De weide en het diepe dal - 'He will comfort me'

serie 'lijden' 5

Hoe kun je in grazige weiden zijn, waar alles is wat je nodig hebt, maar tegelijkertijd óók ineens in het diepe dal van schaduwen van de dood...

Een vraag die te maken heeft met lijden NU, waar ik al eerder wat over schreef. Want eigenlijk is dit hetzelfde probleem als waar ik toen al mee zat, dat de Heer weet wat je nodig hebt, maar dat ik het in de praktijk helemaal niet ervaarde.
Gisteren zongen we ook net het betreffende lied (zie onderaan), waardoor ik er weer bij bepaald werd.

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Als je leven gladjes verloopt, je geen gebrek hebt aan de eerste levensbehoeften; nog wat geld over om af en toe ook es op vakantie te gaan; en het gaat goed met je gezin, of je familie - geen ernstige ziekten of andere problemen ... Ja dán willen we wel geloven in de grazige weiden waar Hij ons in brengt...

Vanuit onszelf houden we ook niet van lijden. Vandaar dat mensen (ook gelovigen) er vaak hard mee bezig zijn, hun eigen grazige weiden te creëren - steeds maar druk met allerlei fijne dingen. Geen moeilijkheden, die gaan ze uit de weg - ook bij anderen, dat is te moeilijk om aan te zien. 
Jezus heeft hen gered en nu willen ze genieten van alle zegeningen die God geeft.

Totdat het leven ineens heel anders kan worden, zo in tegenspraak met hoe de psalm begon. 
Want waar zijn die grazige weiden en stille wateren dan gebleven? Dáár leidt Hij ons toch naartoe? Naar die fijne, probleemloze omstandigheden: genoeg gras en rimpelloze wateren, alles wat schapen nodig hebben...

- Of bedoelt David dit niet op deze manier. 
Zijn goede omstandigheden in de ogen van God misschien toch iets anders dan wat wij vaak (willen) denken? -

Verder lezend, kun je er namelijk niet omheen dat er ook andere situaties zullen komen, dan alleen het fijne leven waarin er geen wolkje aan de lucht is.
Want David heeft het er ineens over dat we lopen door een dal van diepe duisternis, zelfs van schaduwen van de dood. Dat betekent dat de dood bijna tastbaar dichtbij is en zijn schaduw zelfs al over ons heen valt. En is er alleen maar een diep dal (en niet een dal waar ik eventjes in ben omdat ik een ommetje maak ...)
De vraag is dan:

Waar is die groene weide als het moeilijk wordt 

en we lijden mee maken ?

- Zou Jezus zelf er iets meer over vertellen? 
Hij is tenslotte DE goede Herder :) en heeft het over leven en overvloed -

Inderdaad is er in het Nieuwe testament een gesprek met de Joden over dagelijks voedsel wat we nodig hebben (zoals voor schapen het sappige gras en het water waar ze aan mogen liggen ...)
Jezus zegt hen vooral moeite te doen voor brood wat niet vergaat, het eeuwige leven. 
Want het gaat niet om aards voedsel, al had Hij in datzelfde hoofdstuk (Joh. 6) 5000 mensen te eten gegeven.

En andere voorspoed: lichamelijke gezondheid of geld en veel bezittingen? Ook dat wordt soms bekeken als bijna een vanzelfsprekendheid in de grazige vette weiden.
Maar Jezus zegt de rijke jongeling: Verkoop wat je hebt en geef het geld aan de armen. Ook Paulus geeft aan dat als wij eten en kleding hebben, dat genoeg voor ons moet zijn; het evangelie is geen promotie van rijkdom en (materieel) succes.

En al genas Hij velen toen Hij hier op aarde was, zijn het toch ten eerste zondaars die Jezus 'zieken' noemt. Voor die mensen kwam Hij, en niet voor mensen die zich al wel goed genoeg vinden.
Kortom, Hij kwam voor iets anders dan ons aardse geluk. Want mensen die geestelijk ziek zijn, wat hebben die aan enkel lichamelijke genezing en voorspoed? 

o-o-o-o-o-o-o-o-o-o

Eigenlijk is alles wat we nodig hebben, samen te vatten in één persoon: Jezus zelf. 
En Paulus legt het nog verder uit, Hij is ook onze rechtvaardiging, heiliging, verlossing ... Daarom hoeven wij ons niet mooi op te poetsen, en ons best te doen beter en heiliger te worden (gelukkig). Alles komt van Hem, Hij is het. 
Wat mooi dat er in deze psalm dan volgt:

U bent bij mij!  (Zelfs in het diepe dal)

  

Als we beseffen wat dat inhoud, kun je ín een duister dal van lijden, tóch ineens grazige weiden tegenkomen. En tijdens zware stormen liggen aan rustige wateren.

En het lied zegt: The Lord will defend me, my Lord... In het Nederlands zie je dat in de stok, waarmee de herdersjongen David de schapen beschermde tegen gevaren van wilde dieren.
De kern daarvan is dat Jezus in het lijden aanwezig is, maar die waarheid moet je eerst léren zien. In alles wat we meemaken, in het diepe dal, misschien wel met de schaduwen van de dood, daar is Hij bij ons. En dat niet alleen:

 He will comfort me: 

want Hij troost mij

Volgens mij ook de enige reden vol te kunnen houden. 
Zelfs wanneer we vaak niet merken dat Hij er is, omdat we zo bezig zijn met het dal, de moeilijke omstandigheden waar we in zitten.

Maar door het dal heen gekomen, ligt al het moeilijke lijden achter ons. Al is dat voor velen inderdaad pas door de dood heen. 
Zoals mensen die nu geen genezing meemaken, en niet te vergeten de vele vervolgde christenen, die juist ook in deze tijd gedood worden vanwege hun geloof.

Laten wij hen troosten in het dal waar ze zich bevinden, en als mede-leden van het Lichaam er voor hen zijn.
Ná al het lijden mogen zij in Zijn huis zijn ...
Maar wij ook. Voor eeuwig.