Gebed - maakt het verschil?!

Jeruzalem 25 mei 1948

Zondag is het 15 mei, een datum die in de geschiedenis van de moderne staat Israël omgeven is met herinneringen. Het is namelijk de datum waarop in 1948, de Pan-arabische invasie plaatsvindt en de net één dag eerder uitgeroepen staat Israël wordt aangevallen, met daarop volgend de later zogenoemde 'Onafhankelijkheidsoorlog'.

En al is Israël dan nog - en nog steeds - een seculiere staat, het is Gods volk wat weer in het land mag wonen, na bijna uitgemoord te zijn in de tweede Wereldoorlog. Dat doel van Hitler is niet gehaald en zo werd deze oorlog de directe aanleiding om de overlevenden van deze verschrikkingen een eigen plek te geven: Erets Israël... op die oude plek waar het volk eeuwen geleden al woonde.

Je zou haast kunnen zeggen: als de tegenstander het voor elkaar denkt te hebben, Die Endlösung heeft gevonden, God Zelf als het ware ingrijpt om uit die ellende iets heel goeds voort te brengen.

Dit principe is vaak te zien bij allerlei zaken, grote en kleine, waarvoor wij als gelovigen bidden. Het is een bemoedigend principe dat ons zegt nooit op te geven, maar aan te houden en te volharden in het gebed... -

Tientallen jaren eerder was bij gelovigen door het bestuderen van de Bijbel al het besef gekomen dat het Gods bedoeling is dat het land - inmiddels omgedoopt tot 'Palestina' - weer door Israëlieten bewoond zou worden.... maar wie was daar verder nu actief mee bezig dan de Zionisten, en hoe zou het praktisch verwezenlijkt kunnen worden?

Na die verschrikkelijke tijd van het Derde rijk, was er ineens een weg en werden oude profetieën vervuld want vanuit de hele wereld kwamen Joden naar Israël terug - kunnen ze eindelijk naar waarheid tegen elkaar zeggen: Volgend jaar in Jeruzalem.

En nog steeds gaat dat proces door, komen Joden naar Israël. Ook christenen dragen hieraan hun steentje bij met het ondersteunen van acties als: 'Breng de Joden thuis'...

Palestijnse oproep tot 3e Intifada tegen Israel

Nu wordt aankomende zondag, de bekende datum 15 mei, door Palestijnen in de gehele Arabische wereld aangegrepen om een derde Intifada te beginnen - zie je de oproepen daartoe bijvoorbeeld op Facebook en allerlei andere sites, waarbij al wordt uitgebeeld hoe Israël zal worden aangevallen, bijvoorbeeld beginnende met de kreet (Youtube): A Promise from Allah - a dawn of new era... Allah belooft de dageraad, het begin van een nieuw tijdperk...

Hitler als een moderne Haman, is niet geslaagd in zijn opzet maar de haat is nog steeds tegen de Joden en is het nu ook hun land dat helemaal van de kaart moet verdwijnen.

En wat kunnen wij doen?
 

Als wij onze taak als Christen serieus nemen, kunnen we een/het? verschil maken - en dat niet uit onszelf, maar is gebed een machtig wapen tegen de vijand. Want al gaat onze tegenpartij de duivel rond als een briesende leeuw zoekend wie hij zal verslinden... geeft de Bijbel ook het juiste advies mee in die situatie en roept ons op hier niet over in paniek te raken. Integendeel, we mogen hier nuchter en waakzaam tegenover te staan, waarom?  'opdat u kunt bidden!'  God is 'in charge' en wij kunnen een belangrijke bijdrage leveren waar zelfs geen speciale gave voor is vereist.
Als je bijvoorbeeld het boek Daniël eens verder leest dan de bekende verhalen van de leeuwenkuil, en de drie vrienden in de brandende oven, zie je daar die strijd naar voren komen tussen Gods leger en het leger van satan, en door gebed brengt Daniël die legers als het ware in beweging, gaat er iets gebeuren. In een eerder blogje was dit ook al eens het onderwerp.

En je leest in hetzelfde hoofdstuk 10 dat er vorsten worden genoemd - behorende bij die legers die wij niet kunnen zien, die vorsten worden gekoppeld aan bepaalde landen, hier Perzië en Griekenland.

Dat Hitler bestuurd werd door een vorst van het Rijk der duisternis, zal niet veel mensen verbaasd doen staan, maar datzelfde kun je nu toch ook zien gebeuren in die Arabische landen waar de haat tegen Israël als hoogste goed geldt, je een plek in het Paradijs verdient door jezelf of desnoods/zelfs!! je kinderen de dood in te sturen als martelaar voor die goede zaak.

