Mission impossible of niet?

 zicht op de berg Hermon vanaf het meer van Galilea

Hebben jullie dat ook? Ik heb dat wel eens, dat ik er wel bij had willen zijn toen de Here Jezus op aarde rondwandelde, goed doende aan ieder... het meemaken hoe Hij 'in het echt' de mensen toesprak. Ik zou Hem misschien ook wel wat willen vragen - als ik de durf zou hebben... en zien hoe Hij was ...
Maar verder, zou ik ook graag willen weten hoe Hij er verder uitzag? Nee, dat niet.
Toch hebben veel mensen er wel een bepaald idee bij, denk aan bijbelse platen van vroeger ... maar ook nu zie je op bepaalde sites veel afbeeldingen voorbij komen waar Hij niet alleen knap is, maar er ook nog speciaal licht uit Zijn ogen straalt en misschien is er zelfs iets van een aureool te zien.
Jesaja 53 zegt echter iets heel anders:  

Gestalte of glorie had Hij niet; als wij Hem aanzagen, was er geen gedaante dat wij Hem begeerd zouden hebben.

Uiterlijk gezien was Hij geen opvallende, aantrekkelijke verschijning, dat is wat er eigenlijk staat (net zoals over Paulus) - we krijgen ook geen enkele verdere aanwijzing, terwijl je wel uiterlijke kenmerken leest over anderen, zoals Saul, David of Jeremia. Wat dat betreft is het gissen...

Mission impossible?  

acteur 'Jezus', een gewoon mens

Er is er nóg een reden waarom ik denk dat het een onmogelijke missie is om Hem echt af te beelden, of uit te beelden in een film. Want als ik de acteur die 'Jezus' moet spelen in de ogen kijk, zie ik toch echt een gewoon mens. En is het toch snel het lichamelijke lijden waarop wordt ingezoomd. Heel logisch want dat kunnen we waarnemen met onze ogen: de buitenkant.
En jazeker, het is waar, Hij heeft zich helemaal gegeven tot in de dood, en dat lichamelijke lijden was ook noodzakelijk voor onze redding. Niet voor te stellen dat Hij dat voor ons over had! Maar er zijn meer mensen onschuldig mishandeld en gedood - óók voor anderen. Waar zit dan het verschil?

Er is iets anders, wat Jezus' leven (en dus ook zijn lijden) onderscheidt, al was Hij uiterlijk net zo'n gewoon mens zoals jij en ik. Hij was zonder zonde - dat werd duidelijk als je met Hem praatte en merkte je in alles wat Hij deed en hoe Hij reageerde op anderen.
Want al heeft Hij alle glorie, alle hemelse pracht en praal afgelegd en was het uiterlijk niet meer zichtbaar, innerlijk was Hij nog precies dezelfde als in de schoot van de Vader (want daar kwam Hij vandaan!)
Ik denk dat Johannes daar ook op doelt (al lijkt die tekst op het eerste gezicht nogal in tegenspraak met Jesaja 53) als hij zegt in zijn evangelie:

 'Het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd.' 

Deze innerlijke reinheid en heiligheid, hoe God Zelf is, vol van genade en waarheid, is niet door iemand in een beeld te vangen. Daarom heeft dit stukje uit Ben Hur misschien altijd al zoveel indruk op mij gemaakt.

Jezus geeft Ben Hur te drinken... 

En wat zou de Romeinse soldaat in Hem hebben gezien?

Wat onzichtbaar is

Het is die innerlijke volmaaktheid die Hem heeft laten lijden aan alles wat Hij hier in deze wereld tegenkwam wat zo door de zonde is aangetast, alles op aarde wat zóver verwijderd is van alles wat God had bedoeld met Zijn schepping. En Hij keek niet alleen maar toe, maar nam onze ziekten op zich zegt een citaat uit Jesaja 53, toen Hij ieder genas die tot Hem kwam. Onze smarten, Hij droeg ze! En dit alles 'tekende' Hem.
De mensen begrepen in wezen ook niet wat Zijn missie was, dat begon al als kind toen Zijn (vermeende) aardse vader en moeder Hem berispten dat Hij achter was gebleven in de tempel, tot de discipelen die onder elkaar spraken wie van hen de meeste zou zijn, - en neem hun onvermogen om 'een uur met Hem te waken' in de hof van Gethsemanee, toen Hij zo dodelijk beangst was. Omdat Hij alles wist wat over Hem zou komen.

Ja, Hij wilde gaan tot in de dood - de straf moest gedragen worden, maar als mens heeft Hij pas aan den lijve ondervonden wat dat inhield: lijden. Zo heeft Hij geleerd de wil van God te gehoorzamen - en is Hij verhoord uit Zijn angst zoals Hebreeën zegt.
Die gehoorzaamheid om ondanks alles, steeds weer die wil te doen, monde uit in Zijn lijden op het kruis, waar Hij onschuldig aan hing, maar waar uiteindelijk God Hem moest verlaten omdat al onze zonden op Hem werden gelegd. En dat uitbeelden? Dat is mijns inziens al helemáál niet mogelijk.
Zelfs deze in zonde gevallen wereld bestaat bij de gratie Gods om het maar eens even plechtig te zeggen. Alles zou onmiddellijk ophouden als God deze wereld de rug toe zou keren - zoals Hij Zijn Zoon de rug toekeerde op het kruis. Daarom werd het ook drie uur volkomen duisternis. God zag Hém als de personificatie van de zonde zelf en verliet Hem ... en dat lijden moest Hij dragen. Onzichtbaar voor de mensen...

Waar het echt om gaat

Jezus zegt het al, als zijn familie Hem wil spreken - 'als we de wil van de Vader doen, dán zijn we Jezus' moeder en zuster en broeder'.. De menselijke banden die Hij nodig had om geboren te worden snijdt Hij hiermee al door - daar gaat het niet meer om. Hoe logisch is het dan dat Paulus ons ook oproept om niemand meer 'naar het vlees' te kennen, en hij vervolgt dat met: 

... 'en al hebben wij Christus naar het vlees gekend, dan kennen wij Hem nu zo niet meer´

... en dat zélfs als je het voorrecht had drie jaar met Hem door Israël te hebben gewandeld en zelfs als je toen aan Zijn boezem lag 'dan kennen wij Hem nu zo niet meer´ (zij zouden namelijk gemakkelijk het accent kunnen gaan leggen op Zijn menselijke hoedanigheden). En wij, die Hem nog nooit hebben gezien? Gelukkig zijn wij daardoor niet in het nadeel - al wilde ik Hem wel eens meegemaakt hebben - want Jezus noemt ons 'zalig' als we desondanks toch geloven.

Eens zal het zover zijn en zullen we Hem écht in de ogen kijken - niet zoals Ben Hur Hem zag, in Zijn vernederde menselijke gestalte, maar zoals Hij is in Zijn volle heerlijkheid. Wat zal dat bijzonder zijn!
Daar wacht ik op en:

Hoewel ik Hem niet gezien heb, heb ik Hem toch lief. 

Hoewel ik Hem nu niet zie, maar geloof, 

verheug ik mij 

met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde 

(1 Petrus 1: 8)

Ik hoop jullie ook!