'Grace by wich I stand'

In de auto zit al een hele tijd een cd met nummers van Keith Green, gezongen door andere artiesten. In het begin even schakelen maar inmiddels ben ik gewend aan Petra die een echte "Green" zingt, en Rich Mullins met een echte "Green" (de reden dat ik de cd op de kop had getikt, Rich die 'You're the One' zingt)
Je kunt wel stellen dat alles wat Keith Green heeft geschreven de status van evergreen bereikt heeft.

Wat Keith betreft, om status gaf hij niet, en zijn platen gaf hij het liefste gratis weg. Tot men tegen hem zei: dat kan toch niet als je ervan moet leven (in ieder geval iets van die strekking). Als zo veel mogelijk mensen de boodschap maar hoorden, daar ging het hem om.

Ik kan de teksten meezingen zonder er bij na te denken, maar het zijn toch steeds dezelfde zinnetjes die er ineens uit springen en die ik wel echt hoor - bijvoorbeeld bij het 'Grace by which I stand'
Het lied kijkt eigenlijk terug:

"Lord, the feelin's are not the same
I guess I'm older
I guess I've changed"

Het voelt niet meer hetzelfde, want 'ik ben ouder en schat ik zo in, veranderd ...' Ja dat herken ik zeker, Keith werd zelfs maar 28 en ik ben inmiddels al stukken ouder - en inmiddels ook wijzer, al is dat vaak ook door schade en schande. Op geestelijk gebied kan het extra aankomen en kan het je een schuldgevoel geven dat je 'alles veel beter of anders had kunnen doen', en dat is niet uitzonderlijk want wanneer verloopt alles in het leven naar wens, naar wat je beloofde of dacht te kunnen?

I vowed to serve You
When it was brand new
But like Peter, I can't even watch and pray
One hour with You

copyright www.gospelimages.nl

 

 

 

 

 

 

 

 

 




And I bet I could deny You too

Hoe ouder, hoe meer je ontdekt wat er in je hart zit als je naar jezelf kijkt, en weet ik dat ik geen haar beter ben dan Petrus. Een uur waken om te bidden is al een hele klus ... en hoeveel momenten hield ik me stil terwijl ik had moeten spreken, maar weet je niet hoe, bang voor wat er wellicht volgt. Ook dat is eigenlijk verloochening.

Dit is wat Keith verder zingt en wat iets minder opviel dan dat herkenbare stukje over Petrus:

And how I wish it had been explained
That as you're growing
You must remember
That nothing lasts
Except the grace of God

'Had ik het maar geweten, dat alleen de genade blijft'. Alles van onszelf, onze mislukkingen maar ook al onze goede bedoelingen die we nog wel aardig geslaagd vonden, het zal uiteindelijk verdwijnen. Wat een opluchting. :) Er is niets om jezelf over op de borst te kloppen.
Alles is: Grace.

By which I stand in Jesus
I'm sure that my whole life would waste away
Except for grace by which I'm saved

'Want Zijn barmhartigheden houden niet op, elke morgen zijn ze nieuw.'
Ja dat is genade! Onze redding en alles wat daarna komt.

En dat is het mooiste om te ontdekken.

If I stand

Het leven als gelovige gaat niet altijd over rozen, al denken we vaak onbewust dat we alle moeilijkheden die we meemaken wel aan moeten kunnen. Want in de Bijbel staat bijvoorbeeld: Met mijn God spring ik over een muur. Geen muur te hoog als het aan Hem ligt. Geweldig, altijd overwinning zou je dan denken.

Maar wat als het niet (meer) lukt om over die muur te springen ... ? Is er dan iets met mij niet oké? Mijn geloof is vast te klein (waar hoor je dat toch ook wel eens?)​ ​
En zo kom ik bij mijn onderwerp terecht...​
​
W​ant al vinden we dat we een goed christen horen te zijn bij wie alles wat we ondernemen gelukt (ook zo'n tekst),​ steeds weer lopen we tegen onszelf aan, onze tekortkomingen, ons falen. Er gebeuren dingen waar we geen weg mee weten, en de weg lijkt dan onbegaanbaar geworden.
Zo is het leven​, óók als gelovige.

En zo kom ik uit bij dit lied van Rich Mullins die het zo weet te verwoorden en ook nog op muziek te zetten, dat je meegenomen wordt in een verhaal waar uiteindelijk een waarheid uitrolt die je niet had verwacht. 

