"This is how it feels to be free!"

       Eindelijk is het zover: sinds een maand of twee, drie kunnen wij thuis de zender Family 7 ontvangen.... 'k had er al vaak wat over gehoord (" gisteren weer zoiets leuks gezien....") en vond het dan wel jammer dat wij het technisch gezien niet voor elkaar kregen om die programma's te bekijken. Niet dat ik nu overal fan van ben, maar nu kan ik zomaar oude documentaires zien, een concert van Oslo Gospel Choir, of nog wat anders.

En een tijdje geleden zag ik in een flits het 'Brooklyn Tabernacle Choir' voorbijkomen, zingend op een groot podium.... Die setting herkende ik onmiddellijk van een filmpje van youtube wat sinds enkele maanden op mijn hyves staat; juist dat betreffende lied had voor mij iets speciaals, vanwege de tekst die mij in die tijd bijzonder aansprak...

Het hele optreden ademde een speciale sfeer, er werd gezongen met hart en ziel maar kwam ook zo aan bij de toehoorders - Ik drukte dan ook direct de opnameknop in om dit alles nog eens helemaal aandachtig terug te kunnen zien -  Gelukkig! want er bleek een bijzonder verhaal aan dit filmpje vast te zitten!

This is how it feels to be free

Bij het bekijken van het programma kwam ik er al vrij snel achter dat het wel een heel ander Angola is waar dit lied wordt gezongen, dan het gelijknamige land in Afrika, waar ik tot nu toe het betreffende optreden had geplaatst. Degenen die in hun rode shirts zo vol overgave dit refrein meezingen, zijn Afro-Americans met hun roots inderdaad in het verre Afrika, maar eveneens zijn zij gevangenen in de grootste staatsgevangenis van de Verenigde Staten in de staat Louisiana; wie hier opgesloten zit, zit er levenslang - veroordeeld voor moord met voorbedachte rade of medeplichtigheid aan moord.
En juist hier, waar hun vrijheid geëindigd is, en menselijkerwijs er ook niet heel veel kans - 15% - is dat zij ooit deze plek weer verlaten dan door de dood, zingen ze deze woorden mee:

There is a wall that has been standing  since the day that Adam fell

Sin is where it started and sin is why it held

Speaking as a prisoner who was there and lived to tell

I remember how it fell

But in a cross I found a doorway and a hand that held a key

And when the chains fell at my feet, for the first time I could see

Chorus:

This is how it feels to be free

This is what it means to know that I am forgiven

This is how it feels to be free

To see that life can be more than I imagined

This is how it feels to be free Yeah!

See, once I've tasted freedom, then the walls could bind no more

since mercy gave me wings to fly 

like an eagle I can soar

klik hier voor de volledige tekst

Over deze gevangenis

Dit Angola heeft een roerige geschiedenis waarvan bij het linkje in het kort ook iets wordt verteld en het geschetste beeld is niet rooskleurig: in de jaren zeventig was 'The Farm' zelfs de meest gewelddadige gevangenis van de Verenigde Staten en ook daarna is er nog een muur tussen de 3200 gevangenen en vrije mensen...

Want hier geldt maar één wet: 'sterk zijn en anders nog sterker om er te overleven, mensen gedragen zich er uiteindelijk als beesten...' aldus een uitspraak van één van de bewakers.

Maar, waar de informatie die ik heb gelezen ook op andere sites, over dit Angola het daarbij laat, gaat deze documentaire verder en laat behalve dit troosteloze beeld, ineens een heel andere kant zien, een kant van hoop - waarom wordt hierover verder bijna gezwegen?

Want, als licht wat uit die duisternis tevoorschijn komt, is deze gevangenis geworden tot een plek waar een getuigenis klinkt van hoop in hopeloosheid en werd het voor velen een weg tot redding....  Daarom kunnen zij vol overgave meezingen met de liederen over vrijheid en vergeving, ontvangen door de onvoorstelbare liefde van God voor zondaren....

Kan er nog beter bewijs geleverd worden dat die boodschap van bevrijding en vergeving wel waar moet zijn? Of is het evangelie hier 'opium voor het volk' om hen rustig te houden? 

Enkele leden van het Brooklyn Tabernacle Choir vertellen dat ze eerder hebben opgetreden in gevangenissen maar dat het hier anders was; ze ervaarden hier zo de kracht van het evangelie en zagen gevangen die echt een relatie met de Here Jezus hebben. De titel van de documentaire is dan ook: Miracle of Hope - en er komen enkele gevangenen aan het woord die ervan getuigen dat dat de Heer bij hen kwam...

...om een blijde boodschap te brengen en 
om te verbinden gebrokenen van hart, 
om voor gevangenen vrijlating uit te roepen 
en voor gebondenen opening der gevangenis; 

- uit Jesaja 61 vers 1 

en gelezen door de Here Jezus in Lucas 4 

 bij het begin van Zijn openbare werk in Israël... 

Een paar gevangenen vertellen hun verhaal

Op youtube vond ik inmiddels een kort filmpje van diezelfde documentaire die ik zo ineens zag, en hier is een korte beschrijving te lezen van de DVD die ervan is gemaakt; de gevangenis komt naar voren juist als de kans om God te leren kennen - je hebt ook niets anders meer over en kan Hij eindelijk tot je doordringen - het is niet een plek waar het te laat is, waar je het bij Hem ook verbruid hebt.  

Je leest er over een gevangene “Bishop” Eugene Tanniehill, 'a 7th grade dropout' veroordeeld in 1960 voor moord bij een gewapende beroving die 47 jaar vast zat. Hij kwam tot geloof en kwam vrij in 2007.

Een andere gevangene - nu pastor - vertelt in deze documentaire zijn verhaal, veroordeeld voor moord met voorbedachte rade en medeplichtigheid - groeide op in New Orleans in een zeer gewelddadige buurt en zijn meeste vrienden stierven voor hun achttiende. Hij vroeg zich steeds af wanneer hij aan de beurt was, voelde zich opgejaagd en had al twaalf keer dood kunnen zijn...  Hij was aan het eind van zijn latijn en riep God aan in zijn cel, en: had vrede!; die verandering kwam alleen door de Here Jezus. Nu vertelt hij dit aan andere gevangenen die hierdoor ook tot geloof komen. Hun levens veranderen, ze kunnen bijvoorbeeld weer vaders zijn voor hun gezin - en zij geven het ook weer door.

Ook was een gevangene satanist, hield zijn eigen 'dienst' in zijn cel, had op een geven moment een bijl gemaakt en was van plan zijn medegevangenen allemaal om te brengen; op weg naar de ruimte waar hij dit wilde doen vond hij zichzelf ineens terug in de kapel en is nu christen geworden, God hield hem tegen. Zijn tatoeage 666 bestempelde hij nu als een getuigenis waar God hem van had gered.

Wat mij erg aansprak was dat deze mensen echt veranderd zijn en het niet een zoethoudertje is - juist als je naar alle waarschijnlijkheid levenslang opgesloten zit, kun je pas echt getuigen dat Gods vrijheid ware vrijheid is, niet afhankelijk van je uiterlijke situatie maar gebaseerd op iets anders: nieuw leven wat niet meer gebonden is aan de zonde, van slaaf kom je in de vrijheid.

Ook als je al een gelovige bent kun je bepaalde belemmeringen hebben waardoor je die vrijheid niet ten volle kunt ervaren, ook daarvoor is Gods kracht aanwezig om dit weg te doen; dan kom je echt te weten hoe die innerlijke vrijheid voelt, die je door Zijn vergeving hebt ontvangen.
Ja, door het kruis is de muur afgebroken en zelfs als je levenslang tussen vier muren zit kun je dan zingen:

This is how it feels to be free

This is what it means to know that I am forgiven!

om hierover nog iets te lezen: klik hier