Voorbij ...

Dit blogje is bijna een soort vervolg op mijn vorige: Stil maar... naar de eerste woorden van het bekende lied, wat dan ook zegt, wacht maar ...
Eigenlijk een nogal passief gebeuren, dat lied waarvan de tekst zegt dat het op aarde nu nog allerlei ellende is maar wacht maar af, alles zal nieuw worden, de hemel en de aarde...
Wie daar voor zal zorgen en hoe dat verder allemaal in z'n werk gaat wordt niet echt duidelijk.

Een nieuwe hemel is sowieso moeilijk voor te stellen omdat wij mensen de hemel nog niet kennen.
Wat de aarde betreft denken velen tegenwoordig dat we als christenen hier toch al aardig het volmaakte leven kunnen bereiken; we zullen nog dood gaan maar verder...? Pijn en ziekte hoeven er niet meer te zijn omdat de Heer wil dat we gelukkig zijn. En mocht je onverhoopt toch ziek worden en pijn lijden, dan is het natuurlijk de bedoeling dat je beter wordt - als een groot getuigenis van Gods macht.

Laatst las ik zelfs bij iemand dat je als gelovige pas sterft als je oud en van het leven verzadigd bent, zoals er genoemd wordt in Psalm 91. Rouw om een vroege dood, wat een onzin.... God wil dat we een lang en gelukkig leven leiden....

Als mensen zo eenzijdig gaan denken en Bijbellezen, kan dat maar zo de oorzaak zijn, dat er bij hen geen troost en bewogenheid meer kán zijn met mensen, die wél hiermee te maken hebben.
- En wat is überhaupt de taak van de Trooster die we hebben ontvangen, als er niet zoveel te troosten is omdat we het als gelovigen sowieso hier goed zullen hebben? -

In de Bijbel lees ik ook hele andere dingen, met name in het nieuwe testament: Geduldig zijn in de verdrukking, wenen met de wenenden... Met andere woorden: Ga met hén mee die lijden. Al kun je nooit echt hun pijn voelen en hun omstandigheden ervaren zoals zij die aan den lijve ondervinden....

Om na te volgen

Alleen Jezus is degene die volmaakt met ons kan meevoelen, Hij besloot zijn heerlijkheid af te leggen en zelf mens te worden. Hij die een volmaakte plek bezat bij de Vader, wilde die afstaan - maar ook vrijwillig ellende, smaad, onrecht en lichamelijke pijn ondergaan tot de dood erop volgde. En dat alles uit liefde en om ons te redden.
Wat een voorbeeld liet Hij ons na.

Sommige mensen laten dit volgen van Christus echt zien in concrete daden. Zoals Vincent van Gogh, waar ik laatst een docu over zag. (En dat sprak mij zo aan dat het spontaan in dit blogje terecht kwam)
In Franstalig België gekomen, ging hij (na de erbarmelijke omstandigheden van de mijnwerkers daar te hebben gezien) bewust bij hen wonen om in hun ellende te delen - al ging hij niet de mijnen in om er ook te werken.

Zo zag ik ineens de vergelijking, dat we nooit helemaal in het lijden van anderen kunnen delen, maar wel zo dicht mogelijk erbij mogen komen en hen zo béter begrijpen dan wanneer we vanuit de verte hen 'het beste' toewensen...

Vincent van Gogh, De terugkeer van de mijnwerkers. Marcasse, Borinage, 
na april 1881. Inkt, potlood en penseel. 
Otterlo, Museum Kröller-Müller State Museum

Alles wordt nieuw

Pijn en lijden, ziekte en dood - het hoort nog bij deze wereld -  hier mogen en kunnen we nog mee-lijden en troost geven en krijgen ... Pas bij de beschrijving van een aarde die nieuw is, lezen we dat 'de eerste dingen' voorbij zijn gegaan.
En dan worden er niet allerlei zondige zaken genoemd, zoals bijvoorbeeld moord en doodslag, leugen en bedrog ... Nee, er staan ándere dingen die er niet meer zullen zijn, waar ieder mens, ook de gelovige, sinds de zondeval mee te maken heeft: rouw, geklaag, dood, tranen en pijn... - want de schepping is nu nog onderworpen aan de vruchteloosheid ...

In zekere zin zijn wij als gelovigen, de eerstelingen van de nieuwe schepping - we zijn nu al gered en geestelijk vernieuwd. Maar straks volgt ook ons lichaam en zal het helemaal nieuw worden.

Als de nieuwe hemel en aarde er zijn, zal eindelijk alles nieuw zijn.
Het donker van de nacht waar de mijnwerkers elke week opnieuw in moesten afdalen..., het is er niet meer.
God zelf woont bij de mensen en het Lam zal ons licht zijn - als Hij de tranen van onze ogen heeft afgewist en dood, rouw en geklaag, ziekte en pijn definitief voorbij zullen zijn.

en God zelf zal bij hen zijn, 

4 en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, 

en de dood zal niet meer zijn, 

noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, 

want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. 

5 En Hij, die op de troon gezeten is, zeide: 

Zie, Ik maak alle dingen nieuw.
uit Openbaring 21

No more tears

No more tears, do you hear

there won't be any crying

won't have to fear of what dying can do

We will all be shining new

No more fear, do you hear

there won't be any sorrow
won't have to fear what tomorrow can do
We will all be shining ...
new

Nothing but goodness
nothing but peace
nothing but heaven's
sweet release

Don't you know
 its all coming through
One day we'll be
shining new

And God shall wipe away all tears from their eyes; 

and there shall be no more death, 

neither sorrow, 

nor crying, 

neither shall there be any more pain: 

for the former things are passed away.

Revelation 21