De eerste regel treft direct al doel, tenminste bij mij. :) We wéten het wel maar hier wordt het in woorden en muziek geschilderd:

​There 's more that rises in the morning than the sun
more that shines in the night than just the moon

It's more than just the fire here that keeps me warm
and a shelter that is larger than this room

En zonder dat het rechtstreeks geuit wordt, voel je aan alle kanten waar het over gaat; een andere werkelijkheid die er is, overal om ons heen. Die uitstijgt boven het zichtbare ...
Want het is zo, ook 'Zijn barmhartigheden zijn nieuw, elke morgen', er komt nooit een eind aan​.

Die tekst komt zelfs uit Klaagliederen​,​ toen het allemaal niet meer te behappen was voor Jeremia. Maar toch is het dat waar hij zeker van is, in alle ellende om hem heen, Gods barmhartigheden zijn er elke ochtend weer. Wat hebben we die nodig; ik red het in ieder geval niet zonder​​... 

En zo is er niet alleen de maan, maar Zijn licht dat over ons schijnt in de nacht, Hij zelf is onze schuilplaats, onze hiding place, Zijn vuur is onze warmte. 

Het lied gaat verder, over een muziek die zoveel verder gaat dan de liederen die we kunnen zingen. En onvoorwaardelijke liefde - ​zo ​anders dan wat mensen vaak liefde noemen.
Fiercer, vuriger maar tegelijk more gentle dan een moeder met haar baby...

Liefde die ons nooit en te nimmer ​teleurstelt, die nooit zegt: het is genoeg geweest.
Allemaal te danken aan de Gever van alle goede dingen. 

En het refrein komt to the point, want als God zó aanwezig is voor ons, zouden we Hem dan niet vertrouwen?

Schrijver/zanger van het lied If I stand ... staand op een uitzichtspunt

So if I stand,  

let me stand on the promise that you will pull me trough

But if I can't, 

let me fall on the grace, ​that first brought me to You​.

Ja, als ik dan vertrouw, laat me staan op de belofte, dat u me door dit leven heen zal helpen, hoe dan ook.
Maar mocht ik misschien toch niet zo'n gelovige zijn die daar steeds toe in staat is, mocht ik het allemaal niet meer weten en begrijpen... dan is er GENADE.

Wij hebben het in ons spraakgebruik wel eens over iemand die 'in ongenade' is gevallen. Die heeft het verbruid om het zo te zeggen. 
Hier is het tegenovergestelde aan de hand. Vallen in genade is terechtkomen op de meest veilige plek die je kan bedenken. Voor mensen die niet meer over de muur kunnen springen, waarbij lang niet alles gelukt en die het allemaal niet meer weten. Maar die ooit door diezelfde genade bij Jezus zijn gebracht.

Bij God heb je het nooit verbruid en Zijn eeuwige armen zijn onder ons. Wij hoeven niet de sterke 'perfecte' gelovige te zijn, dat kunnen we niet eens.

Wat een les om steeds weer te leren. En kun je zingen van blijdschap als je dat in zo'n lied ontdekt.

And if I sing 

let me sing for the joy that is born in me these songs

and if I weep let it be like a man

who is longing for his Home...

Maar ook de tranen zijn dichtbij omdat Zijn grote liefde de heimwee zó doet voelen. Als ik dan huil, if I weep, laat het zijn vanwege het diepe verlangen naar Huis.

En denk ik dat het hier op aarde niet anders kan dan in die combinatie: vreugde en verdriet. Pas als we echt Thuis zijn, is er het onverdeelde geluk, waar de tranen voorbij zijn, als we Jezus zullen zien en bij de Gever zelf mogen zijn. 

Amazing grace! Ik hoop dat al heel snel zover is.

Rich Mullins 'live'...

If I stand

There's more that rises in the morning 

than the sun 
And more that shines in the night 
than just the moon 
It's more than just this fire here 
that keeps me warm 
In a shelter that is larger 
than this room

And there's a loyalty that's deeper 
than mere sentiments 
And a music higher than the songs 
that I can sing 
The stuff of Earth competes 
for the allegiance 
I owe only to the giver 
of all good things

CHORUS: 

So if I stand let me stand on the promise 
that you will pull me through 
And if I can't, let me fall on the grace 
that first brought me to You 
And if I sing let me sing for the joy 
that has born in me these songs 
And if I weep let it be as a man 
who is longing for his home

There's more that dances on the prairies 
than the wind 
More that pulses in the ocean 
than the tide 
There's a love that is fiercer 
than the love between friends 
More gentle than a mother's 
when her baby's at her side

And there's a loyalty that's deeper 
than mere sentiments 
And a music higher than the songs 
that I can sing 
The stuff of Earth competes 
for the allegence 
I owe only to the Giver 
of all good things

CHORUS(2x)

So if I stand let me stand on the promise 

that you will pull me through ...

