Liever genieten?

Laatst had ik het met iemand over oude liederen van Johan de Heer die eigenlijk niet zoveel meer worden gezongen. Maar geef mij een regel van een oud lied en negen van de tien keer zing ik zo verder. Wat je vroeger hebt geleerd blijft je blijkbaar altijd bij, tenminste is dat bij mij het geval. 

Al wist ik vaak bij bepaalde liederen absoluut niet wat ik nu zong.. (en dan gaat het over het begrijpen van de tekst...)

Maar ook bij teksten die qua Nederlands niet zo ingewikkeld zijn, daarvan wil het niet zeggen dat je dan al ten diepste beseft wat er bijvoorbeeld bedoeld wordt bij een zin als 'Glorie, glorie, halleluja. 'k Leg mijn 'al' aan Jezus voet... (In tegenwoordige taal: Ik leg alles van mij, aan de voeten van Jezus.)
In enthousiasme en liefde voor de Heer is het zeker gemeend en meende ik het vroeger ook echt, maar hoevér het strekt... Ook kun je heel blij zijn als je de beslissing hebt genomen om Jezus te volgen - no matter what! Maar toch, dan begint het pas. 

Want het leven als christen is niet alleen 'halleluja'! Er is namelijk ook iemand die er alles aan zal doen zodat jij NIET alles aan Jezus' voeten legt - al was je dat heilig van plan! - en dat het volgen van Hem ook zeker niet vanzelf zal gaan.

Zoals ik vorig jaar bij een doopdienst hoorde: "Welkom in de strijd!'.

Ook Petrus zei het trouwens al: Kijk er niet van op alsof je iets vreemds overkomt, als je beproefd wordt... 

Het is blijkbaar een logische zaak voor een volgeling van Jezus dat er strijd en beproeving is - met in het achterhoofd de tegenstander die ons dwarsboomt, heel duidelijk. 

Een gelovige met een leven wat gladjes verloopt..? Het kan natuurlijk, en ik heb vaak gedacht dat die gelovigen waar alles goed loopt, hele 'perfecte' gelovigen zijn die waarschijnlijk al veel minder zondigen dan ik nog doe.
Of zijn zij misschien niet interessant genoeg voor de duivel om tijd aan te besteden...?

Moeilijkheden en problemen die we als gelovigen tegenkomen, ik wil ze zeker niet verheerlijken, maar het zijn wel de dingen waardoor we gevormd worden - als we toestaan dat ze ons vormen. In je relaties met anderen, huwelijk of gezin, je baan, de gemeente waar je naartoe gaat, in ziekte of andere zware omstandigheden ... noem maar op...

Ik heb ervaren dat het gebruikt wordt zodat je kan groeien in je geloof, omdat het je leert af te zien van jezelf en je eigen verlangens... En dat wat je meegemaakt en geleerd hebt, zelfs jaren later weer opnieuw gebruikt kan worden - en dan ineens voor iemand anders die op je weg komt... (en ook weer voor jezelf)

Al zeg ik menselijk gezien ook: "Oh, Jezus volgen wil ik wel, maar als dat strijd en lijden gaat kosten... dat is moeilijk en wie weet wat er allemaal op mijn pad zal komen." En kwamen er dingen die ik ook nooit had kunnen denken.

Ten diepste zijn we bang voor lijden en gaan het zoveel mogelijk uit de weg. We genieten liever, het toverwoord van deze tijd. (En voordat we het weten doen we zomaar mee aan die hype...) Meer liefde voor genot (dan voor God) - in de laatste dagen is het één van dé kenmerken. 
Maar als je je leven aan de Heer hebt gegeven en die wens uit je hart komt, je 'al' aan zijn voet te leggen, dan zullen beproevingen je niet bespaard blijven.

Satan hoopt dan dat we afhaken maar het mooie is, dat door erin te volharden, Jezus zichtbaar wordt in ons leven... En wordt lijden zo een test om vol te houden, Zijn handen en voeten te zijn.

Als je nooit iets moeilijks meemaakt en je zoveel mogelijk geniet in het hier en nu - omdat dat toch ook mag... (en natuurlijk, ik geniet ook van mooie dingen in het leven ...) Als je de Heer zelf er niet bij betrekt, dan kijk je eigenlijk niet verder dan alles wat er onder de zon geschiedt, zoals Prediker het noemt... - die al adviseerde te genieten van het leven, want het is zomaar voorbij...
En je bent vast wel blij gered te zijn. Zondags is er de samenkomst en misschien door de week ook nog een keer; we hebben het goed met elkaar, maar verder ..
Is dat wat de bedoeling is?

Het is niet populair, maar als God ons er toe roept, laten we dan niet voor de test van het lijden weglopen. Dan kun je ook een getuigenis zijn naar anderen toe, van trouw en gehoorzaamheid.
Echt genieten wordt dan: de vrucht zien die er dan groeit, ten dienste van de ander.

Maar bovenal zal God van die vrucht kunnen genieten...
Omdat de Here Jezus iets meer zichtbaar is geworden op aarde, daar waar het zo hard nodig is...
En als het kan, door mij en jou, door óns heen.

Onze opdracht in de 'laatste tijd'... :
(Petrus in zijn eerste brief, hoofdstuk 4)

7 Het einde van alle dingen is nabijgekomen. Komt dus tot bezinning en wordt nuchter, 

opdat u kunt bidden. 

8 Heb bovenal bestendige liefde naar elkaar toe, want de liefde bedekt tal van zonden. 

9 Weest gastvrij naar elkaar toe, zonder morren.

10 Dien elkaar, een ieder naar de genadegave, die hij ontvangen heeft, 

als goede rentmeesters over de velerlei genade Gods. 

11 Spreekt iemand, laten het woorden zijn als van God; 

dient iemand, laat het zijn als uit kracht, door God verleend,

14 Indien u door de naam van Christus smaad lijdt, bent u zalig, 

omdat de Geest van de heerlijkheid en de Geest van God op u rust. 

15 Laat dus niemand van u moeten lijden als moordenaar, of dief, 

of boosdoener, of als een bemoeial. 

16 Indien hij echter als christen lijdt, 

 schaam u niet, maar verheerlijk God onder die naam.