En God verwarde hun spraak....

De laatste dagen ben ik druk geweest met een tijdrovend klusje wat overbodig zou zijn geweest als er in de geschiedenis geen toren van Babel was gebouwd. Vanaf dat moment heerst er namelijk de spraakverwarring en heb ik een woordenboek nodig om een vertaling na te kijken op correctheid...
Alhoewel je natuurlijk niet weet wat er met de taal was gebeurd als de mensen zich wel over de aardbodem hadden verspreid - waren er dan ook dialecten ontstaan? Zoals je bijvoorbeeld kunt zien in een klein landje als Nederland, dat ieder gebied toch zijn eigen streektaal - dialect heeft. Wat er met een taal gebeurt als die geïsoleerd staat van andere mensen die het ook spreken, is goed te zien bij het Zuid-Afrikaans - toch een aan Nederlands verwante taal, die daar een eigen leven is gaan leiden.

Eigenlijk zou de wereld er zonder die toren wat overzichtelijker uit hebben gezien - als ik er even over door filosofeer... makkelijker... Als ik het simpel houd en me een wereld voorstel waar ieder elkaar verstaat, heb je op school al minder te doen; er zijn ook geen andere talen te leren, informatieoverdracht is veel gemakkelijker... En al heb je tegenwoordig met de computer mooie vertaalprogramma´s, als je die klakkeloos overneemt, zie je toch dat de computer niet kan denken...

Nu ik dat gedeelte over de torenbouw nog even overlees, valt me op dat juist door één te zijn, het niet goed uitpakte: ze vormden een éénheid zonder God te zoeken. En dat kan nooit goed gaan, ook nu in deze tijd niet. Hoe groter hoe machtiger - en daar heb je de hoogmoed dat zij zichzelf een naam wilden maken. Terwijl er toch een andere Naam was en die kenden ze! Dit gegeven lees je al in Genesis 4 als de zoon van Set geboren wordt: 'toen begon men de Naam des Heren aan te roepen'. Maar na het oordeel van de zondvloed waar hun voorvader Noach voor gespaard is, is dit blijkbaar een besef wat als vanzelf weer wegzakt.
De spraakverwarring was een oordeel van God: ze gingen verschillende talen spreken, staakten de bouw van de stad en trokken weg, de wereld in.

En waar zie je ineens eenzelfde soort gebeurtenis terug? Op de Pinksterdag: ineens wordt het evangelie verkondigd, maar niet in de taal waarin er altijd over God werd gesproken. Nee, ineens werd het in al die verschillende talen van hele toenmalige wereld gehoord. Daarmee werd het Joodse volk als het ware gezegd: Jullie zijn niet meer het volk wat als enige uitverkoren is Zijn Naam te kennen en het alleenrecht heeft Gods woord te bezitten - het is nu voor de heidenen, voor al die volken die vanaf de torenbouw van Babel verschillende talen spraken en elkaar niet zomaar meer konden begrijpen. Het woord van God is sindsdien 'a human right' wat niemand ontzegd zou mogen worden...
Het oordeel voor de ongelovige Jood, is ons zo tot zegen...  mogen we weten dat er onder de hemel geen andere Naam gegeven is waardoor wij moeten behouden worden. Die Naam mogen wij aanroepen, uit alle volken en talen!

En nu is het nog zo dat er heel wat zweetdruppeltjes liggen bij het Bijbelvertaalwerk wat bijvoorbeeld door Wycliffmedewerkers wordt gedaan. En al denk ik dat God tongentaal kan gebruiken als je stammen ontmoet waarvan je de taal niet kent - dan zal toch nog de Bijbel vertaald moeten worden in die taal. Ook als je wilt dat bepaalde boeken uit een andere taalgebied breder verspreid gaan worden, zal er heel wat werk te verzetten zijn - dat gaat niet vanzelf.

Maar er is iets wat al deze taalgrenzen overstijgt. En wat ik dan bedoel is iets wat je bijvoorbeeld merkt als je ineens een lied herkent wat in een heel andere taal wordt gezongen... Of zit daar toch ook bij, ja, het is ineens de ervaring dat die andere mensen - die heel ergens anders wonen en leven, anders praten, een heel andere wereld hebben - hetzelfde geloven, diezelfde Heer liefhebben, hetzelfde Woord lezen en over Hem zingen - ja dat doet mij altijd wat! In de Geest, uitgestort op de Pinksterdag, mogen we al één zijn - Zijn Naam verbindt ons vanuit alle volk en natie en taal.

Later zullen we echt één taal spreken - Hebreeuws? Misschien wel. Ik weet het niet.
Zeker is dat we elkaar allemaal zullen begrijpen zonder eerst er weer voor naar de schoolbanken geweest te zijn. Eigenlijk ben ik heel benieuwd hoe we dan zullen communiceren, want we zullen niet alleen geen taalbarrière meer hebben, we zullen volmaakt zijn. Ook geen misverstanden meer! En gelukkig op een ander niveau dan dat de één niet meer begreep welk gereedschap hij op moest halen voor iemand anders waar hij mee samenwerkte zoals  bij de torenbouw....
We begrijpen elkaar misschien wel zonder woorden ... Alhoewel ik geloof dat we zeker niet in doodse stilte verder zullen leven. :) De Bijbel zegt dat we nu al een gezicht hebben waarop geen bedekking meer is. Dan zal dat helemaal werkelijkheid zijn, volledige openheid naar de Heer en naar elkaar. Iets om naar uit te zien!

Openbaring 22 vers 4

 en zij zullen Zijn aangezicht zien en Zijn naam zal op hun voorhoofden zijn
'We zijn dan thuis en zien Zijn aangezicht'...