Coming for to carry me home...

Lucas 23: 43

En Hij zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.

Dit lied gaat over engelen die komen om mij naar huis te dragen.... een oude Afro-American gospel waarvan de schrijver geïnspireerd werd door de Red River die hem deed denken aan 'The river Jordan'. De sweet chariot gaat natuurlijk over Elia's hemelvaart en de tekst die ik er verder spontaan bij associeer komt uit de Psalmen en spreekt over engelen 'die u op de handen zullen dragen' - bij de verzoeking in de woestijn is het de duivel die de betreffende tekst aanhaalt om Jezus te bewegen Zich van het tempeldak te storten, want engelen zullen Hem toch zeker opvangen ...
Engelen worden in de Bijbel omschreven als dienende geesten en staan ten dienste van de gelovigen. Daarom mogen we de tekst over het op handen gedragen worden door de engelen toch ook toepassen op onszelf, en op andere gelovigen die dit lichaam verlaten en bij de Heer gaan wonen... 

De kinderen vragen zich dan af hoe dat in z'n werk gaat. Ik geloof  (en ken iemand die - alhoewel wij normaliter nog niet die hemelse ogen ervoor hebben -  dit heeft zien gebeuren) dat bij het sterven van een gelovige engelen komen om de ziel, de gelovige zelf, mee te nemen naar de hemel als opdracht van de Heer! naar de plaats waar Hijzelf is. Zoals Jezus de moordenaar aan het kruis vertelde dat hij 'heden' nog bij Hem in het Paradijs zou zijn. En hij/zij laat zijn lichaam achter (hier legt Rikkert het uit voor kinderen) en wordt naar hetzelfde paradijs gedragen - een plek waarover Paulus zich niet mocht uitspreken zo bovenaards-niet te begrijpen mooi... En hoewel we niet kunnen vatten hoe, in wat voor toestand we dan zijn, nog zonder verheerlijkt lichaam, mogen we weten dat 'met Christus zijn' het beste is.
Een gelovige gaat ook nooit een weg die de Heer niet kent. Hij is wel een weg gegaan die wij (daarom) niet meer hoeven te gaan: Hij heeft de dood in de ogen gekeken en ermee afgerekend. Voor een gelovige is hiermee sterven een doorgang naar het eeuwige leven geworden... Zoals Jezus het zegt tegen Martha als haar broer is gestorven: een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven; gelooft gij dat? Wat een bemoediging dat Hij aangaande U zijn engelen zal gebieden:

"Coming for to carry me Home"

over de dood: uit Hebreeën 2

 Daar nu de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, 

heeft ook Hij op gelijke wijze daaraan deel gekregen, 

opdat Hij door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen, 

 en allen zou bevrijden, die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood 

tot slavernij gedoemd waren.

over de hemel: uit de eerste brief aan de Korinthiërs

hoofdstuk 2

 Maar, gelijk geschreven staat:

Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord

en wat in geen mensenhart is opgekomen, 

al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben.

over lijden hier in ons lichaam: uit de tweede brief aan de Korinthiërs

hoofdstuk 4

 Daarom verliezen wij de moed niet, maar al vervalt ook onze uiterlijke mens, 

nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd.

 Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik 

bewerkt voor ons een - alles verre te boven gaand - eeuwig gewicht van heerlijkheid,

  daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare; 

want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare is eeuwig.

hoofdstuk 5

Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, 

wij een gebouw van God hebben, in de hemelen, 

niet met handen gemaakt, een eeuwig huis.

Want hierom zuchten wij: 

wij haken ernaar met onze woonstede uit de hemel overkleed te worden,

opdat het sterfelijke door het leven worde verslonden. 

 God is het, die ons juist dáártoe bereid heeft 

en die ons de Geest tot onderpand gegeven heeft 

– want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen – 

 maar wij zijn vol goede moed 

en wij begeren te meer ons verblijf in het lichaam te verlaten 

en bij de Here onze intrek te nemen