Smaakt het naar méér?

Een goede manier om reclame te maken voor een bepaald product, is soms niet alleen een plaatje in een folder, een spotje op TV, maar het echt even proeven....
Zo was ik vanmorgen vroeg met één van de kinderen bij de supermarkt en stond er een mevrouw bij een standje met 'de toch zo heerlijke appel', jazz genaamd, en mochten we een stukje proeven. Ze vertelde erbij dat deze appel de beste eigenschappen van twee andere soorten in zich verenigde: zelfs na twee weken nog fris en sappig - de andere goede eigenschap is me even ontschoten - en nu was deze geweldige appel in de aanbieding... Vier voor 1,49 euro... geen geld voor die kwaliteit natuurlijk. (Het wordt bijna een echt  huisvrouwenblogje :P ) Maar aangezien bij ons thuis dat binnen vijf minuten op kan zijn en bijna de helft van de gezinsleden dan nog geen appel heeft gezien, leek me dat toch niet zo'n goed idee. Zelfs als deze appel nu in de winter helemaal uit Nieuw-Zeeland komt en zo z'n geld zeker waard is... 

Dus toch maar een zakje meegenomen met de favoriete 'zoete appeltjes' die ik altijd meeneem op mijn route door de winkel...

Verderop proefden we nog een stukje kaas, die was wel erg zout en er stond ook geen mevrouw bij om te vertellen waarom die kaas nu beslist gekocht moest worden. Ik had kunnen volstaan met: 'smaakt me niet zo goed'.... maar hoefde verder niets uit te leggen. 

Echt proeven.... wat is dat eigenlijk. Je ondervindt dan aan den lijve de smaak van wat je proeft, en probeert na te gaan óf en wát er zo bijzonder aan is. En hier in een winkel werd het me aangeboden, en is er een verhaal bij waarvan je denkt: 'OK, dat wil ik dan wel eens zien : is het echt zo lekker en goed als er wordt gezegd'. Of je proeft uit beleefdheid, voor de moeite die iemand doet om het je zo aan te prijzen.

Wat voor reden je ook maar hebt, het is natuurlijk de bedoeling dat je daarna zo enthousiast bent dat je overgaat tot verandering en die andere appel koopt dan je gewend bent: die smaakt om het zo te zeggen, naar méér. En als het dan werkelijk tot tevredenheid is schaf je daarna wéér die lekkere appels aan; je wijzigt je route en loopt automatisch niet meer langs de zoete appeltjes, maar langs die lekkere 'jazz' appel. 
En de kaas, nee, die smaakte nergens naar, doe maar gewoon weer de kaas die we altijd hebben....

Zo mogen we in zekere zin ook kennismaken met de Here Jezus. "Smaakt en ziet dat de Here goed is...." Een mooie tekst uit de Psalmen. Smaken we die goedheid ook, zodat we meer willen, of blijft het bij alleen even 'proeven'. Je eet dan maar een klein stukje, neemt alleen even een voorproefje en gaat weer over tot de orde van de dag.

Dan blijft het een uiterlijke zaak: alleen proeven maakt je ook niet geheel één met de Heer, het blijft bij: 'ik ken het wel', 'ja, wel eens van gehoord', of zelfs: 'ik hoor toch elke week over God als ik in de kerk zit' .... Je kan dan zomaar iemand zijn, die elke week even een stukje proeft, maar dan weer verder gaat met het 'eten' van je eigen keuzes... Dan kun je ook niet helemaal ervaren hoe Hij is...
Ook als je opgegroeid bent in een christelijk gezin kun je jezelf de vraag stellen: 'Ken ik de Heer echt, of ben ik nog blijven steken bij het proeven van (iets van) Hem, is het verder nog niet gekomen?' Het is best iets om eens over na te denken want zélfs als je ouders veel vertrouwen en geloof hadden, gaat dat niet vanzelf op jou over... Hij wil dat het een innerlijk deelnemen aan Hem wordt, dat je van proeven ook echt gaat eten.
Om de prijs hoef je het niet te laten, het is gratis - al kwam Hij ervoor uit de hemel en wilde voor jou sterven. Als je dat eenmaal ziet, dan is het toch ook zo duidelijk dat Hij 'goed' is!! In de wereld zou men haast zeggen dat het geen zuivere koffie is; deze 'reclameboodschap' is zo onvoorstelbaar!

De tekst uit Psalmen vervolgt, als je hebt gesmaakt en gezien hebt, dat Hij goed is, met: welzalig de man/vrouw die bij Hem schuilt. Hij is onze schuilplaats geworden.....

Iemand bij wie je schuilt, dat is geen oppervlakkige kennis van wie we af en toe iets hebben geproefd en gezien, maar iemand die je je vertrouwen hebt geschonken, aan wie je je hele hebben en houden durft over te geven. Omdat je hebt gezien en ervaren hebt, dat hij is het waard is.
Hebben we ons zo ook echt helemaal aan de Here Jezus overgegeven zodat we in alles bij Hem kunnen schuilen, of kan het zijn dat er nog een gedeelte achter is gebleven waarin we misschien niet eens durven proeven of de Heer goed is? Denk eens na of dat bij jou het geval is, terwijl je verder wel echt al aan het 'eten' bent......
Als je echt hebt geproefd en gezien dat Hij goed is, hoop ik dat je ook echt in alles! bij Hem kan schuilen.