Stand for Israël, maar hoe?

Now, more than ever, we ask you to pray for Israel’s safety and security, and for comfort for the innocent victims of this terrible war. May God’s sovereign hand extend to swiftly bring peace, protection, and solace to the people of Israel in their time of need. “May there be peace within your walls and security within your citadels” (Psalm 122:7).

^^^^^^^^^^

Deze vraag om gebed, naar aanleiding van Psalm 122, las ik laatst op de site: 'Stand for Israël'. En natuurlijk wil ik bidden voor de vrede van Jeruzalem! Maar toch, ik voel me er ook altijd een beetje ongemakkelijk bij. Daar kijk je wellicht van op, want wát is er waardevoller, dan te bidden voor die vrede als de Bijbel ons daartoe oproept. Juist ook in deze tijd dat er weer een oorlog dreigt en de vijanden van Israël  de dood voor de zaak van Allah als hun allerhoogste verlangen bestempelen.

Toch weet ik zeker dat het Gods bemoeienis is, dat ze er nog steeds zijn - na al de oorlogen die ze sinds 1947 hebben moeten voeren. Want de grond van onze verbondenheid met het Israël van nú, zit hierin dat de profeten hebben voorspeld dat Gods volk in de diaspora, weer zal terugkeren naar het land waar ze uit verdreven zijn. Ezechiël 37 heeft het bijvoorbeeld over een dal met 'dorre doodsbeenderen' waar wonder boven wonder ineens beweging inkomt, die zich samenvoegen en waar vlees en spieren overheen komen; het volk is als het ware uit de graven opgestaan (overal verborgen over de hele wereld) als een wonder nationaal hersteld - al ging er een WO II met een Hitler aan vooraf.
Maar dan is het nog niet klaar want we lezen ook: ´Maar een geest was nog niet in hen...´en moet de profeet eerst opnieuw profeteren, voordat ze een geest ontvangen. Toegepast zie je dit individueel al wel gebeuren; er zijn tegenwoordig veel Joden die tot geloof komen in de Messias. 

Het moderne Israël 

Het huidige volk in z'n geheel, is echter nog 'gewoon' een seculier volk en is het de vraag in hoeverre ze rekening houden met 'de God van Israël'. Wel zien we dat men geregeld in verschillende situaties, put uit de eigen geschiedenis, die zo verbonden is met die God die wij kennen vanuit de Bijbel. Zo wisten soldaten in één van de oorlogen (in 1967 denk ik) vanuit het Oude Testament, het bestaan van een tunnel waardoor ze gered waren in hun benarde situatie.
Een actueel voorbeeld is de code 'Pillar of Defense' de Engelse benaming van het tegenoffensief dat is gestart tegen Hamas, bedoeld als actie ter verdediging...  De Hebreeuwse codenaam behoeft voor mensen die de Bijbel kennen geen verdere uitleg. Want 'Pillar of Cloud', oftewel 'wolkkolom' verwijst overduidelijk naar de wolkkolom uit Exodus 14: 14 die de Israëlieten leidde door de woestijn - de wolk waarin God aanwezig was en waar Hij voor hen streed. 
Maar, zou je hieruit óók af kunnen leiden, dat de moderne staat Israël - misschien als vanzelfsprekend er vanuit gaat, dat God met hen is? Zoals in Nederland: God, Nederland en Oranje ooit in één adem werd genoemd; een kreet die sommige mensen zich nog wel willen toe-eigenen maar die vandaag de dag toch niet meer zo op gaat.

Mixed feelings

Iets wat ik altijd erg aangrijpend vind is dat veel Joden leven met de aloude verwachting van de Messias; zeker in moeilijke tijden van oorlog zien zij daar naar uit. Dit kwam ook sterk naar voren tijdens een concert waar ik ooit bij aanwezig was, van de muziekgroep 'Tzahal', uit het Israëlische leger, die door Nederland toerde - deze dagen waren zij opnieuw met hun muziek in ons land. 
En zo kom ik langzamerhand tot het eerste punt waar 'mijn' moeite ligt. Want deze jonge mensen - die met gevaar voor eigen leven hun land moeten verdedigen, en die hun psalmen zingen over de Messias die zal komen om hen te verlossen van hun vijanden, zij zullen een nóg véél moeilijker tijd gaan beleven in - wat ik geloof - de nabije toekomst. Dáárom heb ik 'mixed feelings' als we bidden om de vrede van Jeruzalem. Want ons gebed voor hen zal dát feit niet kunnen veranderen! En dat doet je hart bloeden voor dat volk wat nog door de verzoeking van de grote verdrukking zal moeten gaan. Een tijd die 'zo zwaar is, als er niet eerder is geweest en niet meer zijn zal'... en als die dagen niet ingekort zouden worden er 'geen vlees overgelaten zou worden'... zoals Mattheus 24 het zegt.