And if I stand let me stand on the promise 

that you will pull me through ...

And if I can't, let me fall on the grace 

that first brought me to You 

And if I sing let me sing for the joy 

that has born in me these songs 

And if I weep let it be as a man 

who is longing for his home

And if I weep let it be as a man 

who is longing for his home

Come walk with me

Dit lied wat we laatst met koor zongen sprak me aan, en dan vooral ook de tekst. 
Het gaat ten eerste over God zélf die zegt: 'ga met Mij mee', en die volmaakte vrede en rust kan geven. 

Toch heeft het ook met ons te maken, zoals omschreven in dit citaat:  

I don’t believe that God chose you, and blessed you  
so that you could heap those blessings up upon yourself. 
I believe God chose you, and you, and you, and every one of you others, 
because He wants to make a difference in this world. 

And you know what? 
That He left the Church here, and the Church is the only group of people, and the Church is the only institution in the world
that can bring about a change.
This government cannot do it, so stop depending on the government. 

Educational systems cannot do it, so stop trusting educational systems.
The Church was chosen by God to make a difference. 

'Niet op regeringen vertrouwen', dat sprong er voor mij ook speciaal uit vanwege alles wat er in de wereld gaande is. Maar ook het intellect, dat is het niet.
En dan de clou, die me aan het denken zette, de Gemeente van Christus is de enige groep mensen die een verandering kan brengen en het verschil kan maken. Jezus zei het ook al: Jullie zijn het licht van de wereld en het zout van de aarde.
 
Wij zijn Gods handen en voeten in deze wereld, door anderen 'mee te nemen' en hen Jezus te laten zien. Er voor hen te zijn op hun reis - and make a difference.
En dat mag ons wat kosten, misschien kost het je wel alles.

“Never forget what Jesus did for you. Never take lightly what it cost Him. And never assume that if it cost Him His very life, that it won't also cost you yours.” 

De foto's pasten perfect, ze nodigen je uit om het pad te volgen, en hoeveel beter is het om dat samen te doen. Met God. 
Maar ook met elkaar en speciaal met anderen die wel wat gezelschap en hulp kunnen gebruiken. Die Jezus nodig hebben.
En tegen hen te zeggen:

'Come, walk with me ...'
 

Come walk with me

and find rest for your soul

here by my side you"ll be blessed and made whole again

peace for your life when its broken apart

the wonder of my endless love 

restore in your heart 

Oh how I long for My love to be yours

All that I give you, will make you secure in Me

Light for our journey, the promise of peace

The beauty of My Spirit 

shining over your face 

 

 Let me dry your tears

wash away your fears 

when your heart is crying in the night

I will be your strenght

I will be our guide

I will lead you on into the Light

Come walk with me 

and find rest for your soul

here by My side you"ll be blessed and made whole again

peace for your life when its broken apart

the wonder of My endless love 

restore in your heart 

"Christianity is about learning to love like Jesus loved

 and Jesus loved the poor and Jesus loved the broken.”

 citaten: Rich Mullins

  

Never picture perfect

Wat is dat eigenlijk een bijzondere uitspraak: never picture perfect ... een zinnetje dat ik hoorde in een lied (klik hier) en waar je in eerste instantie niet eens echt op let...
Tot het tot je door dringt wat het eigenlijk wil zeggen... Over een farmer-and-his-wife, harde werkers zonder kapsones die het leven niet mooier wilden maken dan het was:

Never picture perfect

Just a plain man and his wife

Who somehow knew the value

Of hard work good love and real life

v.l.n.r. mijn opa, vader en tante ca 1934

And they worked to give faith hands and feet
And somehow gave it wings

Mensen zonder opsmuk of tam tam waren het. En je kwam in ieder geval niet voor verrassingen te staan, mocht je hen in het echt eens tegenkomen.

<>-<>-<>-<>-<>-<>

Over de realiteit

Sinds ik dit lied ken en deze uitspraak bij mij is blijven hangen, valt het me steeds vaker op wanneer mensen juist wél dat 'perfecte plaatje' willen laten zien:
Van het leven zoals ze denken dat het moet zijn - het ideaalbeeld wat zij (en veel anderen) naar buiten toe in stand willen houden: dat alles - ook in geestelijk opzicht - goed gaat en je zo gezegend wordt als je in God gelooft. Je problemen die heb je natuurlijk zo af en toe maar worden allemaal opgelost, als je maar genoeg bidt en op God vertrouwt.

