paulus) dan precies? 

Hoever gaat dat (lagere?) apostolische gezag dan?

Netzo als bij andere onderwerpen zoals bv 'genezing', zal niet ieder hier dezelfde onderbouwing bij hebben. Ik heb onderstaande onderbouwing gehoord.

Bij deze apostelen wordt dan de vergelijking getrokken met hoe Barnabas en Saulus, door de Heilige Geest werden afgezonderd tot 'een bepaald werk'.
(Dit was niet op niveau waartoe Jezus de twaalf heeft geroepen en hoe Paulus al was afgezonderd van de schoot van zijn moeder aan (Galaten 1: 15) vanwege zijn specifieke taak als apostel voor de heidenen)

Afgezonderd worden 'tot een bepaald werk' lees je Handelingen 13: 2-5.

2. En terwijl zij vastten bij de dienst des Heren, zeide de heilige Geest: Zondert Mij nu Barnabas en Saulus af voor het werk, waartoe Ik hen geroepen heb. 3 Toen vastten en baden zij, en legden hun de handen op en lieten hen gaan.4 Dezen dan, door de heilige Geest uitgezonden, trokken naar Seleucië en voeren vandaar naar Cyprus; 5 en te Salamis gekomen, verkondigden zij het woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot helper. 

Er was in die eerste tijd wel een bredere kring van apostelen, zoals Apollos in 1 Korinthe 3 en Barnabas hier in Handelingen 13, gezondenen waarvan het ook voor de hand ligt dat ze Jezus hebben gezien meegemaakt. Zij stonden qua positie wel onder de twaalf.

Zij die zich in deze tijd zien als apostelen 'afgezonderd voor een speciaal werk' zoals in Handelingen 13, zien zich ook niet op hetzelfde niveau als de twaalf, maar tóch wel bijna. Want het zijn niet de minsten. De praktijk is dat er geen tegenspraak wordt geduld; de Heer heeft die apostelen de juiste leer duidelijk gemaakt. Die leer moet dan ook exact zo doorgegeven worden aan de pastor onder de apostel, die op diens beurt alles weer doorgeeft aan de onder zijn gezag vallende pastor et cetera. 

Hierdoor krijg je een hiërarchische gezagsconstructie. Waarbij de kerkplanter een grote verantwoordelijkheid blijft dragen ook als hij het gezag heeft gedelegeerd aan iemand onder hem.

In de Bijbel zie ik dat niet zo terug. Als Paulus vertrekt buitenslands, wat we lezen in Handelingen 20, heeft hij het erover dat de Heer verder zal bouwen: 

32 En nu, ik draag u op aan de Here en het woord zijner genade, aan Hem, die bij machte is te bouwen en het erfdeel te geven onder alle geheiligden. 

Toetsen aan de praktijk 

Mocht het nog niet geheel duidelijk zijn of deze vorm van gezag aan de orde is, kijk dan naar de praktijk. Als een pastor niet rechtstreeks benaderbaar is met bv een vraag over de leer, maar aangeeft dat je als gelovige onderaan de trap moet beginnen, dan is dat al een bewijs. Het gezag loopt namelijk van boven naar beneden en het is 'not done' dat jij als simpele gelovige je vraag aan een ander stelt dan aan je eigen 'pastor', die kan de vraag doorspelen naar het hogere niveau. De apostel bovenaan bepaalt echter de leer. Zou die hoogste gezagsdrager zijn overtuiging bijstellen, dan kan de onder hem geplaatste pastor dat ook overwegen maar zelf is hij daar echter niet toe bevoegd. Het 'apostolische gezag' laat dat niet toe.

Hun boeken die ze schrijven staan ook niet op het niveau van de Bijbel zelf, maar toch wel zo belangrijk als bijvoorbeeld het boek Henoch, waar in de Bijbel uit wordt geciteerd. Redelijk tot zeer gezaghebbend dus. Logisch als je de leer ziet als gezaghebbend op apostel-niveau.

