Wonderlijke zondag(en)

Na mijn blogje over goede vrijdag en stille zaterdag is de wonderlijke zondag aan de beurt. Of is het wondere zondagen in het meervoud? Elke zondag wonderen en tekenen ... dan kunnen we er weer een week tegenaan.

Voor de postmoderne mens zijn wonderen aansprekend. Zichtbaar, merkbaar en tastbaar. Al zijn veel geclaimde wonderen helemaal niet zo tastbaar als het wel lijkt of beweerd wordt.

Best vreemd, als de vrijdag over het lijden gaat en de zaterdag stil is, dat we blijkbaar met die twee dagen niet zo uit de voeten kunnen. 

Lijden en stilte is niet waar we op zitten te wachten. Diep in ons hart willen we graag wat spektakel zien. Een God die nogal onzichtbaar is spreekt toch ook veel minder aan?

Daarom graag de wonderen en tekenen. Daar kun je mee aankomen bij je vrienden en bekenden. Je ziet wat gebeuren en je kunt met een goed gevoel weer naar huis.

Fragment schilderij Jan Brueghel de Oude ca 1600 

de walvis zet Jona aan land

Al zegt Hij zelf erover dat 'een boos en overspelig geslacht een teken wil'. Het lijkt in die formulering haast een verboden liefde, tekenen te willen. Zoals de Grieken wijsheid zoeken, maar ook op het verkeerde paard wedden.

Want de Joden willen iets zichtbaars. Zoals in het Oude Testament Israël een zichtbare koning wilde. 

God die hen regeerde was te anders dan de omringende volken. Zij wilden óók een koning. Misschien om er méér bij te horen? Best herkenbaar eigenlijk.

En hun Messias kwam aan het begin van het Nieuwe Testament, en ze verwachtten dat Hij toch zeker de Romeinen zou verdrijven... en toen Hij dat niet van plan was en zei: 'Ik ga lijden', was de liefde snel over. En was het ineens: 'Kruisig Hem!'.

Er was geen gelóóf. Daarom (zegt Jezus) zullen ze niets anders krijgen dan het teken van Jona. 

Jona zat drie dagen in de buik van de vis en zo zal Jezus drie dagen in de schoot van de aarde zijn.

Immers, de Joden verlangen tekenen en de Grieken zoeken wijsheid, 

maar wij prediken een gekruisigde Christus, 

voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid, 

1 Korinthiërs 1:22‭-‬23

Nu zijn we tweeduizend jaar verder en willen we nog steeds wonderen, het liefst elke zondag als je de berichten moet geloven. En worden we genezen van een zere rug of ongelijke benen en mensen vinden het geweldig! - alsof God niets méér kan dan dat! En niet al iets veel groters heeft gedaan.

En voordat de lezer verontwaardigd wordt... ik heb zelf écht ongelijke benen - én voeten trouwens, nog nooit gehoord dat een voet wat groter wordt eigenlijk -

Maar voor de benen te laten bidden als een experiment of men de kunst van het genezen al machtig is ... het is me ooit gevraagd door een collegaatje die zo'n soort 'school' deed om genezingen te leren, maar nee, daar leen ik me niet voor.

Want sinds wanneer is dit waar we God mee lastig moeten vallen? Zo voelt dat voor mij. Alsof Hij sowieso lichamelijk genezing geeft. Hij kán het zeker wel, daar heb ik het niet over.

Maar als je toch vindt dat God wil genezen, zorg dan dat iemand met een dwarsleasie zoals Joni weer kan lopen. Dat legt toch veel méér gewicht in de schaal?

In deze (eind)tijd heb je m.i. ook nog de complicerende factor dat de komst van de antichrist eveneens gepaard gaat met wonderlijke zaken, maar dan bedriegelijke, onechte tekenen en wonderen.
Wees dus gewaarschuwd. De duivel is de grote imitator en de geest van de antichrist is allang in werking zegt Johannes in één van zijn brieven.

De enige échte wondere zondag was met Pasen. Toen Jezus als Jona drie dagen en nachten in de schoot van de aarde was geweest, maar - als Eersteling van de oogst - opstond uit het graf.  

'Schoven van tarwe in een veld' Vincent van Gogh, 1885

Een geweldig wonder, dat wij bevrijd zijn uit de macht van de duivel en vernieuwde mensen mogen zijn.
Onze hoop is het wonder dat we veranderd zullen worden, als Jezus terugkomt. En we verheerlijkt zullen zijn ook wat ons lichaam betreft. En Hij ons als eerstelingen van de oogst binnenhaalt.

