Dagelijkse boodschappen

 Het is een paar dagen weer geweest waarbij je je niet op de secundaire wegen moest wagen... Het was er erg glad door opvriezende sneeuw en je moest er erg oppassen....

Maar vanmiddag was er al weer veel weggedooid en waren de wegen weer aardig befietsbaar... - dat is tegenwoordig voor mij  het criterium - Niet dat ik nu altijd de auto pakte maar mijn echtgenoot neemt tegenwoordig de auto mee naar z'n werk en 'moet' ik op de fiets als er iets is wat niet tot de avond kan wachten - en soms is dat is wel even wennen. Nu had ik toch even een paar dingen nodig uit de supermarkt en was op de fiets gestapt; inderdaad het dooide maar het regende ook wel aardig. En het probleem is dat als ik op de fiets boodschappen doe, mijn oog altijd groter is dan mijn fietstassen, oftewel ik denk snel: Dit kan er ook nog wel even bij... en tijdens het inpakken kom ik dan wel eens voor een probleem te staan. In uiterste 'nood' kan ik dan altijd nog wel lopen naar een dichtbijwonend familielid om daar wat te droppen wat ik dan op een ander moment weer ophaal, maar deze keer was het niet zo erg.

Maar onderweg naar huis met drie broden in de hand in de regen ging dit liedje ineens door m'n hoofd, eigenlijk meer een oude reclameslogan:

Boodschappen halen, 't is soms geen pretje,

je raakt van de weg af,

je valt met je netje

Boodschappen halen, soms wat onhandig, 

wees toch verstandig en blijf bij de tijd....

- En dat gaat dan over de SRV-man -  die brengt alles bij u thuis -

door de weekse boodschappen dagelijks aan huis...

Heel vroeger kwam bij ons zelfs de melkboer aan huis, de groenteboer met z'n paard en wagen, de bakker... De SRV-man was een uitkomst maar is ook alweer verleden tijd - tenminste bij ons in de buurt zie ik hem niet meer.

   Dat manna vroeger in de woestijn was toch niet zo gek - het viel elke dag en hamsteren was er niet bij want dan bedierf het alleen maar. 

Dus in termen van nu hoef je maar je fietstassen te vullen met wat je vandaag nodig hebt. Nou, dat zou me nog wel lukken....:) En in het weekend haal je dan gewoon voor twee dagen. Niks geen gesleep en vooruitdenken, en je hoofd breken over wat je nog in de kast hebt staan en wat al op is.... Oh ja, je hebt ook geen problemen meer met je huisgenoten wat betreft het feit dat ze bepaalde dingen niet lusten: manna is voor iedereen hetzelfde en ook  gewoon en een vaste hoeveelheid. Zou heel wat gedoe schelen...

Ik denk dat je vroeger in de woestijn dan ook minder mensen had met overgewicht en alle problemen die daar zo bij komen kijken.

    Er zit iets heel moois in dat niet verder vooruit kijken dan de dag van vandaag.... En het is uiteraard heel bijbels als je ook in het Nieuwe Testament ziet staan dat we ons niet bezorgd hoeven te maken wat we zullen eten of drinken.... want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben...

Vandaag, dat lukt meestal nog wel om dat te overzien, maar bezorgdheid houdt meestal verband met de dingen die nog moeten komen, die in de toekomst liggen, of waarvan je denkt dat ze in de toekomst liggen; misschien gebeurt er namelijk niet eens waar we ons bezorgd om maken.

Bezorgdheid neemt ook je zicht op de Heer weg, zoals je ook kunt lezen in de gelijkenis van de zaaier.... bezorgdheid neemt je aandacht en richt dat op allerlei dingen van deze wereld, misschien niet eens verkeerde dingen maar behorend bij ons aardse leven. En je vertrouwen op de Heer en bij deze gelijkenis om het zaad wortel te laten schieten, wordt belemmerd. Het zaad wordt verstikt....

En wij hebben hier in het westen toch geen honger, of gebrek aan kleding - misschien moeten we er eens over nadenken waarvan we eigenlijk gewoon teveel hebben.... Vooral in deze tijd van Sinterklaas en kerst - de reclamefolders kun je wel drie brievenbussen mee vullen... Het is nooit genoeg. We willen altijd meer.

    Maar het manna is er - elke dag genoeg. In overdrachtelijke zin nu wat de Heer ons elke dag wil geven, Hij is het levende brood waar we ons mee mogen voeden en waar we genoeg aan hebben, het zal ook onze bezorgdheid voor de dagen die komen kunnen wegnemen. Zoals een politieke partij het vroeger al zei in een slogan (als ik daar toch mee bezig ben) 'Niet bij brood alleen zal de mens leven....'.. maar van alle woord dat uit de mond van God uitgaat, volgt er dan, maar dat hoorde je eigenlijk nooit...

Toen U de honger van al Uw kinderen zag
gaf u hen manna, brood van genade
voor iedere dag
Zo was het toen, zo is het nu
wie geeft ons brood, wie anders dan U
Zo was het toen, zo is het nu 
En in mijn leven, door alle jaren heen
reisde U met mij  en nooit liet U Uw kind alleen
U bent als manna  dat uit de hemel viel
U stilt mijn honger  en U verzadigt mijn ziel

Zo was het toen, zo bent U nu
U bent ons brood, wie anders dan U
Zo was het toen – zo bent U nu

                                                        tekst Rikkert Zuiderveld

De Heer wil ons dagelijks brood geven,

hebben wij Zijn dagelijkse boodschap aan ons al gelezen?