Het punt is natuurlijk ook: gezag op het niveau van 'de twaalf' is er niet meer, daarmee zijn deze 'lagere' apostelen tóch het hoogste gezag. Ze zien zich als afgezonderd door de Geest voor een werk, daar halen ze hun 'gezag' ook vandaan. Hun leer is bijna op niveau van de Bijbel zelf zoals bij apostelen hoort. Al hebben ze de Heer niet gezien en meegemaakt.

Onmondig?

Wat is dan de positie van de 'gewone' gelovige in de gemeente? Zijn we onmondig of zit dat toch anders? Staan we in de christelijke gemeente überhaupt onder gezag, maar van wie en hoe werkt dat dan? Daarover een andere keer.

Zie onze God, de Koning-Knecht

 Het meest bekende hoofdstuk uit het Oude Testament over de Messias is Jesaja 53. Je ziet daar de Messias in Zijn lijden en Hij wordt zo beschreven dat je meegevoerd wordt in wat Jezus heeft meegemaakt. Zijn lijden is voorspeld en de woorden uit Jesaja worden als het ware levend voor onze ogen.

Johannes zegt het in zijn evangelie zo: 'Het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond’ - daar zag Israël de lijdende knecht - ‘en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd,’ zegt hij er achteraan. Want op de berg der verheerlijking heeft hij Jezus veranderd zien worden in de Persoon die Hij werkelijk is: vol heerlijkheid en met blinkend witte kleren.

Maar weer beneden, toen deze vooruitblik op Zijn toekomstige heerlijkheid weer voorbij was, was Jezus weer de lijdende knecht, ‘iemand voor wie men het gelaat verbergt.’ Ook een reden waarom Hij door Zijn volk (maar ook door Zijn discipelen) niet direct werd herkend. Zij verwachtten eigenlijk een verheerlijkte Jezus, zoals Hij op de berg was, in ieder geval zou dat veel meer indruk hebben gemaakt! Dan zou Hij vast in staat zijn om de vijanden te verjagen. Maar dat Hij eerst moest lijden, daar hadden ze geen idee van.

Detail schilderij Jip Wijngaarden

Jesaja 53 wordt door de Joden dan ook niet direct op de Messias geplakt, nee ze zien zichzélf als volk daarin beschreven. En ik geloof dat dat óók waar is. Israël is de knecht van God, Zijn volk wat altijd en zeker in de tijd van de diaspora, heel veel heeft geleden en nu nog steeds - over actualiteit gesproken! Maar ook Israël zal Jezus kennen als hun Messias en dan is er nog een bijzondere heerlijke toekomst voor hen weggelegd.

Maar het lijden komt eerst, en de weg die Jezus als de Messias hier op aarde ging, was er één van vernedering, ‘Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht.’ Mensen waren nieuwsgierig naar Zijn boodschap maar de stemming kon zo maar omslaan, Hij bleef een buitenbeentje om het zo te zeggen, onbegrepen ook door Zijn eigen discipelen. En tijdens Zijn leven hier op aarde heeft Hij het meerdere keren aangekondigd, dat Hij moest lijden en sterven te Jeruzalem; Hij zegt het nog wéér na Zijn opstanding in Lucas 24 tegen de Emmaüsgangers: 'O onverstandigen en tragen van hart. Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan?’ Jesaja 53 hoorde toen ook zeker bij Zijn uitleg van de Schriften!

Die boodschap van lijden komt ook duidelijk terug in de Hebreeënbrief, dat Jezus, ‘hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid heeft geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden.’ De “Hebreeën” herkenden dit ook vanuit de Schriften, want hier gaat het ook over wat Jesaja 53 ons laat zien.

Dat lijden wel haast noodzakelijk is in dit leven om Gods weg te kunnen gaan, om te kunnen groeien in je geloof, dat je door lijden te accepteren, de Messias navolgt, daar heb ik best nog weleens moeite mee. Lijden is niet ‘cool’, het brengt verdriet en pijn met zich mee waar ik niet van houd, wat ik liever vermijd.

Dat Jezus dat ook heeft moeten leren, is niet iets wat ik onmiddellijk begrijp. Hij was toch ook God? Maar juist daar zit het ‘em in: Hij kon elk moment van het lijden afzien, Hij had de beker aan Zich voorbij kunnen laten gaan, maar koos ervoor de wil van de Vader te doen. En dat was Zijn strijd. Hij had van het kruis af kunnen komen, want Hij was Gods Zoon, maar ook dat deed Hij niet. Hij koos voor de pijn en het lijden, door het in gehoorzaamheid te aanvaarden tot de dood, als de lijdende Knecht. Hoe bijzonder, dat wij daardoor mogen léven!

Jesaja‬ ‭53:11‭-‬12‬ ‭ Om zijn moeitevol lijden zal hij het zien tot verzadiging toe; door zijn kennis zal mijn knecht, de rechtvaardige, velen rechtvaardig maken, en hun ongerechtigheden zal hij dragen.  Daarom zal Ik hem een deel geven onder velen en met machtigen zal hij de buit verdelen, omdat hij zijn leven heeft uitgegoten in de dood, en onder de overtreders werd geteld, terwijl hij toch veler zonden gedragen en voor de overtreders gebeden heeft.

 

Mijn gebed is dat ik ook in gehoorzaamheid, een lijdende knecht zal willen zijn, als God dat van mij vraagt. Dat als Hij mij laat zien waarin ik mijn eigen wil nog vasthoud, ik kan loslaten en daarbij pijn en lijden niet uit de weg zal gaan, maar zal aanvaarden als het zich aandient. Zodat het nieuwe leven dat ik heb ontvangen, steeds meer zal kunnen groeien en zichtbaar worden in mijn leven van elke dag.

Is dat ook jullie verlangen? 

Uiteindelijk zullen we de kroon van het leven ontvangen en delen in Zijn heerlijkheid! Wat een prachtig vooruitzicht!

Romeinen‬ ‭8:17‬  immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking.

 

 

Always look at the bright side of life?

Het is dubbel, hier op deze plek iets aankaarten wat controversieel is. Want je wilt graag iets moois brengen als je blogjes schrijft, en iets wat controversieel is, daar zal niet iedereen blij van worden. Maar ik deel ook graag hier wat mij tegen wil en dank bezig houdt, al is het soms minder leuk om te lezen. Negatief zelfs. En we willen het liefst dat er een blauwe hemel is en geen wolkje aan de lucht. Positief en opbouwend bezig zijn is het mooiste. 

Maar komt er iets op mijn pad, dan moet ik er soms echt wat mee. 'k Wil me houden aan wat in de Bijbel staat, al snap ik dat je nooit overal precies hetzelfde over kan denken. Maar het geldt zeker voor belangrijke onderwerpen, óók als ik een andere uitkomst mooier had gevonden (bv dat er géén gelovigen zijn die de mist ingaan met hun uitleg). Het zit ook in mijn aard om niet alles direct prachtig te vinden, maar vragen te stellen, net als toetsen aan de Bijbel, dat gaat haast vanzelf - of heb ik dat geleerd? Schrift met Schrift vergelijken is een belangrijk punt.

Er staat ook geschreven ...

Jezus geeft daarin het voorbeeld bij de verzoeking in de woestijn. De duivel probeert Hem te verleiden en pakt hier en daar een Bijbeltekst erbij (Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelf dan naar beneden; er staat immers geschreven: Aan zijn engelen zal Hij opdracht geven aangaande u, en op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot) maar Jezus antwoordt met: Er staat óók geschreven: gij zult de Here uw God niet verzoeken. 

Terwijl Hij de Zoon van God is en alles bespreekt met Zijn Vader, beroept Hij zich hier op het geschreven woord en laat Zich er niet op voorstaan dat Hij een speciale lijn met Zijn Vader heeft. Terwijl Hij de Enige is die daar de autoriteit en het volste recht toe heeft.

Als er iets verteld wordt en er worden teksten genoemd die de onderbouwing lijken te zijn van de boodschap, kijk verder! Bijvoorbeeld naar de context of de algehele lijn die de Bijbel laat zien.  
Een uitspraak die ik altijd onthouden heb is, dat als je ergens afwijkt van de boodschap, al is het een klein stukje, en je borduurt daar op door, dan raak je steeds verder van huis.
Vandaar ook de tekst dat we het woord van de waarheid recht moeten snijden. 


De Bereeërs

In Handelingen 17 worden de Bereeërs positief benoemd. Waarom? 

dezen onderscheidden zich gunstig van die [Joden] te Tessalonica, daar zij het woord met alle bereidwilligheid aannamen en dagelijks de Schriften nagingen, of deze dingen zo waren (vers 11)

Zoals Jezus de duivel van repliek diende en Schrift met Schrift vergeleek. En ze zullen vragen hebben gesteld, er samen over hebben gesproken, hoe en waarom.

Profeten beoordelen

Beoordelen van wat er gezegd wordt in de gemeente is een opdracht aan ieder. Lees maar in 1 Korinte 14: 29 en 31. Dit gaat over profeten die in de samenkomst 'profeteren', het woord van God brengen 'tot lering en opwekking' van de aanwezige gelovigen:

Wat de profeten betreft, twee of drie mogen het woord voeren, en de anderen moeten het beoordelen. Want gij kunt allen één voor één profeteren, opdat allen lering en allen opwekking erdoor ontvangen.

Oordeelt hen die binnen zijn

Nog een heet hangijzer is: zodra je iets zegt wat kritisch klinkt en je vraagt je af of het wel kosher is, dan oordeel je en (zegt men) oordelen mag niet. Het is liefdeloos en ben je zelf het perfecte heilige boontje, dan zou het mss nog geaccepteerd worden, maar wie is perfect? Dus loop je eigen race, en bemoei je alleen met jezelf. Zegt bv Tom de Wal met ook nog andere bewoordingen bij 30 minuten e.v.
Maar alweer, wat staat er in 1 Korinthe 5?

Nu evenwel schrijf ik u, dat gij niet moet omgaan met iemand, die, al heet hij een broeder, een hoereerder, geldgierige, afgodendienaar, lasteraar, dronkaard, of oplichter is; met zo iemand moet gij zelfs niet samen eten. Staat het soms aan mij, hen te oordelen, die buiten zijn? Oordeelt ook gij niet (alleen) hen, die in uw kring zijn? Hen, die buiten zijn, zal God oordelen. Doet, wie niet deugt, uit uw midden weg. (vers 11-13)

Beproeft de geesten

Waarom is het belangrijk om niet alles wat er gezegd wordt in de gemeente door gelovigen, voor zoete koek aan te nemen? Omdat er een duidelijke boodschap in de Bijbel staat dat er vele valse profeten zijn uitgegaan en die moet je checken als je ermee in aanraking komt. De geest van die profeten zet zich bv ook in de plaats van (anti) Christus. 

En dit laatste is het meest tricky. je denkt dat het over de Jezus uit de Bijbel gaat maar het gaat over iemand anders. Maar het lijkt er zo op, dat je die persoon zomaar in de plaats van de echte Jezus zet.
En zelfs deze valse profeten denken zelf dat het wel goed zit, maar Jezus zal zeggen: Ik heb u niet gekend, terwijl ze toch in Zijn Naam allerlei tekenen en wonderen hebben gedaan. Vandaar dat mensen ook misleid kunnen worden.

'Zie hier is de christus, geloof het niet want er zullen vele valse christussen opstaan en ze zullen velen verleiden.' Matt 24: 23 e.v.

Denk er over na, wat dit betekent. In de new age beweging (het nieuwe tijdperk) wordt door allerlei spirituele mensen ook gesproken over "de christus in ons". Vergelijk Emma Stark die het heeft over: het nieuwe tijdperk van de geest wat aan gaat breken, waarbij Brian Simmons (van de TPT) zelfs noemt dat alle 'oude ideeën en structuren' de antichrist zijn en afgelegd moeten worden....
                                                                                                             

Mijn wens is dat mensen wakker geschud worden, dat in deze tijd waar we in leven, we ons bewust worden van het feit dat er veel misleiding zal zijn en het juist de gelovigen niet voorbij zal gaan. En daarom de oproep om alert te worden op wat je hoort, ziet en leest. Omdat het niet makkelijk te zien is - als dat wel zo was, dan hoefden we geen onderscheidingsvermogen te hebben, maar juist dat hebben we nodig.                             

 

Liefde als drijfveer

Als variatie op een Bijbeltekst, waardoor wel precies duidelijk is wat ik bedoel: Want wie Hij liefheeft, waarschuwt de Heer... liefde moet altijd de drijfveer zijn. Daarom toch deze onderwerpen, om een bijdrage te leveren dat mensen opmerkzaam gaan zijn en niet argeloos het verkeerde pad kiezen.

En zo eindig ik dan toch positief met een boodschap (zie afbeelding) van liefde en oproep tot onderscheiding uit de Fillipenzenbrief 'om te weten waar het op aankomt'. Als ik kan meewerken om dat te bereiken, al is het een beginnetje, dat zou al heel fijn zijn.

'Is Saul ook onder de profeten?' (over hedendaagse profeten)

Zoals ik in mijn vorige blogje al opmerkte, gaan namen, of gebeurtenissen je opvallen zodra je die een keer hebt gehoord. Zoals mij nu overkwam met de naam van een (blijkbaar) bekende hedendaagse 'profeet'. Zij werd genoemd in een filmpje wat ik laatst toevallig zag en gisteren kwam haar naam weer langs op het wereldwijde web. Deze Emma Stark heeft een profetenschool in Glasgow en mensen van over de hele wereld komen naar Schotland om die school te volgen. En de vraag is dezelfde als die men in verwondering vroeger stelde over Saul: "Is Emma ook onder de profeten?"

Oude Testament

Onwillekeurig krijg ik oudtestamentische associaties en denk dan aan de profeten die Saul tegen kwam toen hij door God geroepen werd om koning over Israël te worden. Het was daar een hele groep - school - profeten en een school daar kun je ook het e.e.a. leren. Ook in deze tijd willen gelovigen profeet worden. Scholen voor het leren profeteren en andere wonderlijke zaken, schieten als paddestoelen uit de grond. 

Profeten waren vroeger de directe schakel tussen God en het volk, er was nog geen Heilige Geest die in de mensen kon wonen, en een profeet van God was het kanaal waardoor het volk Israël hoorde wat God hen te zeggen had. Samuel werd ook wel de ziener genoemd, hij zag dingen die een normaal mens niet kon zien maar hoorde ook Gods stem, als kleine jongen al. Een profeet zoals bv Elia, werd ook wel 'de man Gods' genoemd.

Moest er een beslissing worden genomen, dan werd ook wel het lot geworpen - de urim en de tummin, de twee stenen van de hogepriester waardoor God dan uitsluitsel gaf of er bv een oorlog gevoerd moest worden of niet, al dan niet als bevestiging van wat de profeet al had gezegd.
De laatste keer dat we lezen dat het lot werd geworpen, is in Handelingen toen er een nieuwe apostel moest worden gekozen in de plaatst van Judas. Na Pinksteren komt deze manier van God raadplegen niet meer voor.

Nieuwe Testament

Een paar vragen in willekeurige volgorde

vraag 1
Als het lot niet meer wordt geworpen, waarom zouden er dan nog wel profeten zijn zoals in het OT? Is er niets veranderd nadat de Heilige Geest is gekomen? Hebben we de speciale schakel nog nodig om te weten wat God wil? zie ook vraag 3

vraag 2
1 Korinthe 14 heeft het over profetie als gave van de Geest, maar wie beoordeelt dan wat er gesproken wordt? En is dit -wat Emma Stark leert in haar school aan anderen- te scharen onder 1 Korinthe 14, uitleg en toepassing van het woord, of komt het meer in de buurt van de OT-profeten? En is een gave iets wat je kunt leren? De profeten hebben het fundament gelegd zie ook vraag 5, is die gave dan alleen voor de heel vroege kerk? 

vraag 3
Wat mij opvalt bij Emma Stark is het spreken alsof zij exclusief weet wat de Geest zegt en dat dan doorgeeft aan de 'onwetenden'. Terwijl die onwetenden toch een (voltooide) Bijbel hebben en de Heilige Geest in zich? Een klasse profeten, lijkt mij oudtestamentisch, net als een klasse van Priesters en een klasse van Levieten. In 1 Johannes 2 staat dat we door de zalving van de Heilige niet nodig hebben dat iemand ons leert, er staat niemand boven ons die speciale waarheden aan ons kan doorgeven, wij hebben de Geest zelf ontvangen en kennen de waarheid.  

