Every valley....

Jesaja 40:4
Ev'ry valley shall be exalted, and ev'ry mountain and hill made low, the crooked straight and the rough places plain.	Elk dal worde verhoogd en elke berg en heuvel geslecht, en het oneffene worde tot een vlakte en de rotsbodem tot een vallei.

Jesaja heeft heel wat mooie profetieën uitgesproken die in de 'Messiah' op muziek gezet zijn. Ik heb het in een vorig blogje al over de troost gehad van God zelf, dat het lijden van zijn volk is volbracht... En: 'Bereid in de woestijn een weg voor onze God!' en wij weten inmiddels dat het Johannes de doper was die zo het Lam Gods mocht aankondigen.

Maar hier in vers 4 van Jesaja 40 wordt wel iets heel ingrijpends beschreven... tenminste als je ooit de machtige bergen in Zwitserland hebt gezien - dan kun je je toch niet voorstellen dat elk dal verhoogd zal worden: Every valley shall be exalted! en tegelijkertijd zal elke berg en heuvel tot een vlakte worden.
Maar daar blijft het niet bij; ook het oneffene wordt vlak (het kromme wordt recht, zegt een andere vertaling)  the crooked straight and the rough places plain! ... geen rotsblokken en uitsteeksels meer waar je over struikelt, dat is verleden tijd..
Ja, onvoorstelbaar! (Al vind ik Zwitserland stiekem heel wat minder mooi als de bergen en dalen ineens verdwenen zouden zijn.)

every mountain will made low

rough places...

De toepassing 

Of dit vers echt letterlijk zo wordt bedoeld? Misschien wel, ik weet het niet...
Maar wat zéker zo zal zijn, dat er een moment zal komen dat de dalen en bergen in ons leven, verleden tijd zullen zijn. De dalen waar we in kunnen zitten door bepaalde omstandigheden... omdat er een berg van problemen en moeilijkheden voor ons oprijst die niet te overzien is, laat staan te beklimmen...  en dat kan van alles zijn waarin we in ons leven 'lijden' ervaren.
En áls je dan eindelijk de moed hebt gehad en aan de top staat, denk je er te zijn; maar soms is het dan niet het wijdse uitzicht waar je je zo op had verheugd - het uitzicht op een vallei waar je de weg naar het einddoel duidelijk kan zien. Integendeel, misschien ontdek je dat je bezig bent een hele bergketen te bedwingen en is er van zicht op het einddoel nog lang geen sprake, doemt de volgende berg alweer voor je op.

Dan kun je verzuchten: "Ben ik er nu nóg niet? Wanneer mag ik nu eens genieten van het prachtige uitzicht waar de dingen duidelijk voor me worden?? Waar mijn voet ook niet meer struikelt over alles wat mijn weg onbegaanbaar maakt" - the rough places - die je zo kunnen hinderen om verder te gaan, misschien dagelijkse pijn of andere zaken die je boven het hoofd groeien, alles wat je kan benauwen...
Ook kun je in je leven veel dingen tegen komen die krom zijn - oneerlijkheid, letterlijke onrechtvaardigheid (dat zit ook al in het woord ingesloten valt me nu op) omdat het ook in dit land al vaak is geworden als in de tijd van de profeet Micha, waar de leiders het recht verafschuwen en al het rechte krom maken.

Zwitserland, 1986

Maar verbaas je niet als dit soort dingen je overkomen zegt Petrus... want door al deze beproevingen wordt je geloof getest. En als je geloof het vuur van de beproevingen kan doorstaan - alles wat je meemaakt in de dalen, de bergen waar je moeizaam tegenop klimt, de ruwe paden en het kromme van onrecht wat je soms zo rechtstreeks ervaart - als ons geloof dit alles 'overleeft' , dan blijft er kostbaar goud over... in het vuur gelouterd...
Wat een bemoediging! Het einddoel van onze geloofsreis is de Heer zien, de zaligheid van onze zielen. De bergen en dalen liggen achter ons, ze zijn tot een vlakte geworden en we lopen op een effen pad, een rechte baan waar uiteindelijk recht gedaan zal worden.

********************

Over ons geloof en de heerlijkheid 
- de tekst die opgezegd wordt nadat het lied is gezongen...

Dan gaat het gebeuren, Hij komt terug naar de aarde! En, vervolgt Petrus, is ons geloof (wat getest is op echtheid) 'tot lof en heerlijkheid en eer' bij Zijn openbaring...
Laten we daarom naar elkaar omzien en elkaar aanmoedigen erin te volharden!
Ook Paulus zegt het: wij zijn de erekrans voor onze Here Jezus bij zijn komst. (Iets wat ik haast niet durf neer te schrijven...) en zullen openbaar worden als 'de zonen Gods' - de gelovigen in de verworpen Heer. Wij, die nu lijden dragen voor Hem, we zijn nu nu nog met Christus verborgen voor de wereld. Maar als Hij weerkomt, zullen we mét Hem verschijnen in heerlijkheid.
Hoe bijzonder! Deze tekst beschrijft dat moment:

Jesaja 40: 5  And the glory of the Lord shalI be revealed, and all flesh shall see it together, for the mouth of the Lord hath spoken it.

En de heerlijkheid van de Heer zal zich openbaren en al het levende tezamen zal dit zien, want de mond des Heren heeft het gesproken.

De weg is geëffend, elke berg en elk dal is tot een vlakte geworden. Ten eerste zal Israël het zien en hen zal recht verschaft worden na zoveel onrecht...
En omdat de Heer Zelf dit heeft gezegd, weten we de zeker dat het eens zover zal zijn.

Ik hoop dat we hier allemaal ' amen' op kunnen zeggen -  het zal zo zijn! ...
... for the mouth of the Lord has spoken it...