En ook op een blog kun je dat ideaalbeeld laten zien (inclusief 'the perfect picture') van je huis, je gezin... Niet zo moeilijk om te doen, maar meestal is het de beschrijving van hoe je zou wíllen dat het was. 
En maar weinig mensen (of misschien wel niemand) weten dat in het echt, je leven toch wel anders is dan het lijkt. (Het stilleven op die mooie foto ziet er ook wel leuk uit, maar alles wat buiten beeld blijft, is meestal een stuk minder stijlvol ...)

Ja bij veel mensen is het always picture perfect ... En onwillekeurig ben je onder de indruk van de 'mooie' plaatjes die je voorgeschoteld krijgt. Ten minste ik heb dat wel, en vraag ik me af hoe anderen dat toch allemaal voor elkaar krijgen.

Mijn huis is meestal niet zo perfect en op orde. Als ik kook zie ik geen kans om dat hele proces ook nog es vast te leggen en te delen op de sociale media. (Met natuurlijk net een vaasje bloemen op je aanrecht in beeld.... allemaal voor de juiste sfeer ...)
En dat zijn alleen nog maar de zichtbare zaken ...

Wat de geestelijke dingen betreft begrijp ik God vaak helemaal niet. 
Mijn blogs komen ook niet als vanzelf - voordat mijn gedachten woorden hebben gekregen ben ik dagen, soms weken verder. Laat staan dat ik pasklare antwoorden heb.
En er gebeuren vaak moeilijke dingen ook in mijn directe omgeving, waar anderen vast geen last van hebben, want ik hoor ze er nooit over.
Af en toe komt er wel eens iets ter sprake, maar dan haast (waarom toch) met een verontschuldiging erbij ... 

Nee, ook als gelovige is het niet automatisch een happy life. 

<>-<>-<>-<>-<>-<>

Wat zit erachter?

Het perfecte plaatje, misschien is het juist niet de bedoeling zo'n beeld te laten zien - van je leven, van jezelf als persoon. (Tenzij je natuurlijk echt perfect bent, dan mag het!) Maar volgens mij is dat niemand hier op aarde.

En daarom is het als het ware oneerlijk om je wel zó te uiten. Het is nep, niet écht. Omdat je een rol speelt. Een rol is aangeleerd (gewenst?) gedrag, wat verwacht wordt van een gelovige bijvoorbeeld. 
Instemming is in ieder geval verzekerd (geen moeilijke vragen) want het is zo heerlijk bevestigend om te lezen hoe alles altijd goed komt ... 
Als je die rol blijft spelen, hoef je niet te laten zien hoe je diep van binnen bent. Dát is het namelijk wat juist zo moeilijk is. 

Want in real life is het echt never picture perfect! Maar dat toegeven is een enge aangelegenheid. Dan wordt je kwetsbaarheid zichtbaar, dus moet je je rol wel volhouden.
Toch valt dit voor mij ook onder deze uitspraak uit de Bijbel:

Leg de leugen af en spreek waarheid ieder onder elkaar

Verbergen hoe je echt bent, is zeker als gelovige, eigenlijk heel raar. Want daarin zie je toch JUIST waaróm je Jezus nodig hebt. 
Hij is er niet voor om te zorgen dat je leven helemaal voor elkaar komt en mensen allemaal gaan zien hoe geweldig het met je gaat. Dan juist wordt het een farce van 'perfect geluk' omdat-dat-nu-eenmaal-zo-hoort. 
En krijg je het beeld wat uit onderstaande foto naar voren komt. (Ja, het is Always picture perfect bij de Eva!)

Je hoeft niet perfect te zijn, maar de foto zegt het tegenovergestelde, een knappe, uitgeruste vrouw 

- hier met een bos rozen om het gewenste plaatje compleet te maken 

(en oh ja, altijd een blije glimlach)

Maar die fijne omstandigheden hebben méér gelovigen niet, dan wél. En dat is volgens mij DE test om te bekijken of het echt volgens het evangelie is, wat er wordt beweerd. 
En gaat het blijkbaar toch om iets anders.