Welke messias?

Er zit nóg een kant aan die zaak. Want ten tweede zullen veel Joden (gelukkig niet alle!) wél iemand aannemen, maar dat zal een ánder zijn dan Jezus van Nazareth. En denken ze eindelijk hun messias te hebben gevonden, maar het is de anti-christ. De Here Jezus heeft het hen gezegd toen het volk Hem niet wilde: 'Ik ben gekomen in de naam mijns Vaders en u neemt Mij niet aan; indien een ander komt in zijn eigen naam, die zult u aannemen'. (Joh. 5: 43)
Vele Joden worden zo verleid tot de grootste afgoderij, en ze hebben het niet in de gaten ook door vele tekenen en wonderen. Maar die ander zal zich ontpoppen als de grote tegenstander, die zich zelfs in de tempel zal zetten om zich te laten aanbidden.
Het zal ook haast te mooi lijken om waar te zijn: eindelijk lijkt er vrede te zijn, hij sluit een verbond, de tempel wordt zelfs herbouwd (waarvan de plannen al klaar liggen) en voor het eerst na 2000 jaren zal Israël weer de tempeldienst kunnen vervullen, er zal weer geofferd worden...
(Dit is te concluderen uit bepaalde verzen uit Daniël, waar staat dat - na een tijd - hij het verbond zwaar zal maken, 'slachtoffer en spijsoffer zal doen ophouden'... die offerdienst moet dan op een eerder moment weer ingesteld zijn, en zal m.i. ook één van de redenen zijn dat velen hem aannemen) 

Zicht op Jeruzalem vanaf de Olijfberg

We zien in deze tijd, dat de weg als het ware geplaveid wordt voor een sterke man die de vrede in het Midden-Oosten kan bewerkstelligen. En zie ik ineens een parallel, het geestelijk herstel kómt inderdaad, maar er gaat ook hier een grote verdrukking met DE anti-christ als Führer, aan vooraf.
De échte vrede van Jeruzalem, waar we voor mogen bidden, zal pas dán komen als de Messias, Jezus Christus zal verschijnen en Hij zijn voeten zal zetten op de Olijfberg. En wat wordt dat indrukwekkend beschreven in Zacharia 14: 'Dan zal de HERE uittrekken om tegen die volken te strijden, zoals Hij vroeger streed, ten dage van de krijg'.
Ja, de Messias zal komen om hen uit te redden, dan zullen zij zien dat het Jezus Christus is en over Hem rouw bedrijven. Ook in het Nieuwe Testament vinden we deze gebeurtenis terug. Hij zal uiteindelijk de anti-christ doden - met de adem van zijn mond.

^^^^^^^^^^^^^^

En nu? Laten we bidden dat de Joden die hun Messias verwachten, niet verleid zullen worden om de valse Christus achterna te gaan, waar Jezus ook al voor waarschuwde: 'als iemand tegen u zegt: hier is de Christus, geloof het niet!' Maar ook dat ze die vreselijke tijd door zullen komen, die uiteindelijk de opmaat zal zijn naar het geestelijke herstel van het 'overblijfsel' van het volk.

Het gebed van Paulus voor de Joden 
Wij zijn nog op aarde - er is nog steeds uitstel. Ik heb nog een ander gebed: dat nog bij velen van hen, nu in deze tijd, de ogen zullen opengaan voor de Christus en de bedekking weggenomen zal worden.
Paulus schrijft hierover in Romeinen dat hij 'een voortdurende hartzeer heeft om zijn broeders naar het vlees' en wenst dat hij zo mogelijk de naijver van zijn vlees (en bloed) mocht opwekken, en enigen uit hen behouden.  
Dan zullen zij bewaard blijven voor de tijd die komen gaat. Wie weet, - ook als ze misschien in het geheim toch in Jeshuah geloven - als de verzegelden uit Israël, de 144.000 vanuit elke stam, aan wie geen schade toegebracht mag worden in de grote verdrukking. 
Of anders als leden van de gemeente, de hemelse bruid... 

Geloof in de Here Jezus, dan ben jij daar ook bij. Dan gaan we - voordat dit alles op aarde begint - samen de Heer tegemoet in de lucht om voor altijd bij Hem te zijn!