But who may abide ...

Haggaï 2:7-8, Maleachi 3:1 ... gesproken:
Thus saith the Lord, The Lord of Hosts: Yet once, a little while, and I will shake the heav'ns and the earth, the sea, and the dry land; and I will shake all nations, and the desire of all nations shall come. The Lord whom ye seek, shall suddenly come to His temple, ev'n the messenger of the convenant, whom ye delight in: behold, He shall come, saith the Lord of Hosts.	Want zo zegt de Here der heerscharen: Een ogenblik nog, een korte wijle, dan zal Ik de hemel en de aarde, de zee en het droge doen beven; Ja, Ik zal alle volken doen beven en de kostbaarheden van alle volken zullen komen; plotseling zal tot zijn tempel komen de Here, die gij zoekt, namelijk de Engel des verbonds, die gij begeert: Zie, Hij komt, zegt de Here der Heerscharen.
Maleachi 3:2 But who my  abide the day  of His coming?  And who shall stand when He appeareth?  Doch wie kan de dag van zijn komst verdragen, en wie zal bestaan, als Hij verschijnt?

Er is niets nieuws onder de zon, de woorden over de komst van de Messias van Maleachi zijn nog steeds actueel... Maar ook tweeduizend jaar geleden was het al de vraag: wie zit er op Hem te wachten als Hij komt? En het was duidelijk dat er maar weinig mensen waren die er naar uit zagen. Gelukkig was er Maria.... Maar ook Simeon en Anna, van hen staat er dat zij 'de vertroosting van Israël' verwachtten op hun hoge leeftijd...

Denk je dat eens in: jaar in jaar uit leefden zij in Israël wat de oude luister en glorie verloren had. Een provincie van Rome waar de Joden nog per gratie hun eigen bestuur en godsdienst mochten uitoefenen. Geen glimp meer van de glorietijd van koning David, laat staan een tempel die zo indrukwekkend mooi was als die van Salomo.... (De tempel die onder Ezra herbouwd was deed de ouderen die in tranen uitbarsten omdat deze niet te vergelijken was met wat er eerder had gestaan.) En al had koning Herodes de tempel nog verfraaid... Simeon en Anna zagen er om zich heen niets van maar verwachtten hun Messias zoals God zelf hen had beloofd.
En ineens daar op het tempelplein waren Jozef en Maria en mochten zij een klein baby'tje in hun armen nemen. En hun ogen zagen het heil van God - nog niet in volle omvang, maar hun Messias was geboren!

Wie hem verder kwamen vereren waren de herders en wijze mannen uit een heel ver land. De toenmalige koning deed er echter alles aan om van deze koning die vermoedelijk geboren was af te komen en moordde alle kindertjes van Bethlehem onder de twee jaar uit... want in Bethlehem Efrata zou de koning geboren worden...
Hij kwam tot de Zijnen maar ze hebben Hem niet aangenomen: Wij hebben geen koning, alleen de keizer!

En wij?

En hoe is het gesteld met degenen die Hem wel hebben aangenomen, verwachten wij Hem wel? En dan bedoel ik niet alleen Zijn wederkomst, daar zien wij hopenlijk naar uit!! Maar ook mogen wij ons afvragen: Verwacht ik ook dat Hij bij mij is elke dag ... dat Hij jou en mij zal leiden en troosten heel de weg die we te gaan hebben. Zoals in een bekend lied we ook de nabijheid van de Heer wensen: ( hetzelfde woord als in de tekst uit Maleachi maar dan in een wat andere betekenis)


Abide with me!  Blijf bij mij Heer...

Dat is wat de Emmausgangers ook vroegen... toen, vlak na de kruisiging en ze figuurlijk gesproken even helemaal de weg kwijt waren. Ze waren onderweg naar |Emmaus en ineens wandelde iemand een stukje met hen mee en hij merkte hun gemoedstoestand op; hij vroeg. Waarom zijn jullie zo bedroefd?..
En zij vertelden hem waar ze zo mee zaten, dat hun hele toekomstperspectief in duigen lag... Vanwege de dood van hun geliefde Meester.
Dat was het moment waarop Hij hen alles uitlegde wat in de Schriften over Hem ging. Want Hij die ineens met hen meeliep, was Degene die gestorven was, en die ze zo misten... En zijn woorden belandden rechtstreeks in hun hart en daardoor kwam als vanzelf de vraag: Heer, het is al laat, blijf bij ons! 'Abide with us!' Ze drongen zelfs sterk aan want Hij deed alsof Hij verder wilde gaan. Hij wil als het ware van ons hóren: Abide with us!
Toen herkenden zij Hem bij het breken van het brood; hun ogen werden geopend...

And who shall stand when He apeareth? 

Hebben we die vraag al aan Hem gesteld? Dan opent Hij ook onze ogen zodat we Hem herkennen.
En dan, met Zijn Geest in ons, kunnen we zijn komst verdragen. Geen angst meer voor het oordeel; dat is op Hem neergekomen.
Als we willen dat Hij bij ons blijft en we nu al met Hem willen leven... if He abides with us... dan mogen we weten dat we (als het zover is) mét Hem zullen verschijnen in heerlijkheid. Want wie bij Hem horen zijn op het moment dat het oordeel aanbreekt, allang met Hem verenigd en voor ons is het: We shall be with Him, when He appears!

- we zullen zelfs samen mét Hem de oordelen uitoefenen; dat is iets wat ik niet begrijp, maar het staat in de Bijbel en is voor mij dan ook een duidelijk bewijs dat we als gelovigen, zelf niet meer geoordeeld zullen worden - dit even terzijde als verduidelijking :)

Misschien is het al heel snel zover, en voor ieder zichtbaar dat we bij Jezus horen.
Zijn weg begon in Bethlehem in een stal maar leidde naar het kruis. Maar Hij stond ook op uit de doden... Zó heeft Hij ons bevrijd van de dood en het oordeel. We zijn vrij!
Iets om altijd dankbaar voor te zijn!

***********

Indien wij dan met Christus gestorven zijn,

geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven,
(uit Rom. 8)

 Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God.

 Wanneer Christus verschijnt, die ons leven is, 

zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid.
(uit Collosenzen 3)

 Hij kwam tot het zijne, en de zijnen hebben Hem niet aangenomen. 

 Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, 
hun, die in zijn naam geloven; 

 die niet uit bloed, noch uit de wil des vlezes, noch uit de wil eens mans, 

doch uit God geboren zijn.

Want:

 Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond

 en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, 

een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, 

vol van genade en waarheid.

(uit Johannes 1)