Never picture perfect

Door Zijn ogen naar jezelf kijken (zoals de foto zegt) laat je weten dat je geliefd bent. Iets heel anders dan perfect zijn en mooie en prachtige omstandigheden hebben. 
Geliefd zijn, daar kan iedere gelovige mee instemmen, ook de vervolgde christenen en zoveel gelovigen op aarde die lijden door ziekte en armoede ... die niet eens een eigen plek hebben om te wonen. 
Dat komt overeen met wat Jezus zegt aan zijn discipelen: in de wereld lijden jullie verdrukking. 

Waar komt toch het idee vandaan dat we recht hebben op wat anders dan dat, als we Hem echt willen volgen??!

Hij stierf voor ons, dat is genade. We zijn geliefd en vergeven. Maar nu vraagt Hij ons, mij, of ik mijn kruis op wil nemen. 
Sterven aan je zonden vinden we nog wel logisch - al is het vaak verdraaid lastig. Maar óók sterven aan je eigen verlangens, das heel andere koek (misschien wel dat perfecte huis, of het perfecte gezin ... gezond zijn, een fijn leven hebben) Geef het op!

Want toch ligt dáárin uiteindelijk de diepste vreugde die je je kunt voorstellen. 

Jezus zelf is dan de Enige die overblijft - als het echt er op aan komt en je alles los moet laten.
Dan kun je ook echt iets betekenen voor anderen bij wie het leven ook niet zo vanzelf gaat... Dan wordt Hij echt zichtbaar in je leven. En word je echt, door alles wat je meemaakt.

Daar kunnen mensen in omstandigheden die ver afstaan van de mooie happy Eva-vrouwen, van mee praten. Zij die niet anders kúnnen dan never picture perfect, al zouden ze willen.

En tegen wie Jezus zegt (en Hij zegt het ook tegen ons): 

Houd goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.

'When I hear the praises start'

Soms is het goed om iets wat je qua tekst al kent, eens even in een andere taal te horen om er zo meer bij bepaald te worden. En deze keer was het dit lied van Keith Green, en ik hoorde het Martin Brand zingen in het Nederlands.

Een lied om te bemoedigen en te troosten. Helemaal geschreven vanuit Gods perspectief en je ziet dat Hij wéét wat onze situatie is en waar onze strijd ligt. 

My son, My son, why are you striving?

You can't add one thing to what's been done for you

I did it all while I was dying

Rest in your faith, My peace will come to you

Het gaat over de worsteling die een kind van God kan hebben. Maar, zegt dit lied, waarom strijd je eigenlijk zo? Dat is helemaal niet nodig. Want al hebben we vaak het idee nog van alles voor Hem te moeten doen om acceptabel te zijn in Zijn ogen, het is totaal overbodig!!
Je kan zelfs niet één ding toevoegen aan wat er al voor jou is gedaan. I did it all while I was dying ... (Volbracht is het plechtige bekende woord.)

Als je er nog niet zeker van bent, dan maakt je dat onrustig ... Misschien is er nog niet iets helemaal oké met mij, denk je dan. En als je naar jezelf kijkt is dat ook zo. Maar nog iets doen, vanwege je eigen onvolmaaktheid... nee, dat hoeft niet meer! Wij mogen rusten. :)


Toch is het leven is niet altijd makkelijk, al weten we dat alles goed is tussen God en ons - en het lied vervolgt:

My child, My child, why are you weeping?

You will not have to wait forever

That day and that hour is in My keeping

The day I'll bring you into Heaven

Keith hoeft niet meer te wachten

En alleen God weet wanneer de tijd gekomen is dat je in de hemel mag zijn en het lijden hier voorbij is: moeilijke omstandigheden, vervolging, ziekte en pijn... pijn door rouw en verlies... 
Al lijkt er in onze beleving geen einde aan te komen, you will not have to wait forever, is wat Hij ons verzekert.
Later zal de tijd dat we het hier op aarde zo moeilijk hadden, zo kort lijken ... Al weten we niet of we nog sterven voordat Hij gekomen is. Maar ook dát is wat God weet, al onze dagen, zegt Psalm 139.

God ziet ons ook als alle gelovigen bij elkaar. Jezus houdt van ons, we zijn 'His precious bride'. Hij weet wat zijn bruid meemaakt en het moment is dichtbij dat Hij zal komen om ons eindelijk in zijn armen te sluiten.
En we worden aangemoedigd om ook sámen (als zijn bruid) vol te houden. 

