If I stand

Het leven als gelovige gaat niet altijd over rozen, al denken we vaak onbewust dat we alle moeilijkheden die we meemaken wel aan moeten kunnen. Want in de Bijbel staat bijvoorbeeld: Met mijn God spring ik over een muur. Geen muur te hoog als het aan Hem ligt. Geweldig, altijd overwinning zou je dan denken.

Maar wat als het niet (meer) lukt om over die muur te springen ... ? Is er dan iets met mij niet oké? Mijn geloof is vast te klein (waar hoor je dat toch ook wel eens?)​ ​
En zo kom ik bij mijn onderwerp terecht...​
​
W​ant al vinden we dat we een goed christen horen te zijn bij wie alles wat we ondernemen gelukt (ook zo'n tekst),​ steeds weer lopen we tegen onszelf aan, onze tekortkomingen, ons falen. Er gebeuren dingen waar we geen weg mee weten, en de weg lijkt dan onbegaanbaar geworden.
Zo is het leven​, óók als gelovige.

En zo kom ik uit bij dit lied van Rich Mullins die het zo weet te verwoorden en ook nog op muziek te zetten, dat je meegenomen wordt in een verhaal waar uiteindelijk een waarheid uitrolt die je niet had verwacht. 

De eerste regel treft direct al doel, tenminste bij mij. :) We wéten het wel maar hier wordt het in woorden en muziek geschilderd:

​There 's more that rises in the morning than the sun
more that shines in the night than just the moon

It's more than just the fire here that keeps me warm
and a shelter that is larger than this room

En zonder dat het rechtstreeks geuit wordt, voel je aan alle kanten waar het over gaat; een andere werkelijkheid die er is, overal om ons heen. Die uitstijgt boven het zichtbare ...
Want het is zo, ook 'Zijn barmhartigheden zijn nieuw, elke morgen', er komt nooit een eind aan​.

Die tekst komt zelfs uit Klaagliederen​,​ toen het allemaal niet meer te behappen was voor Jeremia. Maar toch is het dat waar hij zeker van is, in alle ellende om hem heen, Gods barmhartigheden zijn er elke ochtend weer. Wat hebben we die nodig; ik red het in ieder geval niet zonder​​... 

En zo is er niet alleen de maan, maar Zijn licht dat over ons schijnt in de nacht, Hij zelf is onze schuilplaats, onze hiding place, Zijn vuur is onze warmte. 

Het lied gaat verder, over een muziek die zoveel verder gaat dan de liederen die we kunnen zingen. En onvoorwaardelijke liefde - ​zo ​anders dan wat mensen vaak liefde noemen.
Fiercer, vuriger maar tegelijk more gentle dan een moeder met haar baby...

Liefde die ons nooit en te nimmer ​teleurstelt, die nooit zegt: het is genoeg geweest.
Allemaal te danken aan de Gever van alle goede dingen. 

En het refrein komt to the point, want als God zó aanwezig is voor ons, zouden we Hem dan niet vertrouwen?

Schrijver/zanger van het lied If I stand ... staand op een uitzichtspunt

So if I stand,  

let me stand on the promise that you will pull me trough

But if I can't, 

let me fall on the grace, ​that first brought me to You​.

Ja, als ik dan vertrouw, laat me staan op de belofte, dat u me door dit leven heen zal helpen, hoe dan ook.
Maar mocht ik misschien toch niet zo'n gelovige zijn die daar steeds toe in staat is, mocht ik het allemaal niet meer weten en begrijpen... dan is er GENADE.

Wij hebben het in ons spraakgebruik wel eens over iemand die 'in ongenade' is gevallen. Die heeft het verbruid om het zo te zeggen. 
Hier is het tegenovergestelde aan de hand. Vallen in genade is terechtkomen op de meest veilige plek die je kan bedenken. Voor mensen die niet meer over de muur kunnen springen, waarbij lang niet alles gelukt en die het allemaal niet meer weten. Maar die ooit door diezelfde genade bij Jezus zijn gebracht.

Bij God heb je het nooit verbruid en Zijn eeuwige armen zijn onder ons. Wij hoeven niet de sterke 'perfecte' gelovige te zijn, dat kunnen we niet eens.

Wat een les om steeds weer te leren. En kun je zingen van blijdschap als je dat in zo'n lied ontdekt.

And if I sing 

let me sing for the joy that is born in me these songs

and if I weep let it be like a man

who is longing for his Home...

Maar ook de tranen zijn dichtbij omdat Zijn grote liefde de heimwee zó doet voelen. Als ik dan huil, if I weep, laat het zijn vanwege het diepe verlangen naar Huis.

En denk ik dat het hier op aarde niet anders kan dan in die combinatie: vreugde en verdriet. Pas als we echt Thuis zijn, is er het onverdeelde geluk, waar de tranen voorbij zijn, als we Jezus zullen zien en bij de Gever zelf mogen zijn. 

Amazing grace! Ik hoop dat al heel snel zover is.

Rich Mullins 'live'...

If I stand

There's more that rises in the morning 

than the sun 
And more that shines in the night 
than just the moon 
It's more than just this fire here 
that keeps me warm 
In a shelter that is larger 
than this room

And there's a loyalty that's deeper 
than mere sentiments 
And a music higher than the songs 
that I can sing 
The stuff of Earth competes 
for the allegiance 
I owe only to the giver 
of all good things

CHORUS: 

So if I stand let me stand on the promise 
that you will pull me through 
And if I can't, let me fall on the grace 
that first brought me to You 
And if I sing let me sing for the joy 
that has born in me these songs 
And if I weep let it be as a man 
who is longing for his home

There's more that dances on the prairies 
than the wind 
More that pulses in the ocean 
than the tide 
There's a love that is fiercer 
than the love between friends 
More gentle than a mother's 
when her baby's at her side

And there's a loyalty that's deeper 
than mere sentiments 
And a music higher than the songs 
that I can sing 
The stuff of Earth competes 
for the allegence 
I owe only to the Giver 
of all good things

CHORUS(2x)

So if I stand let me stand on the promise 

that you will pull me through ...

And if I stand let me stand on the promise 

that you will pull me through ...

And if I can't, let me fall on the grace 

that first brought me to You 

And if I sing let me sing for the joy 

that has born in me these songs 

And if I weep let it be as a man 

who is longing for his home

And if I weep let it be as a man 

who is longing for his home