Vandaag is het eindelijk zover dat er een begin gemaakt is met de afbraak van het noodgebouw bij de basisschool waar nu nog twee kinderen van mij naartoe gaan. Het gebouw dat er jaren geleden alweer neer is gezet om de te onstuimige groei van leerlingen aan te kunnen, legt nu bijna het loodje. Ik haalde er speciaal even mijn fototoestel voor op, al moet ik voor het verdere spectaculaire hijskraanwerk morgen terugkomen.Ja, als er wat nieuws klaar is, kan het oude eindelijk weg.
En als alles dan leeg is gehaald en met de sloop is begonnen, zie je pas hoe oud en vervallen het eigenlijk was, al probeerde men met een verfje hier en daar, het er nog aardig uit te laten zien. Het woord 'nood'gebouw was ook al bijna niet meer van toepassing, zolang stond het er al.
Je kunt dit op een bepaalde manier vergelijken met ons mensen.... We leven vaak alsof we hier altijd zullen blijven, al gaat ons lichaam een beperkt aantal jaren mee. En het raakt in verval - al kunnen we dat tegenwoordig aardig verdoezelen met allerlei kunstgrepen. Soms zie je mensen die er ook uitzien alsof ze niet oud willen zijn - en dan valt het juist op dat ze het wel zijn. Eigenlijk willen ze hun tijdelijke woning bekijken als permanent... Als je geen zicht hebt op een andere 'woning' na dit leven, zit er ook niet zoveel anders op natuurlijk, dan is het: hier en nu moet het gebeuren. Ook is de wetenschap zover dat je bijna zou denken dat artsen (wij mensen) alles kunnen - alleen dat eeuwige leven zit nog niet in hun pakket. (Dat men aan de andere kant in deze maatschappij de zelfgekozen dood promoot, lijkt hiermee in tegenspraak maar staat er niet los van.... je wilt toch de touwtjes in handen houden, als dat wat betreft je leven niet meer kan, dan maar beslissen over je dood)
Geweldig om te weten - en soms zie je het ineens uitgebeeld - als we ervaren dat ons aardse lichaam steeds verder afgebroken wordt omdat we ouder worden of misschien andere kwalen hebben die ons steeds met de neus op de feiten drukken - dat we als gelovigen een gebouw van God hebben. Zoals de kinderen van school het weten omdat ze het hele jaar zicht hebben gehad op de vorderingen van de nieuwbouw - voor hen geen verrassingen, ze weten waar ze naartoe verhuizen al is het nog onbekend hoe het daar in het echt zal zijn...En ons aardse 'nood'gebouw zal niet eerder afgebroken zijn, dan dat de Heer voor ons dat nieuwe eeuwige huis klaar heeft. Dan zul je terugkijken en je afvragen waarom we toch zo aan dit aardse lichaam gehecht waren. Waarschijnlijk omdat we ons geen voorstelling kunnen maken hoe het is om 'met Christus te zijn' al zegt Paulus dat dit verreweg het beste is... laat staan dat we enig idee hebben hoe het is een nieuw verheerlijkte lichaam hebben, al weten we het te zullen krijgen.
Misschien als we ons hier en nu meer met Hem bezig houden, we ons meer kunnen voorstellen dat 'met Hem zijn' het beste deel is....We mogen elkaar troosten met deze woorden, dat het zover zal zijn als Christus ons komt halen.
Wie weet al heel snel. :)
Zoals je zult begrijpen spreekt jouw onderwerp me erg aan. Het gebouw wat ons te wachten staat zal al onze verwachtingen overtreffen. Omdat we ons er geen voorstelling van kunnen maken, vraagt het geloof en vertrouwen in Gods beloften.
BeantwoordenVerwijderenHet probleem van het "oude huis" in stand houden is me ook niet vreemd. Maar ja, zolang je erin woont wil je toch dat het er fatsoenlijk uitziet.
Ook een oud bewoond huis heeft soms een reparatie en een verfje nodig. Maar met een nieuw huis in het vooruitzicht zal niet alles daarop gericht zijn.
1 Kor.2:9 Maar het is zoals geschreven staat: ‘Wat het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie hem liefheeft.’
Ja, wat zullen we later verbaasd staan over alles wat God voor ons klaar heeft liggen... Dan lijken alle dingen waar we nu (ook vaak terecht!) druk mee zijn, ineens veel minder belangrijk of zelfs onbelangrijk.
BeantwoordenVerwijderenWeet je wat mooi is? Dat de ontslapenen ons voorgaan bij de opstanding uit de doden en het krijgen van het nieuwe lichaam - wat heet, het gaat allemaal in een ondeelbaar ogenblik, maar zij zijn eerst en wij gaan er direct achteraan zodat dat (als we dan nog leven) het moment zal zijn waarop we onze in Christus gestorven geliefden weer zullen zien. Je kunt dit nalezen in 1 Tess 4
vers 16 Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, 17 en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn. 18 Troost elkaar met deze woorden.