My precious bride, the day is nearing

When I'll take you in My arms and hold you

I know there are so many things that you've been hearing

But you just hold on to what I have told you

Waar het om gaat

Steeds komt het refrein terug, met de boodschap dat wanneer we God gaan prijzen (en dan vanuit ons hart en niet door 'even' een praise-song te zingen) er iets bijzonders gebeurt. Namelijk dat we daardoor zelf door Hem, gezegend worden. Ineens ben je minder met je eigen omstandigheden bezig, met je twijfels, je pijn en alles wat er in ons leven speelt; er komt meer in onze gedachten hoe geweldig God is. En hoe Hij naar ons kijkt:

For when I hear the praises start

My bride, I want to rain upon you

Blessings that will fill your heart

Oh, I see no stain upon you

Because you are My child and you know Me

To Me you're only holy

En soms heb je ineens zoiets dóór (wat je in theorie al wel wist) en gaat die waarheid léven. Dat we voor God heilig zijn, al blijft dat mij nog steeds verbazen dat het zo is

Ook in het lijden, kunnen we dat soms toch: Hem prijzen. Met in je hart een blijdschap en vrede die alleen van Hemzelf kan komen. Want de omstandigheden zelf geven er geen aanleiding toe.
In al het lijden, horen we bij Hem en treed je in zijn voetsporen. Het is wat Jezus zelf ook ervaarde hier op aarde.

Later zal alleen dát overblijven, wat we voor Hem hebben gedaan. Het oog hebben voor de noden van anderen (de minste van mijn broeders) ...

Maar ook zal al het lijden nu, ineens van zo grote waarde blijken te zijn, omdat we het voor Hém hebben verdragen. 

Nothing that you've done will remain

Only what you do for Me

Just what you do for Me

What you do for Me

Just what you do for Me

En voor nu?

Het enige wat (ook nu al) belangrijk is, is dat we van Hem zijn. Dat is waar ik toch óók heel blij van kan worden. Want alles wat ik fout doe en waar ik nog zo onvolmaakt in ben, en wat me zó kan frustreren, dáár gaat het niet om.
En later ziet God - ook bij mij persoonlijk, alleen wat ik voor Hem heb gedaan. De rest is dan echt verleden tijd.

Ik wens dat jij ook daardoor zijn vrede kan ervaren, en rust, in wat voor omstandigheden je ook bent. 
Dat God van jou (en mij) kan zeggen:

En steeds wanneer jouw loflied klinkt

daalt zegen op je neer

tot heel je hart verzadigd is

Ik zie geen aanklacht meer omdat je hoort bij Mij

door genade, 

rechtvaardig voor de Vader

Niets wat jij ooit deed houdt stand

alleen wat je deed met Mij

alleen wat je deed in Mij

(vertaling Martin Brand)

De weide en het diepe dal - 'He will comfort me'

serie 'lijden' 5

Hoe kun je in grazige weiden zijn, waar alles is wat je nodig hebt, maar tegelijkertijd óók ineens in het diepe dal van schaduwen van de dood...

Een vraag die te maken heeft met lijden NU, waar ik al eerder wat over schreef. Want eigenlijk is dit hetzelfde probleem als waar ik toen al mee zat, dat de Heer weet wat je nodig hebt, maar dat ik het in de praktijk helemaal niet ervaarde.
Gisteren zongen we ook net het betreffende lied (zie onderaan), waardoor ik er weer bij bepaald werd.

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Als je leven gladjes verloopt, je geen gebrek hebt aan de eerste levensbehoeften; nog wat geld over om af en toe ook es op vakantie te gaan; en het gaat goed met je gezin, of je familie - geen ernstige ziekten of andere problemen ... Ja dán willen we wel geloven in de grazige weiden waar Hij ons in brengt...

Vanuit onszelf houden we ook niet van lijden. Vandaar dat mensen (ook gelovigen) er vaak hard mee bezig zijn, hun eigen grazige weiden te creëren - steeds maar druk met allerlei fijne dingen. Geen moeilijkheden, die gaan ze uit de weg - ook bij anderen, dat is te moeilijk om aan te zien. 
Jezus heeft hen gered en nu willen ze genieten van alle zegeningen die God geeft.

Totdat het leven ineens heel anders kan worden, zo in tegenspraak met hoe de psalm begon. 
Want waar zijn die grazige weiden en stille wateren dan gebleven? Dáár leidt Hij ons toch naartoe? Naar die fijne, probleemloze omstandigheden: genoeg gras en rimpelloze wateren, alles wat schapen nodig hebben...

