In de evangeliën wordt door vier verschillende personen beschreven wat Jezus allemaal heeft gedaan toen Hij rondwandelde op aarde. Dat is een betrouwbaar getuigenis, vier mensen. Ieder evangelie legt weer een ander accent. Mattheus beschrijft alles vanuit het Joodse perspectief dat de koning zou komen. Marcus beschrijft Jezus als de dienaar die naar de aarde kwam. Johannes heeft een hemels evangelie - ook het enige evangelie waar de geboorte van Jezus niet wordt beschreven maar waar het begin vanuit een hemels perspectief tot ons komt.
Lukas is de enige evangelieschrijver die niet als discipel met Jezus mee heeft gewandeld. Hij heeft alles van betrouwbare ooggetuigen gehoord en opgeschreven. In het gedeelte wat ik hier lees worden veel mensen genezen, wat voor Lucas als arts wel extra aansprekend moet zijn geweest om op te schrijven. We zien veel verschillende personen en de vraag is: hebben ze geloof? En zo ja, wat is daarvan het gevolg?
Het bijzondere toen ik in Lukas 7 begon te lezen was, dat er iets staat over de Joodse leiders wat mij nog nooit was opgevallen. De hoofdman uit Kapernaüm heeft deze Joodse leiders naar Jezus gestuurd om Hem te vragen zijn dienaar te genezen die op sterven ligt. Om hun vraag kracht bij te zetten, brengen ze Jezus nog even op de hoogte 'dat de hoofdman het volk liefheeft en hun synagoge heeft gebouwd'. Jezus zou daarom zeker op het verzoek in moeten gaan!
De Joden dachten nog steeds in een beloning voor 'goede werken' en niet alleen in 'geloof'. Maar geloof in Jezus Zelf is het begin! Beseffen we dat we Hem nodig hebben? Hij doet niet dán pas iets voor ons, als we eerst allemaal goede daden hebben gedaan! Hij weet allang hoe het ervoor staat en Hij zorgt als we in geloof bij Hem komen.
De hoofdman uit Kapernaüm heeft zelfs zo’n groot geloof dat hij even later aan Jezus laat weten ‘U hoeft niet te komen, maar zeg dat mijn zieke dienaar gezond wordt, en het zal gebeuren’. De heidense hoofdman heeft méér geloof dan Jezus in heel Israël heeft gevonden. En zijn geloof wordt beloond!
Hoe zit het dan met het geloof van Gods eigen volk? Je verwacht dat ze blij zijn als Johannes de Doper de komst van het Lam van God aankondigt. Maar het enige wat zij zien is een man in een mantel van kameelhaar, die in de woestijn leeft, geen brood eet en ook geen wijn drinkt. En die doop van bekering zien ze ook helemaal niet zo zitten. Vlak na Johannes de Doper begint Jezus Zijn bediening en uiteraard gaan de mensen vergelijken. Van Jezus is duidelijk dat Hij ‘wel eet en drinkt’ maar het volk bekijkt Hem daarom als een 'veelvraat en een wijndrinker' zoals in een ander evangelie staat. In hun ogen zijn Johannes en Jezus beiden niet zoals zij denken dat het zou horen. Ze hebben geen geloof maar leggen hun eigen meetlat langs wat ze zien en vormen zo hun oordeel.
Jezus vergelijkt hen met kinderen die anderen toeroepen: ‘We speelden op de fluit maar jullie dansten niet! En toen we rouwden en klaagliederen zongen deden jullie ook niet mee!’ Inderdaad, wat er ook voor hun neus gebeurt, het volk komt niet in beweging. En Johannes de Doper zit inmiddels in de gevangenis vol twijfel en laat vragen of Jezus inderdaad de Messias is. Dan komt het antwoord: 'Lammen, blinden en doven genezen en doden worden opgewekt.' Dat zou toch voor het volk ook genoeg moeten zijn om te zien dat Jezus de beloofde Messias is?
Maar het is de enkeling uit het volk die gehoor geeft, zoals de zondares die Jezus voeten zalft met dure olie. Ze betoont Hem veel liefde omdat ze geloof heeft, en Hij vergeeft haar zonden. Wat een mooi gevolg van haar daad van liefde!
In hoofdstuk 8 vinden we opnieuw vrouwen, zij dienen Jezus ‘met wat ze bezitten’, uit dank voor wat Hij voor hen heeft gedaan. Maria Magdalena is de bekendste van deze vrouwen, bij wie zeven boze geesten zijn uitgedreven. Maar ook worden Johanna, de vrouw van Chusas (de rentmeester van Herodes) en Susanna genoemd als vrouwen die door Hem genezen zijn en Hem dienen.
