Is God niet eerlijk?

serie 'lijden' 2

Dit is mijn tweede blogje waar ik - al zoekende - iets probeer te zeggen over de vraag waarom er zoveel lijden NU is, voor gelovigen.
En dat feit op zich wist ik natuurlijk allang en had er ook wel mijn gedachten over.

Ten eerste ben ik nooit iemand geweest van 'half gedoe' wat betreft geloof en vertrouwen in God. Het was alles of niets, bijvoorbeeld bij de vraag wie Jezus is. En waren er voor mij altijd twee opties: óf Hij is inderdaad Gods Zoon en zijn claims zijn waar ... of Hij is het niet, maar dan heeft Hij wel heel veel onzin verkocht en waar blijft dan zijn betrouwbaarheid?

Op die manier keek ik ook tegen lijden en moeilijkheden aan waar ik mee te maken kreeg. Ook dan was het 'alles of niets': óf je zegt God vaarwel omdat er dingen te zwaar voor je zijn om te dragen .. geen probleem meer met Hem en daardoor geen strijd meer over de waarom vraag... Of je komt kom je tot aanvaarding, al kan het een hele lange kronkelige weg zijn vol obstakels om uiteindelijk zover te komen ....
En ik was altijd rechtstreeks voor de tweede optie gegaan, want wat zou ik zonder God moeten beginnen?

Maar nu, ineens wist ik het niet meer, en ik zwierf eigenlijk ergens tussen het alles of niets in het rond, en mijn zicht was helemaal weg (ja, later snappen we het, maar daar had ik nu niets aan!) 
Heel verwarrend allemaal en hoe kon ik uit die impasse komen...

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

In dit blogje wil ik een uitspraak noemen die ik hoorde in een film, een uitspraak die bij mij bleef haken. 
En als in een flits, zag ik even een ander beeld dan een Vader die zijn kinderen maar liet aanmodderen ... 

Het gaat om de tekst van een lied wat ik ken van Amy Grant, maar ik ontdekte dat de schrijver Rich Mullins is. En hij zegt in dat lied 'Doubly good to you' iets over de dankbaarheid voor al het goede wat God ons geeft. Speciaal als je iemand hebt ontmoet die je liefde en tederheid heeft gegeven. Ja, als je de persoon hebt gevonden die echt trouw is, dank dan de Heer, want dan heeft Hij je dubbel gezegend:

And if you find a love that’s tender
If you find someone who’s true
Thank the Lord
He’s been doubly good to you

De radio-interviewer in de film merkt op, dat dit wel een aardig wreed lied is voor Rich. Want terwijl hij het eigenlijk schreef voor zijn eigen huwelijk, is zijn relatie is op een pijnlijke manier verbroken, hij is weer alleen ... dus God heeft hem niet dubbel gezegend??

Hierop antwoordt Rich:

"Well, God doesn't have to be singly good to any of us.
We all have it better than we deserve so ...
we should be thankfull for what we have."

(God hoeft voor niemand van ons, zelfs niet in het enkelvoud goed te zijn...we hebben het 
allemaal beter dan we verdienen, dus ...laten we dankbaar zijn voor wat we hebben)

Hé, dat is wel een heel bijzonder gezichtspunt wat hij laat zien in zijn reactie op een haast vrijpostige vraag, die ik niet eens zou durven stellen.
Het is een blik die niet kijkt naar wat er niet (meer) is - de dubbele zegen - , maar een blik die ziet en opmerkt wie God is. Iemand van Wie wij niets kunnen eisen, want Hij is ons als mensen niets verplicht. Wat wij ontvangen in dit leven is gegeven vanuit zijn goedheid. En Hij beslist wat Hij ons, jou en mij, geeft als zegen ... 

Het was een héél andere invalshoek dan een Vader die belooft voor zijn kinderen te zorgen, maar die dat voor ons gevoel, in bepaalde gevallen héél anders zou moeten doen. 

o-o-o-o-o-o-o-o-o

Ja, het is zo, je hemelse Vader is ook God. Die zich niet bij ons hoeft te verantwoorden waarom er dingen gebeuren die niet te begrijpen zijn, en waarom het de ene gelovige voor de wind lijkt te gaan en de andere niet.
Hij geeft zijn kinderen ook niet allemaal dezelfde talenten, dezelfde omstandigheden, dezelfde uitdagingen of zegeningen...

Nee, God is niet eerlijk, Hij doet als Vader niet aan 'gelijke behandeling' ... Ieder heeft toch ook een ander pakket meegekregen in zijn of haar leven. Waar we het mee moeten doen...
Vergelijken is daarom ook niet mogelijk. Heb daar zelfs nog nooit aan gedacht, laat stáán dat ik God ter verantwoording zou roepen (terwijl ik wel wat te vergelijken heb ...)

Maar betrof het ánderen (zoals ook nu het geval was) vond ik het veel moeilijker om het grote verschil te aanvaarden dat er kan zijn in omstandigheden van gelovigen. 

Bijvoorbeeld jaren geleden toen ik al drie kinderen had, was er in mijn nabije omgeving een stel dat maar geen kinderen kreeg en toen er eindelijk een zwangerschap was, werd het kindje dood geboren. Mijn eigen baby was nog nooit zo pijnlijk levend geweest als toen...

Niet eerlijk is hoe wij als mensen tegen zo'n situatie aankijken.
Maar zoals Rich al in zijn antwoord liet zien, dat hoeft Hij ook niet te zijn, want Hij is God ... 

Ook het feit dat het de 'goddelozen' voorspoed hebben en dat juist de rechtvaardigen lijden lijkt vaak ook zo oneerlijk. Maar sinds het mis ging in het paradijs, is het leven lijden geworden. (Hier kom ik vast een andere keer nog wel op terug)

De uitspraak van Rich in de film, was een eerste aanzet om mijn verwarring over wat God allemaal toelaat in een mensenleven, wat te boven te kunnen komen. De situatie waar ik mee te maken had was nog steeds nét zo moeilijk, maar ik kon even weer een andere blik hebben op wie God is ... 

Niet dat ik daarmee al het antwoord heb gevonden - dat komt er ook niet. (Nu ook even geen Bijbelteksten over dit onderwerp, want die ken ik allemaal wel en heb ze in mijn blogs al vaker aangehaald.)

Maar het gezichtspunt dat onze hemelse Vader ook God is, was mij onverwachts en uit onverwachte hoek behulpzaam, om over 'lijden nu' na te denken.
En er een weg in proberen vinden ...