Wie zonder zonde is ...

Als je de evangeliën leest, dan zijn dat vaak de geschiedenissen die we al kennen. Maar hoe de Here Jezus daar in Israël rondliep en wat dat voor invloed op mensen had, het moet iets unieks geweest zijn.

Toch wezen de meesten Hem af, al waren er wel hordes mensen bij Hem in de buurt; al die wonderen dat was natuurlijk ook sensationeel om mee te maken, daar wilden ze bij zijn!

Wat al lezend ook opvalt is dat Jezus situaties doorziet, als mensen bij Hem komen, want Hij weet hun gedachten.

Dat lijkt me ook wel eens handig en makkelijk, de gedachten van anderen kennen. Dan kom je in ieder geval minder voor verrassingen te staan dan nu wel eens het geval is. Ook als gelovigen hebben we het onderling zo nodig dat we met elkaar praten. En dan niet alleen over het weer.

In de praktijk is dat gesprek er lang niet altijd, terwijl communicatie - elkaar je hart laten zien - het meest belangrijke is wat je kan doen in onderlinge relaties.

De waarheid in steen

Wat wij mensen meestal wel erg belangrijk vinden is de waarheid. Natuurlijk! Een edel doel waar we wel voor willen vechten. En ook dat zie je terug in de evangeliën.

Bijvoorbeeld in Johannes 8, bij de Farizeeërs die zich erg druk maakten of iedereen zich wel helemaal aan de wet (en het liefst nog veel meer) zou houden. En, bedachten ze, Rabbi Jezus moest het daar toch ook wel mee eens zijn, dat kon niet anders.

En om dat eens even te testen brachten ze een vrouw mee, die ze op heterdaad hadden betrapt op overspel. Fouter kan natuurlijk niet en volgens de wet van Mozes zou ze gestenigd moeten worden.

De wet is door Mozes gegeven

(Joh 1: 17a)

De Rabbi kon daarom toch niet anders dan het vonnis uitspreken - en iedereen die achter Hem aanliep zou nu te zien krijgen hoe Hij de wet van Mozes hoog hield. Steniging!

Het is wel heel bijzonder hoe de Here Jezus hierop reageert. De wet klakkeloos volgen zou inderdaad betekenen dat deze vrouw gestenigd moest worden. Overspel is een duidelijke zaak, dat kan echt niet door de beugel. 

Maar wat doet Hij? Niet wat zij van Hem verwachten: vonnissen, maar Hij neemt de wet en gebruikt die als een spiegel voor de Farizeeërs. Dat heeft een heel ander effect op de situatie. 
De zonde is nog net zo ernstig maar de bal wordt teruggekaatst: zonde is in hun (en ons) eigen hart. Als we dat beseffen dan staan we niet meer zo snel vooraan met ons oordeel.

En de Farizeeërs druipen dan ook één voor één af.

Hoe alles anders wordt

Het is de geest van de wet die door Jezus hier wordt toegepast. Er gebeuren dan hele mooie dingen die we niet hadden meegemaakt als de vrouw ter plekke gestenigd was - al was dat helemaal juist geweest als je naar de letter kijkt.

Het is hier zo duidelijk dat de wet de zonde doet kennen. (Daar is ze trouwens ook voor gegeven!) Om te gaan beseffen dat we allemaal schuldig zijn en genade nodig hebben. Want Jezus zegt hen: "Wie zonder zonde is werpt maar de eerste steen"... en er blijft niemand over die dat aandurft.

En Jezus, die de eerste steen had mógen werpen - Hij veroordeelt haar ook niet. 

De genade en de waarheid zijn door Jezus gekomen

(Joh. 1: 17b)

En Hij laat ons hier zien, dat zo gauw je de genade betrekt bij de waarheid van een op overspel betrapte vrouw, dat ze een nieuwe kans krijgt. Omdat er vergeving is. 

Genade die geduld heeft, een beroep doet op het geweten en vergeving schenkt. 

Wat kunnen we hier nog veel van leren. Wij weten vaak zo goed wat niet kan en niet mag, hoe de waarheid in elkaar steekt. Maar hoe je met iemand om moet gaan die niet in het plaatje past of in de fout is gegaan ... veroordelen is maar zo gedaan. 

Iemand winnen, zodat het met zo iemand goed komt, dat is veel en veel moeilijker.

Dat we allemaal gaan beseffen dat de waarheid te vinden is in een Persoon. En zo de waarheid leren zien, dat we geen van allen zonder genade kunnen. 

Dan alleen kunnen we méér worden zoals Jezus was, vól van genade en waarheid. Zodat we mensen die op onze weg komen, kunnen winnen, niet (alleen) voor de waarheid, maar voor Hem. Want daar gaat het uiteindelijk om.