Wat bijzonder dat iedere vrouw in staat is om Jezus te dienen ‘met wat zij bezit’. Niet met hoevéél zij bezit, daar gaat het niet om. Maar met wat je hebt ontvangen aan gaven, talenten, of letterlijke bezittingen, je geld - daarmee kun je de Heer dienen. Niemand hoeft te denken: ik bezit te weinig dus ben niet in staat om te dienen want ook hier gaat het om geloof. Het in onze ogen kleinste talent kun je voor God inzetten, en om bijvoorbeeld gastvrijheid te betonen is het niet nodig om een groot huis te hebben zodat je veel mensen onderdak kunt verlenen; vraag je buurvrouw op de koffie, zo kan het ook! En als we geld offeren kijkt God ten eerste naar ons hart, niet naar de hoogte van onze gift.
In hoofdstuk 9 (tot vers 17) zendt Jezus hen uit door heel Israël om het evangelie van het koninkrijk te verkondigen. Hij geeft hen ook de macht om dezelfde krachten en tekenen te doen die Hij heeft gedaan. Dat betekent ziekten genezen en demonen uitdrijven.
Koning Herodes hoort dit gerucht en wordt nieuwsgierig naar die Jezus die zieken geneest (zoals de vrouw van zijn rentmeester) en zelfs mensen uit de dood terugroept - de jongen uit Naïn en ook het dochtertje van Jaïrus (wat verderop in dit hoofdstuk beschreven staat). Hij breekt zich het hoofd over wie Jezus zou kunnen zijn: Johannes de Doper? Nee dat kan niet want die heeft hij zelf laten onthoofden. Dan vast een andere belangrijke profeet. Maar zijn nieuwsgierigheid naar Jezus is niet genoeg, het ontbreekt Herodes aan echt geloof.
Zo kunnen we van veel mensen lezen hoe ze over Jezus denken. En we hebben vast een idee erbij of het goed was, of dat wij het allemaal heel anders hadden bekeken. Maar wat zouden we zelf van Jezus gedacht hebben als we toen hadden geleefd? Iets om mezelf steeds af te vragen als ik verder lees.
Hoe is het de discipelen vergaan na hun uitzending als 'gezanten' van Jezus? De ervaringen die zij hebben opgedaan zullen hen vast versterkt hebben in hun geloof! Maar ze zijn nog niet terug van hun evangelisatierondreis door het land, of ze zijn bezorgd dat de vele mensen die naar Jezus komen luisteren nog steeds niet weg gaan, want het is al avond en ze moeten toch eten? Maar Jezus als de Schepper, geeft van vijf broden en twee vissen vijfduizend mensen te eten. Er is zelfs nog over! Waar is hun geloof toch gebleven terwijl zij zelf kortgeleden allemaal tekenen en wonderen hebben gedaan?
Ik ben echt niet beter dan de discipelen en kan ook zomaar weer vergeten wat Jezus heeft gedaan in mijn leven. Dan ben ik bezorgd over allerlei dingen terwijl ik toch zou moeten weten dat Hij machtig is en boven alle situaties staat, dat Hij alles weet en zal zorgen!
De bloedvloeiende vrouw heeft zo’n geloof en vertrouwt zichzelf toe aan Zijn zorg; ze twijfelt niet dat zelfs de aanraking van de kwast van Jezus’ kleed genoeg zal zijn om te genezen van haar kwaal. Jezus weet dat er iemand is die Hem in geloof aanraakte, want er ging kracht van Hem uit. Hij zegt de vrouw: 'Uw geloof heeft u behouden, ga in vrede!' Wat zal zij die vrede van haar behoud hebben ervaren, en het wonder van haar onmiddellijke genezing na twaalf jaar ziek te zijn geweest!
.jpeg)
Laten we leren Hem te vertrouwen in geloof, zodat het zaad niet weggepikt wordt door de vogels, of op rotsachtige grond terecht komt, zoals Lukas het beschrijft in de gelijkenis van de zaaier; laat het in ons hart goede grond vinden, zoals bij de vrouwen waarvan we gelezen hebben.
Dan is het Koninkrijk zichtbaar voor de wereld, als een lamp die je niet meer kunt verbergen maar helder schijnt. Dan doen we de wil van de Vader en zijn wij Zijn moeder en zusters… lessen die Hij ons hier ook geeft. Laten we Hem dan ook in geloof dienen met wat wij bezitten en van Hem ontvangen hebben, om het weer uit te delen aan anderen en zo in Zijn koninkrijk te gebruiken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten