...van grote waarde!

Rommelmarkten zijn leuk - net als kringloopwinkels kun je er heerlijk rondneuzen, alhoewel ik niet zo snel iets wegbreng voor zo'n markt, eerder haal ik er dingen op... En toevallig was in de kerk waar altijd de repetitie van ons koor is, men bezig alles klaar te zetten voor de rommelmarkt van de zaterdag daarna, toen we er donderdag moesten oefenen... dat laatste moesten we dus even in een ander zaaltje. Wel konden we al even 'voorschouwen' in de grote zaal wat er zoals uitgestald werd en waren er ook erg veel boeken te vinden en dat geeft mij altijd een extra impuls om er toch even te gaan kijken.

Wilde ik er zeker van zijn dat ik de dingen die ik had gezien ook daadwerkelijk op de kop zou kunnen tikken, dan zou ik die zaterdag wel op tijd moeten zijn. Dat lukte niet helemaal maar gelukkig lagen er nog wat van de boeken waar ik mijn zinnen op had gezet en ik kreeg zelfs nog korting! Twee tuinkussens bij een andere stand - dezelfde als die we hadden, alleen waren deze 'spiksplinternieuw' als ik het verhaal erbij moest geloven - waren een goede binnenkomer voor 'thuis'... daar kon ik zogezegd wel mee thuiskomen. 

Het aparte is met rommelmarkten en kringloopwinkels, net als met kledingbeurzen dat je anders naar prijzen kijkt, een boek of broek van tien euro is een kapitaal als je op zo'n gelegenheid rondsnuffelt en het moet wel heel bijzonder zijn wil je het dan toch voor die prijs meenemen.
Het geeft voldoening als je net datgene vindt waar je naar zocht, soms iets wat inderdaad heel zeldzaam is en toevallig terecht gekomen is tussen allemaal redelijk oude rommel. Ik denk dan ineens aan een anekdote bij 'Tussen kunst en kitch' waar mensen wel eens een  vaas of glaswerk kopen voor een paar euro... Het blijkt dan bijvoorbeeld afkomstig uit een ver land en daardoor ineens bijzonder zeldzaam te zijn en als bijkomstigheid: veel waarde te vertegenwoordigen.
Zoiets omschrijf je dan als een 'gelukstreffer', je hebt er niets bijzonders voor gedaan en was er niet naar op zoek, maar bent wel in het bezit gekomen van iets bijzonders - waarvan je soms eerst nog uitgelegd moest krijgen waar nu die grote waarde precies in zit.

Soms heb je dat er mensen op een markt staan die wel heel goed weten wat zeldzaams aan te bieden: kleding van een chic merk, of bepaalde boeken - een eerste druk of ooit gedrukt in een kleine oplage. Maar de echte freaks laten zich niet door een hoog bedrag afschrikken, zijn juist blij dat ze hun verzameling weer kunnen aanvullen met misschien wel dat ene boek wat nog aan een serie ontbreekt.
Voor hen vertegenwoordigt dat betreffende boek of dat schilderij, lepeltje, kledingstuk of wat dan maar ook, een grote waarde. Zelfs als ze 'afgezet' zouden worden, hebben ze dat er nog voor over...

Een waardevolle gelijkenis


In de bijbel wordt er ook aardig wat afgehandeld. Ik denk dan aan de kooplieden op het tempelplein, of aan Jozef die als koopwaar meeging naar Egypte - zo al twee heel verschillende invalshoeken.
Ook staat er een gelijkenis in het Nieuwe testament over een koopman. Dit verhaal is ook een dankbaar onderwerp in kinderboekjes en als ik het betreffende verhaal hoor of zelf lees vanuit de Bijbel zie ik die leuke plaatjes voor me en de clou die in het kinderverhaal zit in de veer op de hoed van de koopman die een parel wil kopen.

rechtsboven koopman met hoedje

Matteüs 13
45 Ook is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman 
die mooie parels zoekt. 
46 Toen hij één parel van grote waarde gevonden had, ging hij heen
en verkocht alles wat hij had, en hij kocht hem. 

