Het is wel grappig dat mijn eerste echte blogje ging over de sneeuw... die je op een onverwacht moment zo ineens uit de lucht ziet komen. Toen al eind november. Het verrast altijd zo, omdat 'sneeuwen' onhoorbaar gebeurt. Zo was het nu ook: Ik keek uit het raam en de wereld was wit en de dikke sneeuwvlokken die naar beneden dwarrelden, maakten er een Dickensplaatje van! Je stapt een andere wereld in... een sprookje... Narnia misschien? Het filmpje daarvan heeft helemaal die sprookjessfeer en ook de tekst paste precies op de ervaring 'verrast' te worden door die eerste sneeuwvlokken: It's always nice to look out the window, and see those very first few flakes of snow - als februari net begonnen is zelfs!!...
De witte wereld kan een sprookje zijn maar het zou toch niet best zijn als het altijd winter bleef... Dat is de tijd waarin de natuur als het ware stilstaat. Of gebeurt er in het verborgene wel vanalles waar wij niets van zien? Zo was er de laatste tijd ook niet veel te zien op dit blog... Het was een beetje winter misschien? Koude, geen inspiratie voor wat nieuws - vergelijk ook de uitdrukking: ´de vier seizoenen van het leven´ waarbij de winter staat voor het laatste seizoen, de tijd wanneer het leven en de actie, alle mooie dingen voorbij lijken te zijn.
Soms kan het voelen zoals het lied zo treffend zegt, alsof de Heer niet meer zo dichtbij is ..it sometimes feels like you're not with us... en maak je misschien een tijd van (geestelijke) 'winter' door... Elia had zo'n tijd toen hij vluchtte voor Izébel, na grote dingen te hebben beleefd. Gideon begreep de Heer ook niet toen de Midijanieten het volk in hun greep hadden... Israël was toch door de Here verlost uit Egypte? En hij zegt de Engel des Heren: In dien de Here met ons is, waarom is dit alles ons dan overkomen? Waar zijn dan al zijn wonderen, waarvan onze vaderen ons vertelden? En het antwoord wat hij krijgt is dat hij mag gaan 'in deze zijn kracht': Want de Heer is met U!
Soms kan het voelen zoals het lied zo treffend zegt, alsof de Heer niet meer zo dichtbij is ..it sometimes feels like you're not with us... en maak je misschien een tijd van (geestelijke) 'winter' door... Elia had zo'n tijd toen hij vluchtte voor Izébel, na grote dingen te hebben beleefd. Gideon begreep de Heer ook niet toen de Midijanieten het volk in hun greep hadden... Israël was toch door de Here verlost uit Egypte? En hij zegt de Engel des Heren: In dien de Here met ons is, waarom is dit alles ons dan overkomen? Waar zijn dan al zijn wonderen, waarvan onze vaderen ons vertelden? En het antwoord wat hij krijgt is dat hij mag gaan 'in deze zijn kracht': Want de Heer is met U!
En als je denkt dat alles in de natuur dood is, het laatste seizoen is aangebroken, zien we ineens de knoppen uitbotten (en hier was het weer wat in de war en gingen bepaalde planten alweer uitlopen toen het zolang zacht bleef..) ... het zijn de prachtige tekenen van de lente die komt ... Dit mogen we ook geestelijk toepassen en kunnen we de tekenen soms al ontwaren van de geestelijke herleving die zeker komen zal.
Ook wij mogen opnieuw ontdekken dat ondanks alles wat er in ons leven gebeurt, Hij er is met Zijn kracht: en (al was het misschien even het geval...) - ´we will not lose hope'...
En ik zou de liedtekst heel even willen aanpassen: It's always winter, but once it was Christmas... Hij is gekomen en heeft de dood overwonnen. En kunnen we in 'winterse' omstandigheden toch ervaren dat onze innerlijke mens elke dag vernieuwd wordt. De Bijbel heeft het zelfs over de zomer die nabij is... dan zal alles nieuw worden en mogen we voor altijd bij Hem zijn!Ook wij mogen opnieuw ontdekken dat ondanks alles wat er in ons leven gebeurt, Hij er is met Zijn kracht: en (al was het misschien even het geval...) - ´we will not lose hope'...
De Geest in ons hart gegeven, houdt die boodschap, ons warm...