Want wíj zijn burgers van een rijk in de hemelen, waaruit wij ook de Here Jezus Christus als verlosser verwachten, 
die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt, 

naar de kracht, waarmede Hij ook alle dingen Zich kan onderwerpen.

Filippenzen 3:20‭-‬21 

Stille Zaterdag

Dat is toch alweer voorbij? Stille zaterdag? Ja, dat klopt, het is inmiddels Pasen geweest, we hebben weer herdacht dat Jezus niet in het graf bleef maar is opgestaan (al mag je daar vaker aan denken dan alleen met Pasen ...).

En als je gelooft heb je ook nieuw leven ontvangen, door de dood en opstanding van Jezus.
In Hem hebben we zelfs alle zegeningen ontvangen. 

- Worden alle gebeden dan verhoord? Krijgen we alles wanneer we denken dat het nodig is? -
Dat zou natuurlijk prachtig zijn (alhoewel) maar de realiteit is anders. 

Ik heb het ooit zo horen uitleggen, dat alles wat met Christus is gebeurd, ook met jou is gebeurd. En wel door het geloof. Dan ben je in Hem, zoals een brief in een envelop zit. 'Enveloped' betekent in het Engels dan ook omhuld, of omgeven ... 
En waar Hij is, daar ben ik, ook als ik het niet voel. 

Met Hem gestorven en opgestaan.
In Hem ... in de hemelse gewesten gezet.
In Hem ... alle geestelijke zegeningen ontvangen 

Als de zegeningen geestelijk zijn (de rest is bonus), dan is het ook méér te begrijpen dat we geen 'stoffelijke' zaken en welvaart kunnen claimen. Hij geeft ons andere dingen die bij de hemel horen en eeuwig zijn. (Daar hebben gelovigen in een strafkamp tenminste ook wat aan).

Met Hem gestorven - nu al

Gestorven zijn betekent ten diepste ook, dat het niet meer gaat om wat ík wil of wat ik graag wil hebben, of waar ik recht op denk te hebben;
- Dat God bijvoorbeeld zomaar ineens een nieuwe auto voor ons heeft klaarstaan als de oude het begeeft. Of een zak geld als we wat krap zitten. 
Het gaat niet om zichtbare dingen.

Want het zichtbare is tijdelijk en het onzichtbare is eeuwig 

We zijn ook niet per definitie gezond; geen ziekte meer, want je bidt - en het griepje is bij toverslag verdwenen, of de pijn, de ernstige ziekte, of die handicap..
Nee, ons lichaam is nog niet opgestaan. Het hoort bij deze (tijdelijke) schepping. 

Er is nog van alles niet oké hier op aarde. 
Het is nog geen vrede.
- En de schaapjes worden tegenwoordig in Nederland ook nog steeds opgegeten zodra er een wolf in de buurt is.

Wolf op de Veluwe

  

Alles zal nieuw worden, maar het is nog verborgen - als op Stille zaterdag. Het nieuwe is er wel, maar in de kiem. En je kan soms de moed verliezen als je om je heen kijkt in de wereld. 

De discipelen hadden daar ook last van. Na die dag van het sterven van Jezus was het stil en in hun ogen was alles voorbij. Over en uit.
En hoewel Hij erover had gesproken dat Hij zou opstaan, waren ze dat helemaal vergeten. Zij zagen wat voor ogen was, en dat was duidelijk: Jezus was dood.

Met Hem opgestaan - straks echt

Zo wachten wij nu ook, en soms denk je: 'waar blijft de belofte van Zijn komst?'
Maar Hij zal komen! En de doden in Christus zullen opstaan. 
En wij - als we dan nog op aarde leven - worden veranderd.
Eindelijk een eind aan de gebrokenheid van ons lichaam door ziekte en pijn, of door mishandeling en vervolging, ouderdom.

Er wordt gezaaid in vergankelijkheid en opgewekt in onvergankelijkheid;

er wordt gezaaid in oneer en opgewekt in heerlijkheid;

er wordt gezaaid in zwakheid en opgewekt in kracht 

Vincent van Gogh - de zaaier

Dan zijn we zoals Jezus op Paasmorgen, toen Hij opstond uit het graf. Met een lichaam wat volmaakt is en wat nooit zal sterven. 
Nu is het hier nog Stille zaterdag. Maar we weten dat het zal gebeuren. 
Hoe dan ook.

In die hoop zijn wij behouden

(Maar hoop die gezien wordt is geen hoop, 

want hoe zal men hopen op het geen men ziet?)

Indien wij echter op hopen op hetgeen wij niet zien

verwachten wij het met volharding