Soms langs omwegen...

Vrijdagavond moest ik even op pad, mijn zoon wegbrengen naar een jeugdweekend. Het was niet ver maar om het zelf ook eens te leren, leek het me handig de navigatie te gebruiken; zaken die ik meestal overlaat aan mijn echtgenoot. Maar goed, ik ging nu weg en wist niet exact waar ik moest zijn: een uitgelezen gelegenheid om het uit te proberen want écht verdwalen zat er toch niet in: alleen even de IJssel oversteken en vervolgens ergens een paar keer afslaan ... Kon niet missen. En om helemaal efficiënt te zijn nam ik nog twee kinderen mee om daarná voor hen schoenen te gaan kopen in het stadje Hattem zelf - in de bekende winkel waar ik vaker kom. In de auto was het erg gezellig (verhalen over het halen van je rijbewijs en hoe lang dat wel niet kan duren) vandaar dat ik de juiste afslag die de navigatie mij opdroeg in te slaan, net miste. Dat is namelijk ook nog een kunst als je het niet gewend bent: nagaan welke zijweg er precies wordt bedoeld als de route 'afslaan' laat zien. Oh ja, dat weggetje waar je net voorbij bent...
Maar navigaties hebben de aardige eigenschap dat ze op elke misser voorbereid zijn en geduldig gaan: 'herberekenen, herberekenen...' Dus nam ik de eerstvolgende afslag en kwam inderdaad zonder problemen aan op 'bestemming bereikt'.

Toen ik weer vertrok na jeugd en bagage te hebben afgeleverd, ging ik op weg naar de schoenenwinkel. Tenminste dat dacht ik! Want die weg was toch wel érg lang en de Veluwe aardig groot. Het werd al donker en ik kwam voor mijn gevoel steeds verder van de bewoonde wereld, bocht na bocht dieper het bos in en herinnerde me een artikeltje over wolven die er recentelijk waren gesignaleerd. :) Toen ik in de verte een bordje Heerde zag, leek me het toch beter de navigatie aan te zetten, een adres te verzinnen en tikte in: Gelderse dijk... Gelukkig, dat werkte goed, en na deze onverwachte site seeing Veluwe by night, arriveerde ik eindelijk in de buurt van het centrum van Hattem. Ook niet echt mijn hobby om in het donker in allerlei smalle straatjes te belanden maar gelukkig was ik wel vlakbij waar ik moest wezen. En naar huis was een makkie: navigatie aan op 'thuis' (al ingeprogrammeerd) en ik kon bijna ophouden met nadenken. Zo kwam mijn reis uiteindelijk toch nog (oh ja, zelfs met schoenen voor beide kinderen) tot een goed einde.

bekijk hier mijn Veluwe-by-night-route

Dit technische snufje van de moderne tijd is wel een uitkomst en de geestelijke toepassing ligt natuurlijk voor de hand. Dat ik het er toch even over ga hebben was dat het nu in de praktijk z'n nut bewees, en het iets illustreert waar ik in m'n eigen leven wel dingen van herken. Namelijk dat God een weg voor ons heeft in ons leven... er een route is die we mogen volgen om op de plaats van bestemming te komen. Als we elke dag met Hem leven, er bij stil staan wat Hij graag wil wat we zullen doen door in Zijn woord te lezen... Maar dat het desondanks niet altijd zomaar duidelijk is welke richting je moet kiezen. Toch zegt de Heer nooit: 'Ok, ik wilde dat je hierheen ging maar je rijdt alweer voorbij de juiste afslag en helaas zal je bestemming nu niet in zicht komen...' Hij hoeft zélfs geen nieuwe route te berekenen maar heeft het volledige overzicht. Wel geeft Hij je wel eens het advies: 'Indien mogelijk: Keer om!' Maar zet je niet onder druk.

En misschien ben je in moeilijke omstandigheden, omdat je ooit een verkeerde weg in bent geslagen -  is er zelfs een 'wolf'  in de buurt... - weet je niet meer waar je naartoe moet. Misschien heb je je navigatie wel even uitgezet (zoals ik deed, omdat ik het verder wel wist) en denk je het alleen wel af te kunnen, maar dwaal je voor je gevoel steeds verder in het donker, het bos in... Dan zal Degene met het volledige routeoverzicht, je terugbrengen. Zoals de herder die als hij de wolf aan ziet komen niet wegloopt, maar hem verjaagt en de schapen terugbrengt, door zijn stok en staf. En al heb je dan uiteindelijk de langste moeilijkste weg afgelegd en misschien kostbare tijd verloren, we leren vertrouwen en ons geloof zal groeien als we de lessen ook willen leren. En altijd mogen we bij Hem terugkomen!
Aan het eind van onze reis op aarde, zullen we uiteindelijk verwelkomd worden bij de Heer en hoop ik dat we allemaal kunnen zeggen: 'Ik heb mijn loop ten einde gebracht en het geloof behouden.' Door alles heen mijn bestemming bereikt!