Yet in the midst of all this ice and snow
Our hearts stay warm 'cause they are filled with hope
Our hearts stay warm 'cause they are filled with hope
Hij Zelf is onze hoop!
In Like a lion (always winter)
It's always nice to look out the window And see those very first few flakes of snow And later on we can go outside And create the impression of an angel that fell from the sky When February rolss around I'll roll my eyes Turn a cold shoulder to these even colder skies And by the fire my heart it heaves a sigh For the green grass waiting on the other side It's always winter but never Christmas It seems this curse just can't be lifted Yet in the midst of all this ice and snow Our hearts stay warm cause they are filled with hope It'd be so nice to look out the window And see the leaves on the trees begin to show The birds would congregate and sing A song of birth a song of newer things The wind would calm and the sun would shine I'd go outside and I'd squint my eyes But for now I will simply just withdraw Sit here and wish for this world to thaw It's always winter but never Christmas It seems this curse just can't be lifted Yet in the midst of all this ice and snow Our hearts stay warm cause they are filled with hope And everything it changed overnight This dying world you brought it back to life And deep inside I felt things Shifting everything was melting Away oh away And you gave us the most beautiful of days 'Cause when its always winter, but never Christmas sometimes it feels like you're not with us but deep inside our hearts we know That you are here and we will not lose hope | Het is altijd fijn om uit het raam te kijken en de eerste sneeuwvlokken te zien en later naar buiten te gaan en een sneeuwengel te maken die net van de hemel is gevallen Als Februari al is begonnen kijk ik eens goed rond Draai de koude hemel de rug toe en bij het vuur zucht mijn hart van verlangen naar het groene gras dat wacht aan de andere kant Het is steeds maar winter, en nooit eens kerstmis het lijkt alsof deze vloek nooit opgeheven wordt maar toch, te midden van alle ijs en sneeuw blijven onze harten warm omdat ze gevuld zijn met hoop Het zou zo mooi zijn uit het raam te kijken en de blaadjes aan de bomen uit te zien komen De vogels zouden samen zingen een lied van de geboorte van nieuwe dingen De wind zou gaan liggen en de zon gaan schijnen Ik zou naar buiten gaan en mijn ogen uitkijken Maar voor nu trek ik me terug zit hier en wenste dat deze wereld ontdooide... Het is steeds maar winter, en nooit eens kerstmis het lijkt alsof deze vloek nooit opgeheven wordt maar toch, te midden van alle ijs en sneeuw blijven onze harten warm omdat ze gevuld zijn met hoop En alles veranderde vannacht! 'n Stervende wereld hebt u weer tot leven gebracht En diep van binnen voelde ik een kentering, alles smolt weg, ja weg En u gaf me de meest prachtige dag van alle! Want als het altijd winter is en nooit eens kerstmis dan voelt dat soms alsof u niet bij ons bent maar diep in ons hart weten we dat u er bent en we de hoop niet zullen verliezen... |
Sfeervolle bijdrage in deze wintertijd.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt de winter als kil en lastig ervaren. Je zult het merken ssn je gasrekening. Op weg zijn er de nodige problemen. Om van de treinen maar te zwijgen.
Maar je kunt ook naar de schoonheid van het winterseizoen kijken. De prachtige plaatjes. De gezelligheid van bij het open vuur een goed gesprek hebben. Het is in huis ook veel gezelliger. Schaatsen en sneeuwpret.
Het is in alle omstandigheden maar net hoe je er tegenaan wilt kijken. Dat is ook een keuze. Als we onze zegeningen maar tellen en God ervoor danken.
En als we dingen niet begrijpen, zoals je vertelt van Gideon en Elia, dan kan dat best moeilijk zijn. We krijgen rust als we het in Gods hand leggen, die het kwade doet meewerken ten goede voor degenen die Hem liefhebben.
Ja Ida, het klopt, het is een keuze die je maakt. En soms zijn er omstandigheden waardoor je dat minder kan. Toch zullen we hoop ik dan weer zover komen dat we het idd weer in Gods hand leggen! En zal 'het vuur' je hart weer verwarmen...
BeantwoordenVerwijderenJa, dat lied paste zo bijzonder mooi op wat ik wil
de zeggen! En ook de beelden erbij.
Inderdaad een echte wintersfeer...