In verwachting!

Vorige week was ik bij mijn in verwachting zijnde dochter. Ik mocht bij haar bevalling zijn en het liep zo, dat voordat het allemaal echt begon, ik er al enkele dagen was.
Maar wat is 'voor niets', naast de gezelligheid en de afleiding had ik zo de tijd alvast wat in de 'mood' te komen en met die reden bekeek ik ook uitgebreid het boek van Beatrijs Smulders: Veilig bevallen - welhaast 'de Beatrijs' te noemen (tenslotte was het al even geleden dat ik het zelf aan den lijve ondervond).

Wel apart om er een up-to-date boek over in te zien - want ik las daar over voorweeën en echte weeën, verstrijken, ontsluiting etcetera waarvan ik naast de praktijk, natuurlijk best wel theoretische kennis had maar nu interessante achtergronden las.
Het is duidelijk dat ook hier de kennis steeds vermeerdert en als je als aanstaande moeder weet waarom het proces van bevallen op een bepaalde manier verloopt, je dat geruststelt als het allemaal echt begonnen en 'bezig' is; je herkent dan wat er aan de hand is.

En tóch weet je niet wat er werkelijk zal gaan gebeuren ... Je kan zelfs hoogst verbaasd zijn na uren hard werken dat er een echt kind op je buik ligt, dat grote wonder wat je tegenwoordig via allerlei echo's en bijbehorende foto's en filmpjes al wel helemaal denkt te kennen maar hoe het er in werkelijkheid uit zal zien...
Beatrijs beschreef dat erg mooi:

Ineens is het geheim geopenbaard. Ineens is zichtbaar wat negen maanden lang verborgen is geweest. De eerste blik en ontmoeting is zo overweldigend dat de ouders en iedereen die erbij aanwezig is, alleen maar bezig zijn zich te verwonderen. ... 

De heftigheid van de pijn die plotseling plaatsmaakt voor een even heftig geluksgevoel en weldadige opluchting kan met recht een wonderbaarlijke genezing worden.

Waarom viel dit citaat mij nu op? Het deed me onmiddellijk denken aan een bekend tekstgedeelte uit Romeinen 8. En hoe zou Paulus als vrijgezel nu van deze dingen iets zinnigs kunnen zeggen, maar het is dan ook God Zelf die daar aan het woord is en Hij is de Schepper van al het leven. En zo staat het er:

Want wij weten, dat tot nu toe de hele schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. En niet alleen zij, maar ook wij zelf, die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam.

En dan, als je een bevalling meemaakt - en we samen zelfs nog aan deze Bijbelwoorden refereerden :) -  gaat het ineens zo spreken dat ook de schepping wacht en in barensnood is, zoals een vrouw die haar baby gaat krijgen, 'in al haar delen zucht' en 'met reikhalzend verlangen uitziet' naar het moment dat het geheim openbaar wordt waar nu nog zo'n pijn voor wordt geleden...
En zeg ik het voorzichtig dat we door deze vergelijking een klein beetje begrijpen van het 'waarom' van de nood en pijn die we zo duidelijk gewaar worden in alles om ons heen. In mensen en de hele wereld, de aardbol die we in al haar delen aan het uitputten zijn, in de hele natuur..

Je ziet dat de schepping - al is deze ook schitterend - het moeilijk heeft en als het ware zucht.
En is er ineens de zekerheid dat - zoals er zeker een kind komt, we mogen weten dat we met z'n allen wachten op iets onvoorstelbaar moois wat nu nog helemáál niet zichtbaar is - totdat eindelijk het pijnlijke proces van lijden voltooid is ...

Maar wáár wacht de schepping dan eigenlijk op? Dat vertelt Paulus ons ook. Op ons!

Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden van de zonen Gods, in de hoop omdat ook de schepping zelf, van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden, tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen Gods.

Want als de 'geboorte' aanbreekt - en het was prachtig om mee te maken! - en de zonen Gods bekend en zichtbaar worden, dan zal de schepping zelf ook bevrijd worden en is het lijden en de dood voorbij.
Het moment is daar als Christus zal verschijnen en wij met Hem, voor ieder zichtbaar. In het Vrederijk wat eerst aanbreekt zal er genezing zijn van de gebrokenheid die er nu overal is. (zoals ook Beatrijs het noemde...) Wat zal het indrukwekkend zijn om mee te beleven! De vloek op de natuur wordt opgeheven, de satan gebonden.

Dan heersen wij met Christus, breekt de rechtvaardige heerschappij aan. Ja, Hij zal samen met ons regeren over de aarde (in de Psalmen lees je daar veel over). Al weet zij het nu nog niet, maar inderdaad dáár wacht deze wereld op - er zal dan geen sprake meer zijn van al die ingewikkelde economische, politieke en sociale problemen waar de leiders van deze wereld niet uitkomen... maar er zal vrede zijn. Ja, de schepping verwacht ook ons zoonschap!
Ook voor ons is het nog verborgen hoe dat echt zal zijn. Maar we weten dat als Hij terugkomt, we Hem eindelijk zullen zien van aangezicht tot aangezicht en aan Hem gelijk zullen zijn.

Onvoorstelbaar dat die geweldige dingen op ons als gelovigen betrekking hebben. Laten we deze hoop stevig vasthouden. En ken je Hem nog niet? Hij is de grote 'verloskundige' ook voor jou en zal de bevrijding voltooien totdat alle dingen nieuw zijn geworden.
Iets om samen met de hele schepping, reikhalzend naar uit te zien!