vraag 4
De link die ik ook leg is dat het allemaal te maken heeft met het Koninkrijk vestigen hier op aarde, daardoor is er veel wat letterlijk oudtestamentisch aandoet, of rechtstreeks uit het OT komt. Maar: is het Koninkrijk hier vestigen een taak die wij als gemeente in deze tijd hebben? Zo was ook de gedachte bij de  bevrijdingstheologie uit de 60er en 70er jaren van de vorige eeuw: revoluties steunen in landen waar onderdrukking was en zo de mensen bevrijden. Dat verstond men onder Gods koninkrijk vestigen op aarde, terwijl God duidelijk is dat Hij dit Zélf zal doen! 
Emma Stark noemt haar beweging een bevrijdingsbeweging wat toch wel een lijn uitzet. Verschillende gebeurtenissen worden naar voren worden gehaald in de tijd. Zoals de bekende strofe uit de Messiah, die het heeft over het schudden van de naties:

RECITATIVE. (Accompanied - Bass)
Thus saith the Lord of Hosts:-Yet once a little while and I will shake the heavens and the earth, the sea and the dry land; and I will shake all nations; and the desire of all nations shall come. The Lord, whom ye seek, shall suddenly come to His temple, even the messenger of the covenant, whom ye delight in: behold, He shall come, saith the Lord of Hosts

Emma Stark zegt dat God de volken nu zal schudden, in deze laatste massale reformatie door de Geest. Maar in de context van Haggai 2 waar deze tekst uitkomt, gebeurt dit pas als Jezus terugkomt: and the desire of all nations shall come. Maar dat is nu nog niet het geval. Geen Kingdom now dus, maar pas later...

vraag 5

De gemeente van Christus is gebouwd op de het fundament door de apostelen en profeten, zie Efeze 2: 20. Het lijkt mij vreemd voor de constructie van het 'gebouw', dat als je bijna bij het dak bent, er weer apostelen en profeten nodig zijn om opnieuw een fundament te leggen - een fundament is per definitie dat wat als eerste gelegd wordt toch? Zijn er in er in de laatste dagen inderdaad weer apostelen en profeten, dan zou je dat ook in de bijbel terug moeten vinden, net als de grote opwekking die al jaren voorspeld wordt. 

Toetssteen

Bij deze vragen die ik heb, is er gelukkig wel een toetssteen: komt er uit wat er wordt geprofeteerd? Dat is nog niet altijd zo makkelijk te zien omdat profetieën vaak best wel vaag worden geformuleerd, je kunt er dan alle kanten mee op. 

Gelukkig geeft Emma Stark in een video van haar wel aan dat wij haar profetie moeten testen en het ook wegen - de volgende stap is dan veranderen (test, weight and change), al kan dat laatste, change, m.i. alleen als de profetie/de profeet kosher is. 
Emma zal er meer dit mee bedoelen: test en weeg wat er van de profetie voor jouzelf is bedoeld. Als je dat weet en hebt gewogen dan kun je veranderingen bewerkstelligen waar dat nodig is.

De belangrijkste vraag

Maar er is nog iets anders wat daarvóór komt: Hoe weet je of iemand een profeet van God is en/of de uitgesproken profetie van God komt? Niet omdat hij/zij succes heeft en veel volgelingen. Of een profetie uitkomt weet je ook niet op het moment van uitspreken. Maar wat wel direct kan: toetsen aan Gods woord. De Geest van God zal zich nooit boven de Bijbel stellen maar het zal in één lijn liggen met wat in Gods woord geopenbaard is. 

Zegt een profeet dingen die niet in de lijn van de bijbel liggen, dan verdraait of voegt hij of zij toe aan Gods woord, dat is is verboden. Zo simpel is het eigenlijk.

