Zie onze God, de Koning-Knecht

 Het meest bekende hoofdstuk uit het Oude Testament over de Messias is Jesaja 53. Je ziet daar de Messias in Zijn lijden en Hij wordt zo beschreven dat je meegevoerd wordt in wat Jezus heeft meegemaakt. Zijn lijden is voorspeld en de woorden uit Jesaja worden als het ware levend voor onze ogen.

Johannes zegt het in zijn evangelie zo: 'Het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond’ - daar zag Israël de lijdende knecht - ‘en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd,’ zegt hij er achteraan. Want op de berg der verheerlijking heeft hij Jezus veranderd zien worden in de Persoon die Hij werkelijk is: vol heerlijkheid en met blinkend witte kleren.

Maar weer beneden, toen deze vooruitblik op Zijn toekomstige heerlijkheid weer voorbij was, was Jezus weer de lijdende knecht, ‘iemand voor wie men het gelaat verbergt.’ Ook een reden waarom Hij door Zijn volk (maar ook door Zijn discipelen) niet direct werd herkend. Zij verwachtten eigenlijk een verheerlijkte Jezus, zoals Hij op de berg was, in ieder geval zou dat veel meer indruk hebben gemaakt! Dan zou Hij vast in staat zijn om de vijanden te verjagen. Maar dat Hij eerst moest lijden, daar hadden ze geen idee van.

Detail schilderij Jip Wijngaarden

Jesaja 53 wordt door de Joden dan ook niet direct op de Messias geplakt, nee ze zien zichzélf als volk daarin beschreven. En ik geloof dat dat óók waar is. Israël is de knecht van God, Zijn volk wat altijd en zeker in de tijd van de diaspora, heel veel heeft geleden en nu nog steeds - over actualiteit gesproken! Maar ook Israël zal Jezus kennen als hun Messias en dan is er nog een bijzondere heerlijke toekomst voor hen weggelegd.

Maar het lijden komt eerst, en de weg die Jezus als de Messias hier op aarde ging, was er één van vernedering, ‘Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht.’ Mensen waren nieuwsgierig naar Zijn boodschap maar de stemming kon zo maar omslaan, Hij bleef een buitenbeentje om het zo te zeggen, onbegrepen ook door Zijn eigen discipelen. En tijdens Zijn leven hier op aarde heeft Hij het meerdere keren aangekondigd, dat Hij moest lijden en sterven te Jeruzalem; Hij zegt het nog wéér na Zijn opstanding in Lucas 24 tegen de Emmaüsgangers: 'O onverstandigen en tragen van hart. Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan?’ Jesaja 53 hoorde toen ook zeker bij Zijn uitleg van de Schriften!

Die boodschap van lijden komt ook duidelijk terug in de Hebreeënbrief, dat Jezus, ‘hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid heeft geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden.’ De “Hebreeën” herkenden dit ook vanuit de Schriften, want hier gaat het ook over wat Jesaja 53 ons laat zien.

Dat lijden wel haast noodzakelijk is in dit leven om Gods weg te kunnen gaan, om te kunnen groeien in je geloof, dat je door lijden te accepteren, de Messias navolgt, daar heb ik best nog weleens moeite mee. Lijden is niet ‘cool’, het brengt verdriet en pijn met zich mee waar ik niet van houd, wat ik liever vermijd.

Dat Jezus dat ook heeft moeten leren, is niet iets wat ik onmiddellijk begrijp. Hij was toch ook God? Maar juist daar zit het ‘em in: Hij kon elk moment van het lijden afzien, Hij had de beker aan Zich voorbij kunnen laten gaan, maar koos ervoor de wil van de Vader te doen. En dat was Zijn strijd. Hij had van het kruis af kunnen komen, want Hij was Gods Zoon, maar ook dat deed Hij niet. Hij koos voor de pijn en het lijden, door het in gehoorzaamheid te aanvaarden tot de dood, als de lijdende Knecht. Hoe bijzonder, dat wij daardoor mogen léven!

Jesaja‬ ‭53:11‭-‬12‬ ‭ Om zijn moeitevol lijden zal hij het zien tot verzadiging toe; door zijn kennis zal mijn knecht, de rechtvaardige, velen rechtvaardig maken, en hun ongerechtigheden zal hij dragen.  Daarom zal Ik hem een deel geven onder velen en met machtigen zal hij de buit verdelen, omdat hij zijn leven heeft uitgegoten in de dood, en onder de overtreders werd geteld, terwijl hij toch veler zonden gedragen en voor de overtreders gebeden heeft.

 

Mijn gebed is dat ik ook in gehoorzaamheid, een lijdende knecht zal willen zijn, als God dat van mij vraagt. Dat als Hij mij laat zien waarin ik mijn eigen wil nog vasthoud, ik kan loslaten en daarbij pijn en lijden niet uit de weg zal gaan, maar zal aanvaarden als het zich aandient. Zodat het nieuwe leven dat ik heb ontvangen, steeds meer zal kunnen groeien en zichtbaar worden in mijn leven van elke dag.

Is dat ook jullie verlangen? 

Uiteindelijk zullen we de kroon van het leven ontvangen en delen in Zijn heerlijkheid! Wat een prachtig vooruitzicht!

Romeinen‬ ‭8:17‬  immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking.