'De Jacht'

Hoe het in de praktijk gaat worden weet ik niet. En dan bedoel ik het spel 'de Jacht' van 2 maart tot 2 april.
Maar mijn dochter *) gaat meedoen, samen met een paar vriendinnen. Ook omdat een leraar vertelde hoe leuk het de vorige keer allemaal was, met zelfs deelnemers op school in containers ... 
Dus ik zal het wel merken. 'Zorg dat je wint', dat is de boodschap. 'Schakel je doelwit uit en blijf zelf (als doelwit) buiten schot.'

Al zijn er heel wat slechtere zaken waar gelovigen hun tijd aan kunnen geven, toch ben ik niet echt enthousiast. 

En dat niet alleen omdat ik vroeger al niet hield van zo'n spel wat je met een groep deed in het bos, en je in het donker zomaar 'overvallen' kon worden door anderen... Zoals bij vlaggenroof, of douane en smokkelaar om samen sportief bezig te zijn op een kamp.

Vervolging, is het na te spelen?

Maar dit is toch anders van opzet want door dit spel zouden we leren en ervaren hoe het is vervolgd te worden. En als je dan ook nog aan Open Doors doneert, mag je officieel meedoen. Dat geeft het de status 'dat we weten waar we het over hebben'...

Open Doors laat in haar nieuwsbrief nog wel speciaal weten: 

Vervolging is geen spel

Daar kan ik helemaal mee instemmen! Maar of die mededeling helpt?

Hoe je het ook wendt of keert, deze jacht is eigenlijk gewoon een spelletje... 

Ook wordt het besef over christenvervolging nu niet echt bij iedereen aangewakkerd.

Zo sprak mijn zoon vorig jaar iemand die meedeed, maar de achterliggende gedachte? Geen idee!! Christenvervolging ervaren als doel, daar was hem niets van duidelijk geworden. 'Je wordt achterna gezeten en kan dan getikt worden en lig je eruit ...' 

Maar ook op school waar men meedoet, voert de lol die je samen hebt vooralsnog de boventoon.

Het promofilmpje van de vorige editie zou wellicht kunnen helpen om je een beeld te vormen. Een (evangelische) voorganger die iemand uit de christelijk gereformeerde kerk achterna zit, zorgde op de sociale media voor het volgende commentaar:

Grijp je kans, achtervolg een gereformeerde! 

En: Ik doe niet mee hoor, want ik kan niet zo hard rennen als Henk Stoorvogel. 

Op zich is het filmpje heel goed gemaakt, maar het komt meer over als een promo voor een EO-amusementsprogramma, dan dat het nu de impact van 'christenvervolging-in-de-praktijk' duidelijk maakt. 

Je hoeft tegenwoordig trouwens het nieuws maar te volgen en je bent al aardig op de hoogte. De vervolging op dit moment is namelijk zo ernstig en het raakt zó de geestelijke strijd die er woedt; velen 'lijden voor Jezus', zelfs tot de dood er op volgt. 

Wat me daarom ook zo verbaast, is dat deze 'Jacht' dit jaar nog gewoon georganiseerd wordt. Voor mijn gevoel is het bijna heiligschennis om er op deze manier mee om te gaan. 

We weten niet waarover we praten, óók niet als je al een keer dit spel hebt gespeeld 'om het te ervaren'. Dan ken je hoogstens de spanning die ik ook vroeger had als je tijdens een nachtspel onverwachts te grazen werd genomen.

De jeugd op een school of in een kamp, oké... met daarna goede uitleg en bespreking met elkaar, zou het hen meer bewust kunnen maken - en dat hoop je dan maar dat dat ook echt gebeurt! (En ik zal nog wel merken of dat inderdaad zo is)
Maar als volwassen mensen een maand lang met elkaar een vervolgingsspel spelen, dat lijden kan toch nooit geïmiteerd worden? 

Aan hen is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven 
maar ook omwille van Hem te lijden

Maar hier, in het vuur van het spel, gaat het gewoon om de spanning en het winnen. En de lol die je samen hebt, logisch. (Al doneren we als voorwaarde nog wel voor de echte vervolgden ...)

Je voelt je in dit spel zelfs meer verbonden met elkaar want ieder die meedoet is waarschijnlijk christen.

Het vergt maar éven nadenken, om te beseffen dat in het echt, het heel anders en bittere ernst is. We kennen allemaal de beelden van IS (hieronder verbeeld door een jonge koptische schilder n.a.v. de recente gebeurtenis met 21 christenen uit Egypte.)

schilderij van Wael Mories uit Caïro

locaties van strafkampen in Noord-Korea

En zouden gelovigen in Noord-Koreaanse strafkampen er nu ook echt wat aan hebben, dat we onze tijd in (christelijk) amusement steken, met een groots opgezet spel, om hen beter te begrijpen?

Spel of strijd

Hoe we ons geloof in God in praktijk brengen, lijkt in deze tijd in snel tempo, te versimpelen tot het niveau van spellen à la zeskamp en een vossejacht - alsof we niet meer zonder een spel kunnen om te begrijpen waar het echt om gaat: Jezus volgen ... het liefs buiten de schijnwerpers!

Want geloven is ten eerste een geestelijke zaak. Maar het wordt meer en meer commerciëler; alles wordt breed gedeeld, iedereen wordt op de hoogte gehouden met de laatste cijfers: hoeveel er al gedoneerd is met 'de Jacht' en hoeveel mensen nog in de race zijn. 

De teller die loopt... (net als bij andere activiteiten die zo populair zijn) Maar daar gaat het toch helemaal niet om dat wij dat allemaal weten?

Misschien is de strategische zet, dat de aandacht juist van de echte strijd wordt afgeleid... al is het doel om meer van vervolging te begrijpen. Want als de strijd geestelijk is, hoe kun je dan via een spel er meer begrip van krijgen? Onze wapens in die strijd zijn toch ook 'geestelijk'...?

Als je echt iets wil doen voor de vervolgden, doneer aan Open Doors of een andere organisatie die voor hen in de bres springt, en laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet. 
De tijd die je anders in dit zou spel zou steken, en waarin je samen lol hebt om te winnen, kun je bidden voor christenen die echt vervolgd worden. Die maand lang en hopenlijk langer ....

Ik denk en weet haast wel zeker dat ze daar veel meer baat bij hebben.

Evenals wijzelf ....

*) geplaatst met toestemming van mijn dochter