De koopman ziet een parel van grote waarde, en hij moet alles op alles zetten, zijn hele hebben en houden ervoor over hebben om die parel te kunnen kopen. In het betreffende kinderverhaaltje verkoopt de man eerst zijn huis, met alles wat erin staat (dat zijn dan buiten al zijn meubels ook een ijskast vol heerlijke ijsjes, zijn mooie kleren) maar het is nog niet genoeg. Uiteindelijk is zijn favoriete hoedje met veer, waarmee hij als het ware uitgetekend kan worden, het bezit wat het verschil maakt: dat doet de weegschaal doorslaan naar: verkocht!
En de clou is dan dat de koopman zó graag die parel wil hebben, dat hij het mooiste wat hij heeft: dat hoedje met mooie veer die hij altijd opheeft, uiteindelijk ook wil verkopen om zo eindelijk die parel de zijne te kunnen noemen.

De Here Jezus is dat hoedje he mama? zei één van de kinderen toen tegen mij. Ik weet niet of ik al zover had nagedacht maar het gaf wel heel erg mooi aan hoe het zit. Al lijkt het wat profaan om die vergelijking te trekken als het gaat om een hoedje met een veer, toch is het zo dat God alles er voor over heeft gehad om ons te kunnen kopen... En uiteindelijk gaf Hij het liefste wat Hij had, waar Hij het meest aan gehecht was om de koop te kunnen sluiten, die Zoon die altijd bij Hem was. In het verhaaltje de hoed met de veer.

Kinderen kunnen ook heel goed begrijpen hoe die koopman aan zijn hoed was gehecht, dat hebben ze zelf toch ook, dingen waar ze aan gehecht zijn? Zoals die ene knuffel waar je niet zonder kunt, die dag en nacht met je mee gaat. Oh, en grote mensen hebben dat ook met een hoedje bijvoorbeeld. (Bij ons op dit moment zelfs een paar kinderen!)
En is het heel mooi als de boodschap overkomt: God is die koopman en heeft alles maar dan ook echt alles afgestaan om ons te kopen!
En 'ons', mij... dat komt dichtbij! Méér dan: het koninkrijk der hemelen is gekocht. Dat kan nog best een eind van je afstaan, al zul je als gelovige weten dat je een onderdaan bent in dat Koninkrijk.

Zo kunnen we ons ook wel voorstellen dat een kostbare parel iets is wat de koopman graag wil hebben, ook nog wel dat hij er dan veel voor over heeft (alles? Ja, dat misschien ook nog wel) maar het wordt ineens anders als het over mij gaat. Tenminste, ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat God mij - en ons allemaal als gelovigen bij elkaar zag, en toen het besluit nam om ons te willen kopen. Als een parel gevonden ergens op zo'n kraam bij een rommelmarkt. Maar Hij zag blijkbaar, ziet blijkbaar! de grote waarde die wij hebben: wij als gelovigen zijn samen die kostbare parel - in Zijn oog. En Hij heeft even 'voorgeschouwd' en besloten dat Hij ons wilde hebben, en daadwerkelijk ons gekocht zonder er ook maar iets op af te dingen!! Hoe zeg je dat: Geld speelt geen rol voor de koopman.... het was zelfs andersom, hij moest er op toe leggen...

Heel christelijk Nederland kent volgens mij wel dat kinderliedje van Elly en Rikkert over de parel, en we willen graag dat (onze) kleine kinderen zo ook al leren dat de Vader hen kent, en ze van waarde zijn, een parel in Gods Hand...
Maar passen we dat allemaal ook op onszelf toe?

Als we iets meer leren om niet te kijken naar hoe we onszelf vaak vinden, maar hoe God Zelf naar ons kijkt, dat we dan ook Hem meer kunnen zien als onze Vader die ons helemaal kent en wilde hebben!
En zijn we van grote waarde in Zijn ogen!
Misschien weet je dit allang, maar het ervaren is nog weer iets anders...en hoop ik dat we allemaal ook zover komen dat we vanuit die wetenschap gaan leven!