- Of bedoelt David dit niet op deze manier. 
Zijn goede omstandigheden in de ogen van God misschien toch iets anders dan wat wij vaak (willen) denken? -

Verder lezend, kun je er namelijk niet omheen dat er ook andere situaties zullen komen, dan alleen het fijne leven waarin er geen wolkje aan de lucht is.
Want David heeft het er ineens over dat we lopen door een dal van diepe duisternis, zelfs van schaduwen van de dood. Dat betekent dat de dood bijna tastbaar dichtbij is en zijn schaduw zelfs al over ons heen valt. En is er alleen maar een diep dal (en niet een dal waar ik eventjes in ben omdat ik een ommetje maak ...)
De vraag is dan:

Waar is die groene weide als het moeilijk wordt 

en we lijden mee maken ?

- Zou Jezus zelf er iets meer over vertellen? 
Hij is tenslotte DE goede Herder :) en heeft het over leven en overvloed -

Inderdaad is er in het Nieuwe testament een gesprek met de Joden over dagelijks voedsel wat we nodig hebben (zoals voor schapen het sappige gras en het water waar ze aan mogen liggen ...)
Jezus zegt hen vooral moeite te doen voor brood wat niet vergaat, het eeuwige leven. 
Want het gaat niet om aards voedsel, al had Hij in datzelfde hoofdstuk (Joh. 6) 5000 mensen te eten gegeven.

En andere voorspoed: lichamelijke gezondheid of geld en veel bezittingen? Ook dat wordt soms bekeken als bijna een vanzelfsprekendheid in de grazige vette weiden.
Maar Jezus zegt de rijke jongeling: Verkoop wat je hebt en geef het geld aan de armen. Ook Paulus geeft aan dat als wij eten en kleding hebben, dat genoeg voor ons moet zijn; het evangelie is geen promotie van rijkdom en (materieel) succes.

En al genas Hij velen toen Hij hier op aarde was, zijn het toch ten eerste zondaars die Jezus 'zieken' noemt. Voor die mensen kwam Hij, en niet voor mensen die zich al wel goed genoeg vinden.
Kortom, Hij kwam voor iets anders dan ons aardse geluk. Want mensen die geestelijk ziek zijn, wat hebben die aan enkel lichamelijke genezing en voorspoed? 

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Eigenlijk is alles wat we nodig hebben, samen te vatten in één persoon: Jezus zelf. 
En Paulus legt het nog verder uit, Hij is ook onze rechtvaardiging, heiliging, verlossing ... Daarom hoeven wij ons niet mooi op te poetsen, en ons best te doen beter en heiliger te worden (gelukkig). Alles komt van Hem, Hij is het. 
Wat mooi dat er in deze psalm dan volgt:

U bent bij mij!  (Zelfs in het diepe dal)

  

Als we beseffen wat dat inhoud, kun je ín een duister dal van lijden, tóch ineens grazige weiden tegenkomen. En tijdens zware stormen liggen aan rustige wateren.

En het lied zegt: The Lord will defend me, my Lord... In het Nederlands zie je dat in de stok, waarmee de herdersjongen David de schapen beschermde tegen gevaren van wilde dieren.
De kern daarvan is dat Jezus in het lijden aanwezig is, maar die waarheid moet je eerst léren zien. In alles wat we meemaken, in het diepe dal, misschien wel met de schaduwen van de dood, daar is Hij bij ons. En dat niet alleen:

 He will comfort me: 

want Hij troost mij

Volgens mij ook de enige reden vol te kunnen houden. 
Zelfs wanneer we vaak niet merken dat Hij er is, omdat we zo bezig zijn met het dal, de moeilijke omstandigheden waar we in zitten.

Maar door het dal heen gekomen, ligt al het moeilijke lijden achter ons. Al is dat voor velen inderdaad pas door de dood heen. 
Zoals mensen die nu geen genezing meemaken, en niet te vergeten de vele vervolgde christenen, die juist ook in deze tijd gedood worden vanwege hun geloof.

Laten wij hen troosten in het dal waar ze zich bevinden, en als mede-leden van het Lichaam er voor hen zijn.
Ná al het lijden mogen zij in Zijn huis zijn ...
Maar wij ook. Voor eeuwig.

Wings of Gold

Close our eyes Lord, and fly us on wings of gold...  

wings of gold that will carry us to Zion 

We will dream of a place that is far away 

for how sweet is the air in the land where we belong

Voor mij een bekend lied van the New London Chorale, en nu we het instuderen met The Choir Company, valt het inderdaad op dat het een hoog meedein- c.q. inhaakgehalte heeft als je de melodie hoort (eveneens te constateren bij het koor op de achtergrond - zie filmpje helemaal onderaan)
Ook een hoog galmgehalte. En is het dus de kunst dát niet te gaan doen.