Ja, ook hier is duidelijk dat het niet die mensen zijn maar de machten erachter, die er alles aan doen om Israël te vernietigen met hetzelfde doel als Hitler had in WO II: dat het volk van God niet meer gevonden zal worden op deze aarde. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon en is het boek Esther ook zo'n voorbeeld uit de geschiedenis - vandaar dat ik in verband met Hitler ook al refereerde aan Haman.

Strijden in het gebed

Frappant is wel dat ik een paar dagen geleden, voordat ik van deze oproep tot Intifada hoorde, werd getroffen door een blogje op CIP van Dirk van Genderen  met een bijzonder onderwerp: Gebed veranderde loop van oorlog - geschreven naar aanleiding van bevrijdingsdag en ook 10 mei de dag dat hier in Nederland de oorlog uitbrak.

Vanuit de praktijk wordt daar de uitwerking van gebed ons voorgesteld: 

Door met een heel Bible College tijdens WO-II, 6 jaar lang elke avond uren op de knieën te gaan hebben zij door hun gezamenlijke voorbede de geschiedenis kunnen beïnvloeden... heeft God ingegrepen.
Citaat:

Churchill noemt in zijn Oorlogsherinneringen 15 september het hoogtepunt van de luchtslag. Hij vertelt dat hij die dag in de Operatiecontrolekamer toezag hoe de vijandelijke eskadrons binnenstroomden en hoe de onze opstegen om hen tegemoet te gaan, totdat het ogenblik kwam waarop hij de luchtmaarschalk vroeg: ‘Wat hebben wij nog voor reserves?’ ‘Geen,’ antwoordde deze en vertelde later hoe ernstig Churchill had gekeken.
Weer verliepen vijf minuten en ‘het scheen dat de vijand naar huis ging.’ Het verschuiven van de schijven op tafel toonde een voortdurende oostwaartse beweging van de Duitse bommenwerpers en gevechtsvliegtuigen. Er kwam geen nieuwe aanval meer. Tien minuten later was de actie afgelopen.’
Er scheen geen reden te zijn, waarom de Luftwaffe juist op het ogenblik dat de overwinning voor het grijpen lag, naar huis terugkeerde.
Wij weten echter waarom. God greep in. Hij hoorde en zag de bidders van de Bijbel College en vele bidders die ongetwijfeld ook elders op de knieën lagen.

Howells vertelt ook over de gebeden van het Bijbel College voor Palestina. Naarmate de Duitse troepen dat gebied dreigden in te nemen, werden hun gebeden intensiever. En ook hier beleefden ze bijzondere gebedsverhoringen. Het was werkelijk een wonder dat de Nazi’s de slag om Alexandrië (Egypte) verloren. ‘Het is de hand van de almachtige God geweest, Die ons opnieuw te hulp is gekomen en in zeer gewichtige dingen de balans in ons voordeel heeft doen omslaan.’

Zoals God naar mijn stellige overtuiging ook ingreep in de geschiedenis, blijkbaar mede door gebed van gelovigen die zo meestreden aan Gods kant. Zo gebeurde het dat de staat Israël werd uitgeroepen op 14 mei 1948 en alle oorlogen vanaf 15 mei werden gewonnen - vaak als David tegen Goliath... 

(Lees als je even tijd hebt het linkje van Dirks eigen blog verder zelf!)

Meerdere christenen zijn van dit belang doordrongen en deze dagen worden we dan ook van verschillende kanten opgeroepen - en ook via facebook laten christenen zich horen - om voor Israël te bidden, zodat wij door ons gebed ook een verschil kunnen maken, zoals de mensen van het Bible College ten tijde van WO II.

Nu zijn we nog op aarde en is dit een belangrijke taak die we mogen vervullen. Mogen en kunnen we nu nog de weerhouder zijn tegen het kwaad wat over niet zo lange tijd eerst vermomd als valse vredebrenger, maar later open en bloot, ten volle zich zal laten zien; dan zal Israël het heel moeilijk krijgen.
Nu is nog de tijd van redding zodat zij bewaard kunnen blijven voor die Grote Verdrukking en wel door te bidden dat Joden de ogen worden geopend voor de Messias en ze Jezus leren kennen.

Maar ook moslims, die zich desnoods tot de dood erop volgt, keren tegen Israël en geloven Allah zo een heilige dienst te bewijzen, hebben ons gebed hard nodig - zij zijn een instrument in handen van het leger van satan - al denken ze op deze manier die door Allah beloofde nieuwe tijd in te luiden, waar het filmpje van spreekt.

Dat hun ogen door ons gebed geopend worden voor de boodschap van liefde en verzoening - voor hen persoonlijk maar ook voor moslims en Joden gezamenlijk. Daar mogen en kunnen wij nog voor bidden.

Doen we dat ook?

'Bidt Jeruzalem vrede toe' - Psalm 122