maandag 22 juli 2013

Alleen iets van lang geleden?

Laatst hoorde ik 'Foto van vroeger' wat ik nog wel kende. En als je op youtube kijkt is het opvallend hoeveel mensen dit liedje hebben gebruikt als achtergrond voor hun oude foto's, waarin ze hun jeugd even weer herbeleven. Want, zoals het lied ook zegt, het kind zit nog ergens diep in je.
En als je het geluk hebt gehad van een normale jeugd, was het vroeger misschien wel zoals dit coupletje zegt:

Alleen zijn of eenzaam 
hoe kon ik dat kennen?
Ik hoefde alleen maar naar huis toe te rennen
met een gat in m'n kop en m'n broek vol met scheuren
Mijn moeder was thuis 
dus wat kon me gebeuren 

Als ik mijn kinderen dat gevoel heb weten te geven, ben ik blij! En soms ontdek je ineens dat ze je niet meer zo nodig hebben - je kunt er een wat ´overbodig´ gevoel door krijgen, alhoewel het op zich een gezonde ontwikkeling is, zoals bij het laatste bezoek aan de tandarts waarbij mijn jongste dochter beslist niet meer wilde dat ik mee de spreekkamer inging."Mam! Wat denk je wel? Jij blijft in de wachtkamer! Ik ga alleen!'

Eenmaal volwassen en zelfstandig, zou het kunnen lijken of je niemand meer nodig hebt. Je hebt je losgemaakt van je ouders en er zal zelfs een tijd komen dat zij er ook niet meer zijn. Je moet het dan doen met die goede jeugdherinnering om uit te putten, zoals het refrein van dit liedje zegt: 'als het leven tegenzit, denk ik aan die tijd...Want nu ben je zelf volwassen en verantwoordelijk. En zelfs als je God kent, kun je toch denken het allemaal zelf te moeten klaren. 
Toevallig had ik laatst met een leeftijdsgenoot een gesprekje en terugkijkend concludeerde zij 'toch liever geen dertig meer te willen zijn´- qua uiterlijk misschien nog wel een beetje, iets minder rimpels en nog geen grijze haren bijvoorbeeld, maar verder...
En ze bedoelde: toen was er nog zoveel waar ik nog onzeker over was.
Het spreekwoord zegt inderdaad: 'wijsheid komt met de jaren', hoewel soms 'door schade en schande.´ 

Ikzelf heb me (vroeger ook) vaak afgevraagd wat 'volwassenheid' nu echt inhield: eindelijk die goede baan hebben en geslaagd zijn in de maatschappij? Alles zelf moeten, alles zelf kunnen en geen anderen nodig hebben?  
Veel mensen laten dat beeld naar buiten toe zien, terwijl dit liedje over 'vroeger' juist aangeeft dat we ook allemaal dat kind blijven, eigenlijk die moeder en vader nog steeds nodig hebben...
Voor mij lag het antwoord op die vraag 'wat is volwassen zijn' dan ook méér in: de waarheid te erkennen dat het leven niet maakbaar is, dat je nooit zover bent dat je overal een antwoord op hebt, en er zelfs situaties zijn waarin je helemaal niet zou weten wat het beste is om te doen.  

Als je terugkijkt is het erg mooi te kunnen constateren, juist in de onvolmaaktheid van je leven 'wijsheid' te hebben gevonden - iets te hebben geleerd wat je zélfs in ruil voor een bepaalde 'jeugdigheid' (of vul maar in, dat is voor ieder anders) niet wilt inleveren. Misschien zelfs niet voor al het geld van de wereld. 


David benoemt deze wijsheid en wenst in Psalm 90 dat als wij naar ons leven kijken wat achter ons ligt, God erin bespeuren, zodat wij een wijs hart verkrijgen. 
De Here Jezus maakt dit nog concreter, Hij wijst op zichzelf: ´
Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast bent en Ik zal u rust geven.

Dat betekent niét dat je alles wat je vroeger onzeker kon maken en wat je niet begrijpt dan ineens allemaal doorgrondt, en het leven een eitje geworden is. Maar het is accepteren dat je een andere bron búiten jezelf nodig hebt. Zoiets lijkt zwak maar dat is maar schijn; het is juist goddelijke wijsheid die zegt dat in zwakheid kracht ligt. Het is dan ook wijsheid die niet van deze wereld is maar van de Geest, en die je daarom hier in deze wereld niet leert.. 

En de tekst gaat verder, de Here Jezus wil ons leren te worden als Hij, namelijk 'zachtmoedig en nederig van hart'.
Hé, alweer iets wat in deze wereld niet zo populair is: je niet op laten jutten om voor je rechten op te komen, maar misschien wel onrecht verdragen, de minste zijn. Innerlijke rust hebben in moeilijkheden, zelfs als er in onze ogen geen positieve verandering lijkt te zijn in je omstandigheden. 
De Heer kijkt namelijk heel anders naar situaties (en zijn oplossingen zouden we zelf dan ook nooit opkomen!) En als je weet: God is in control, dan is je last licht, want je draagt die niet meer zelf ...

Is Hij voor jou al die
bron van wijsheid? God wil zo graag dat je leert om ook die andere blik te krijgen - vanuit Zijn perspectief naar je leven kijken, dat geeft echte rust. Bid er om, want wat zo mooi is, Hij wil jouw wijsheid zijn als je het zelf niet meer weet.. Vertrouw Hem! Hij staat als je hemelse Vader, altijd klaar om je te geven wat je nodig hebt!



 Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; 
 neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, 
en gij zult rust vinden voor uw zielen; 
 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

2 opmerkingen:

  1. Heerlijk om te lezen! Ga lekker door met schrijven, hopelijk tot nut voor anderen!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Linkwithin

http://www.linkwithin.com/install?platform=blogger&site_id=2144441&url=http%3A//gerda-overvanallesennogwat.blogspot.com/&email=evanschagen61%40gmail.com#