Dankzij de kinderen liepen we vorige week in Brugge, een mooi stadje in Vlaanderen, vlakbij de kust. Hoewel we geen tijd meer hadden om ook daadwerkelijk naar de kust te gaan.
Brugge kende ik niet echt en dan heb je toch ineens dat je voor verassingen komt te staan. Want wie kwamen we er tegen (alhoewel hij minzaam op ons neer keek en we niet in gesprek konden) ...
Guido Gezelle, de Vlaamse dichter in brons.
We waren er op 5 mei, bijna op de dag af 185 jaar na zijn geboorte op 1 mei 1830. Brugge is zijn geboorteplaats en ook zagen we verder heel wat moois van het stadje, waarvan de binnenstad nog redelijk authentiek is. Met weinig tot geen schreeuwerige reclameborden die de gevels en het straatbeeld ontsieren.
Ook het verkeer is heel wat rustiger, met af en toe een auto, een bus; en fietsers, die zag je geregeld.
Brugge kende ik niet echt en dan heb je toch ineens dat je voor verassingen komt te staan. Want wie kwamen we er tegen (alhoewel hij minzaam op ons neer keek en we niet in gesprek konden) ...
Guido Gezelle, de Vlaamse dichter in brons.
We waren er op 5 mei, bijna op de dag af 185 jaar na zijn geboorte op 1 mei 1830. Brugge is zijn geboorteplaats en ook zagen we verder heel wat moois van het stadje, waarvan de binnenstad nog redelijk authentiek is. Met weinig tot geen schreeuwerige reclameborden die de gevels en het straatbeeld ontsieren.
Ook het verkeer is heel wat rustiger, met af en toe een auto, een bus; en fietsers, die zag je geregeld.
 |
| standbeeld uit 1930 |
 |
| geboortehuis Guido Gezelle (1830-1899) |
de Grote markt
Brugge, met de beroemde zwanen
Iets over het werk van Guido Gezelle
Altijd als ik de naam van deze priester-dichter hoor, denk ik aan mijn opa, die dit gedichtje van Guido Gezelle in mijn poësie-album schreef:
Mij spreekt de blomme
Mij spreekt de blomme een tale,
Mij is het kruid beleefd,
Mij groet het altemale,
Dat God geschapen heeft!
Opa als landbouwer, hield van de natuur, kende - in mijn herinnering - alle vogels met hun eigen geluiden, alle planten en bloemen.
Hij deed altijd 'een rondje tuin' als hij vroeger bij ons thuis was. Even kijken hoe 'het land' erbij ligt...
Hij deed altijd 'een rondje tuin' als hij vroeger bij ons thuis was. Even kijken hoe 'het land' erbij ligt...
De 'blommekes', ze spraken voor hem ervan 'dat God geschapen heeft'...
Ja, al het moois in de natuur is volgens dit gedichtje, als het ware een groet, een bericht van God zelf: zie je hoe mooi het allemaal is? Het spreekt van Mij. Ik heb het gemaakt!
Om dat bericht op te pikken is er wel iets nodig, dat je ziel luistert ... en wil horen en zien wat God vertelt door Zijn schepping heen.
Dan gaat je hart ervoor open.
En dat is juist zoals Guido Gezelle het omschreef in een van zijn andere gedichtjes: (ook heel bekend, stond die dan in een album van één van mijn zussen?)
als de ziele luistert
Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teeken heeft:
blâren van de boomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stroomen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zoo zoet..
als de ziele luistert!
1859
In het ruisen van de bladeren van de bomen, de golven in het water, de wind en de wolken geeft de natuur getuigenis van God - in oud vlaams: vertolkt 't diep gedoken Woord zoo zoet' :)
Misschien is dit wat God mensen die nog nooit van Jezus hebben gehoord, later zal vragen: wat heb je dan gedaan met het getuigenis in Mijn schepping?
Heb je Mij er in gezien?
In de schoonheid van de schepping, die voor ieder zichtbaar is ...
... als onze ziel echt luistert!
- Hoe kunnen mensen nog meer iets van God zien en horen,
wie weet komt dan een andere keer...
wie weet komt dan een andere keer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten