Verlangen naar de zon!

Het was een voorjaar waarbij we nogal wat geduld moesten hebben. Ja, bij mij hangt al het winterspul nog aan de kapstok. Zelfs eind mei was het nog zo koud en dan kun je echt verlangen naar de zon en de zomer.

Dat deed me ineens een vergelijking trekken. Ook op een ánder vlak wacht iedereen op de zon... en dan bedoel ik rechtvaardigheid en vrede om ons heen en in de hele wereld. Maar pas als ´de zon der gerechtigheid' op zal gaan, zal het echt zover zijn.
En ondertussen doen we er allemaal erg ons best voor om dit nu al op aarde te verwezenlijken. We zijn druk in de politiek om te zorgen dat er een eerlijke verdeling komt van ons voedsel, van geld... En de VN is druk om de vrede te bewaren, stuurt waarnemers, onderhandelaars, en zelfs vredesmissies naar oorlogsgebieden. Er worden verdragen gesloten... maar als de ene brandhaard geblust lijkt, is er ergens anders alweer iets aan de hand. En hun motto: dan zullen de zwaarden tot ploegscharen omgesmeed worden, - een tekst genomen van de profeet Jesaja, is nog lang niet verwezenlijkt.

In ons persoonlijk leven kan, ook voor gelovigen, rechtvaardigheid soms ook zo ver weg lijken. Dat kan in het klein voorkomen maar ook op grótere schaal maken we dat wel eens mee en het heeft vaak grote impact, zeker als het 'hier en nu' niet rechtgezet wordt. Ja, als de waarheid niet ´gehoord' wordt is dat vaak moeilijk te accepteren. Kleine kinderen hoor je het al zeggen: "Het is niet eerlijk!" als er een ruzie is bijvoorbeeld en dat geeft ons allemaal herkenning.

Onrecht verdragen (laat ik maar bij mezelf blijven) daar ben ik niet goed in. Want het doet pijn en gaat tegen mijn gevoel in. En wie wil nu niet dat de mensen om ons heen een juiste blik op ons hebben of op wat we mee maken? Dat willen we allemaal.
Onrecht verdragen vanwege andere gelovigen is nog wel het moeilijkste - en toch komt zo'n situatie veel voor en een objectieve kijk van anderen (of beter: een geestelijke beoordeling) wordt in zo'n situatie nog wel eens uit het oog verloren. 'Als onrecht in de gemeente plaatsvindt, ga dan niet naar de wereldlijke rechter', waarschuwt Paulus in 1 Kor. 6. 'Want waarom zou je recht zoeken bij ongelovigen? Lijdt liever onrecht, laat je te kort doen...' Iets wat we uit onszelf zeker niet kunnen!

Een mooie illustratie: Davids helden

In het Oude Testament wordt een mooi beeld gegeven van een situatie dat er onrechtvaardigheid is, en het nog niet de tijd is dat de dingen recht gezet kunnen worden. Ik doel op David, al gezalfd door Samuel maar (als de rechtmatige toekomstige koning) moet hij vluchten voor Saul, die hem naar het leven staat en hij ontkomt naar de spelonk van Adullam. Ook zijn familie voegt zich daar bij hem volgens het eerste boek Samuel. In totaal schuilen er bij hem 400 man. Davids helden worden ze genoemd. Maar als je in het volgende vers leest wie dat zoal zijn, klinkt het niet zo heldhaftig:

 Ook voegde zich bij hem ieder die in moeilijkheden verkeerde, ieder die een schuldeiser had, ieder die verbitterd was, en hij werd hun aanvoerder. Zij bleven bij hem, ongeveer vierhonderd man. (1 Sam. 22:2)

Zo was het toen, maar zo is het ook nu. Wij horen ook bij die Heer die straks pas echt zichtbaar koning zal worden, maar nu nog verworpen is en niet meetelt voor de machtigen in deze wereld. Hij, die nooit terugschold en als Hij leed niet dreigde maar het overgaf en ook wacht tot het zover is dat er recht gedaan zal worden ...
Bij Hem mag je schuilen als je in moeilijkheden verkeert, je misschien ook wel verbitterd bent door wat je overkomen is - als je onrechtvaardig hebt geleden. Ook ieder die een schuldeiser had, staat er  - nou, we zijn als mens allemaal schuldig voor God - en de enige plek om te ontkomen is in die spelonk van Adullam. Laten wij nu in deze tijd, een held zijn van de ware David en daar bij Hem schuilen ...


- Als we dat doen is Hij voor óns nu al de morgenster, die opgegaan is in onze  harten (en tegelijkertijd is dit een prachtig beeld dat Hij eerst komt om ons te halen als de morgenster - de ster die in het diepst van de nacht aan de hemel verschijnt vóórdat de zon opgaat...) -

Daarna zal het eindelijk zover zijn dat Christus terugkomt in macht en heerlijkheid, als de Zon der gerechtigheid die opgaat over de aarde - en zal er recht gedaan worden. Dan is het ook de tijd dat de gebeden worden verhoord, die nu naar ons idee niet eens gehóórd worden, omdat er niets lijkt te gebeuren.
Er zal vrede en gerechtigheid zijn waar we nu zo naar kunnen verlangen, ook als we naar de wereld om ons heen kijken. Want ook dan pas, zullen de zwaarden tot ploegscharen omgesmeed worden. Niet als de VN de touwtjes in handen heeft, maar als Jezus Koning is geworden en de volken zullen wandelen in Zijn licht - zoals Jesaja het eeuwen geleden al voorspelde.

 

  En Hij zal richten tussen volk en volk en rechtspreken over machtige natiën. 

Dan zullen zij hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden en hun speren tot snoeimessen; 

geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen, en zij zullen de oorlog niet meer leren.  

Huis van Jakob, komt, 

laten wij wandelen in het licht des HEREN. 
Jesaja 2: 4 en 5