Een nieuwe naam...

Soms heb je zomaar ineens een blogjes-idee. Alhoewel het onderwerp ook wel héél erg voor de hand ligt als je samen "wie ben ik' speelt; het spel waarbij iedere deelnemer een papiertje op het voorhoofd krijgt, met daarop een naam die een ander voor je heeft bedacht. Iedereen kan lezen wat er op staat, maar jijzelf niet en door middel van vragen, zul je er achter moeten komen wie je bent. Soms helpt het als je weet wie jouw naam heeft bedacht, je kan dan al een bepaalde richting uit gaan denken.

Toch is het een erg lastig spel. 'Is het een persoon uit een boek?' (Ik houd van lezen!) Ja? En het was een kinderboek, oorspronkelijk engels... Maar als je dan uiteindelijk je naam bekijkt, is het grote kans dat je iets zegt als: "Oh, was het die!!" Zo had ik: Beertje Paddington - niet te raden! Bij de foto: soms is het eenvoudiger dan je denkt, als je eenmaal weet dat het een Nederlandse prinses moet zijn, zit je dicht bij het juiste antwoord. (En kun je weer een nieuwe naam krijgen om te gaan raden...)

Zoals in Bijbelse tijden

Je zou het spel ook iets eenvoudiger kunnen maken, door een naam te bedenken die iets te maken heeft met die betreffende persoon. Dit legt wel iets meer verantwoordelijkheid bij degene die het briefje schrijft: hij of zij moet (voor een passende naam) mij dan wel een beetje kennen. 
In de Bijbel zeggen namen meestal iets over de personen. En zie je dat als iemand (soms na iets moeilijks mee te hebben gemaakt en dat doorstaan heeft) van God een andere naam krijgt die past bij die nieuwe 'status'.
Zo wordt Abram, nadat hij God had gehoorzaamd en zijn land had verlaten om - in geloof! te gaan naar een land wat hij niet kende, in Genesis 17 uiteindelijk Abraham, vader van vele volken; en die naam hield de belofte als het ware in zich - want hij zag er nog niets van. 
En Jakob, de hielenlichter - hij hield zijn broer vast bij de hiel toen hij geboren werd maar was óók een bedrieger... wat paste die naam! Maar in Genesis 32 lezen we: "Uw naam zal niet meer Jakob luiden, maar Israël, want gij hebt gestreden met God en mensen, en gij hebt overmocht". Dit in de nacht voordat Jakob zijn broer Esau weer zou ontmoeten, een ontmoeting die hij vreesde. Maar na deze worsteling bij de Jabbok kon hij die ontmoeting aan - al komt hij niet ongeschonden uit de strijd, is er een blijvende herinnering aan deze nacht, .

Ja, maar wij dan? Mensen uit de 21e eeuw zonder een God die rechtstreeks tot ons spreekt zoals in de tijd van het Oude Testament of de tijd dat Jezus op aarde rondliep en Simon 'Petrus' noemde.... Wij die gewoon een westerse of zelfs een Germaanse naam zonder diepere betekenis (bv heerser van het woud) hebben. En al hebben velen van ons een uit de bijbel afgeleide naam, het is maar de vraag of de betekenis die daarin zit, met ons leven overeenkomt.

Nu: voor de overwinnaars

Tóch zegt God óók iets tot ons. Wij, die nu geloven - in iets wat we nu nog niet zien zoals Abraham, en ook vaak worstelen met moeilijke dingen in ons leven, met onszelf - en misschien worstelen we dan ook wel met God, zoals Jakob bij de Jabbok... met ons is God óók bezig..
En als we overwinnen hebben we ook een belofte: een nieuwe naam! God zelf geeft deze ons op een witte steen. Het bijzondere met die naam is, dat die precies in overeenstemming zal zijn met onze persoon, wie wij zijn. En wijzelf zien zo vaak alleen de kant die nog niet volmaakt is, onze fouten... Hoe ziet God ons dan? Ik denk dat het in één woord duidelijk gemaakt wordt: in onze nieuwe naam. (En hier hoeven we niet naar te raden, zoals bij het spel 'Wie ben ik?"... want ikzelf ben de enige die deze te weten komt.)

Wat ik het mooiste daaraan vind? Dat God een God is, die mij persoonlijk kent, beter dan wie ook. Hij weet wie ik ben en straks zal zijn. En toch, draait het straks niet om mij (je zou het maar zo kunnen denken!) maar om wie ik ben in Christus.

Wie ik zal zijn in Hem? Ik zal het dan lezen op die witte steen.
Ik word al nieuwsgierig! Jij ook?

"Wie overwint, hem zal Ik geven van het verborgen manna, 

en Ik zal hem een witte steen geven 

en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet, dan die hem ontvangt."

Openbaring 2: 17