Het lied zou ook zeker niet misstaan bij André Rieu (en stiekem leek het de 'dames' ook nog wel wat om ook in zo'n baljurk op het podium te staan - alhoewel dat idee er éven is, maar als we weer echt nadenken, we toch liever voor gewoon neutraal zwart gaan, wat ook meer bij de inhoud past :) )

Als je de tekst echt tot je door laat dringen is het duidelijk waar het over gaat; het is een lied vol heimwee, verdriet en verlangen. Heimwee naar het land waar zij niet meer zijn, maar hun gedachten zijn er permanent zou je haast denken. Deze ballingen dromen van dat land, en de tijd dat zij weer dáár zullen zijn waar ze thuishoren en waar hun hart (nog steeds) is.

Het origineel van Verdi heet dan ook: Hebrew Slaves Chorus en komt uit de opera 'Nabucco'. Het gaat over Hebreeuwse ballingen, in Babylon, in het land van Koning Nebucadnezar, verlangend naar hun land wat ze hebben moeten verlaten. Gebaseerd op het Bijbelboek Jeremia en Daniel, personen die ook naar dat verre vreemde land weggevoerd waren.

-o-o-o-o-o-o-o-o-

Waar dit lied ook aan appelleert, is het heimwee wat mensen kunnen hebben naar het land waar ze gelukkig zijn, en waar hun hart ligt. 
Als ze de ogen sluiten zijn ze er ... Al wonen ze er niet maar zouden dat zo graag willen; de moeilijkheden en problemen in het leven hier en nu, zo achter kunnende laten. In het land waar ze tot rust kunnen komen en het leven is zoals het ooit bedoeld is..

En dat kan ook in overdrachtelijke zin het geval zijn, als we problemen hebben in ons leven en we 'heimwee' hebben naar een plek waar het allemaal goed is.

Maar ook als gelovige zou dit gevoel van heimwee ons allemaal bekend moeten zijn. Omdat we ons niet meer thuis voelen in deze wereld; 'This world is not our home' de persoon waar we het meest van houden is er namelijk niet. Jezus is ons voorgegaan ... naar het land waar wij ook eenmaal aan zullen komen. En we hebben droefheid omdat Hij hier niet is, de bruidegom is afwezig en wij missen Hem!

Hear our prayers from our hearts Lord, and answer them 

Hear your children en lead them back to Jerusalem ....

En we dromen ervan hoe het zal zijn, straks als we daar ook eindelijk aangekomen zijn, in de hemel. En het liefst zouden we willen dat de Heer ons er NU al naartoe bracht, 'hear our prayers, take us there' en we in het nieuwe Jeruzalem zullen zijn. 
Op gouden vleugelen zegt het lied (al zou ik zelf meer denken aan de machtige vleugels van een adelaar. De grote vogel die zo zijn jongen beschermt.)

We will take all or cares to the land over the sea

and we'll rest on the banks of the Jordan

Hear our prayers, take us there

Give us wings, set us free

to live in the land - that we love

De ballingen bidden en hopen ... en zijn later ook teruggekeerd.

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

Laten wij ook erbij nadenken dat ons ware Thuis in de hemel is. Dan zoeken we de dingen die boven zijn - waar Christus is - zegt Paulus er achteraan, want om Hem draait het allemaal. Hij is er al, daarom: Bedenk de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn.

Als je daar echt mee bezig gaat, zorgt dat er ook voor dat je meer vrij bént en meer vrij wórdt van de dingen die ons hier zo bezig kunnen houden. Dingen waar je in gevangen kan zitten. Maar God wil ons in de vrijheid stellen, ons als het ware vleugels geven door het geloof. 'Give us wings, set us free' is toch ook onze wens. 
En al hebben we dan ook een gevoel van heimwee, te horen in ons lied, in de geest kunnen we al zijn waar ons hart is, in the land that we love ...'

Oh how sad is the sound of our song

But how sweet is the dream of our homeland

A sweet dream, omdat Jezus zelf daar is.

Close our eyes Lord and fly us on wings of gold

Oh how sweet is the air in the land where we belong 

Hear our prayer, take us there

where we belong

Hear our prayer, take us there 

where we belong

Hear our song, hear our song ...

Ja, hoor ons gebed 

en breng ons waar we Thuis horen ...

" Va, pensiero, sull'ali dorate "/ "Fly, thought, on golden wings,"

Hebrew Slaves Chorus

The new London Chorale: Wings of Gold