Een voorbeeld bij 4.15 minuten

The Spirit of the Lord says: I am inviting you to a new relationship with My Spirit, that you have never known before
And the spirit of the Lord says: will you let me burn you, will you let me consume you with my fire?
For I want to break out, says the Lord in a way that it will be impossible for you, to not demomstrate miracles, signs and wonders. You will be a church if you sy yes, that will guard the rol of the Spirit in the world,
Know this [...] you know the Father and the Son but you have no tangible relationship with the Holy Spirit.
And the spirit of the lord says ... He'll make you a liberation army

"De Geest van de Heer zegt: Ik nodig je uit om een nieuwe relatie te hebben met Mijn Geest, die je nooit eerder hebt gekend."

Waar worden we in de Bijbel opgeroepen of aangemoedigd om een relatie met de Heilige Geest te hebben? Volgens mij helemaal nergens. In Handelingen kom je wel een groep nieuwe gelovigen tegen die alleen gedoopt waren in de naam van Jezus en daarom de Geest nog niet hadden. Maar de Geest ontvangen en hebben is iets anders dan 'een relatie hebben met de Geest'! De Geest is niet los verkrijgbaar.

Zo kom ik tot de tweede uitspraak:

"Jullie kennen de Vader en de Zoon, maar je hebt geen tastbare relatie met de Heilige Geest"

Door de Heilige Geest hebben we wel een relatie, maar met de Vader en de Zoon, het is nl de Geest van Christus en de Geest van God.
De Geest is het middel om God te kennen en te ervaren, want God is Geest. 
De Vader ken je door de Zoon, door naar Jezus te kijken. Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.
Hoe kun je überhaupt geloven in de Vader en de Zoon? Door de Heilige Geest. Die getuigt namelijk met onze geest dat we kinderen Gods zijn (Romeinen 8). Wederom: de Geest van God/Christus is het middel waardoor we de Vader en de Zoon kennen. 

In 1 Johannes 2: 23-24 is het ook alleen de Vader en de Zoon die genoemd worden. Ook hier is de Geest het middel waardoor je de Vader en de Zoon kunt belijden, en het middel waardoor je in de Vader en in de Zoon kunt blijven:

Een ieder, die de Zoon loochent, heeft ook de Vader niet. Wie de Zoon belijdt, heeft ook de Vader. Wat u betreft, wat gij van den beginne gehoord hebt, moet in u blijven. Indien in u blijft, wat gij van den beginne gehoord hebt, dan zult gij ook in de Zoon en [in] de Vader blijven.

De Heilige Geest is er voor ons, Hij bidt en pleit voor ons. En wat Hij altijd doet is Jezus verheerlijken. De Geest spreekt niet over zichzelf, Hij zet altijd Jezus centraal. Johannes 16 is heel duidelijk daarover in vers 14 en 15:

Hij zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het mijne nemen en het u verkondigen. Al wat de Vader heeft, is het mijne; daarom zeide Ik: Hij neemt uit het mijne en zal het u verkondigen.

Bij Emma Stark lijkt het meeste te draaien om een kerk te zijn van 'miracles, signs and wonders' die niet meer tegen te houden zijn zodra de laatste massale reformatie eenmaal begonnen zal zijn.

- De naties worden geschud.
- En dan is het zover bij de derde 'mass reformation': The era of the Spirit will begin. Het draait allemaal om de Geest.
- In die 'third reformation' zal Christus volledig gevormd worden in ons is de boodschap van Emma. Vandaar al de wonderen en tekenen die er dan zullen gebeuren. Dat is de verandering die er aan zal komen voor de gelovigen.
- alle andere gedachten die we ooit hebben gehad, en wat we ooit geleerd hebben in kerken moet afgebroken worden, dismanteling. Zelfs de pinksterbeweging en de charismatische bewegingen hebben niet het goede geleerd en gedaan. We hebben onszelf gediend ipv het Koninkrijk.
- God heeft een 'wild adventure' voor ons. 

En Emma is de persoon die rechtstreeks in contact staat met the Spirit en ons dit allemaal doorgeeft.

Ik vraag me serieus af of ik het woord spirit nog wel met een hoofdletter kan schrijven. 

(Iemand die een gelovige is/zegt te zijn, wil ik zeker niet direct afschrijven. In een volgend blogje komt er een vervolg want we zijn er nog niet, deze video is nog niet eens op de helft. Zie ik andere overtuigingen van Emma wel terug in de Bijbel?)