Groen, het is een kleur die iets zegt. Nu we in Frankrijk op vakantie zijn valt me het bijvoorbeeld op dat door de droogte en de hitte hier alles nogal dor is, geen groene velden, behalve vlak bij een watertje. Dat verschil zie je direct. In die zin is groen iets puurs wat de natuur laat zien als er een oase is, als er water en leven is.
Ik kwam nog meer groen tegen. Te zien op de foto's. Als je dat in het engels uitspreekt zou je denken in een talentenjacht te zijn beland, waar de kandidaten wachten of bijkomen van hun inspanningen in 'the red room', of 'the blue room'.
Hier is het dan the green room, toevallig ook nog de naam van een bloemenwinkel bij ons in de buurt. - en inderdaad, er was ook een rode kamer en een blauwe kamer in dat prachtige Chateau de Valencay, waar de tuinen helaas ook minder groen waren door de droogte.
De green room van dit chateau deed me denken aan een boek getiteld 'de groene kamer', wat mijn moeder vroeger had.
Het gaat over een vrouw die een man trouwt die niet zo rijk en welgesteld is als zij van huis uit; hij komt uit een heel ander milieu. Na haar huwelijk ligt alles waar ze aan gewend was qua levensstijl in haar jeugd, dan ook achter haar.
Maar nu komt het bijzondere dat in hun huis er voor haar alleen, speciaal een eigen kamer is ingericht.
In die groene kamer kan ze zich af en toe terugtrekken. Tegenwoordig zouden we zeggen 'om weer op te laden en er tegenaan te kunnen'.
Het is heel lang geleden dat ik het boek las, en weet de details allemaal niet meer. Maar vond het vroeger al mooi dat haar man invoelde wat zij had opgegeven, en haar een plek gunde waar ze zichzelf kon zijn, met haar eigen dingen die bij haar hoorden.
En al was hij van eenvoudige komaf en had hij geen bergen geld, duidelijk was dat hij een innerlijke beschaving had die ver boven het zogenaamde standsverschil (wat puur om de buitenkant draait) uitging. Daarom gaf hij zijn vrouw die groene kamer.
Daar kon ze bijvoorbeeld lezen (geen tijd voor in haar dagelijkse leven), corresponderen (zoals dat vroeger zo mooi heette) en was ze omringd met haar eigen spullen. Misschien wel een mooi schilderij wat helemaal niet paste in de sobere eenvoudige inrichting die hun huis verder had.
Nog een andere toepassing
Je kan het idee van de groene kamer ook nog verder uitbreiden en dat deed ik. Ik dacht eraan toen ik dit blogje begon, dat het voor iedereen belangrijk is iets in je leven te hebben waar je energie uithaalt, wat je mooi vindt en waar je blij van wordt.
Ook als je dagelijks leven zwaar is, en misschien zo boordevol dat je van de ene dag in de andere rolt. Zoals die vrouw uit het betreffende boek wiens leven zo drastisch veranderde.
Blaise Pascal zei het zo:
In difficult times carry something beautiful
in your heart.
Dan kun je toch verder, vanwege de mooie dingen die er zijn en die je af en toe tegenkomt. Waar je hart blij van wordt. En die je met je mee draagt, ook 'in difficult times'.
Het allermooiste is als je ook weet met je hart dat er Iemand is die van je houdt, hoe het verder in je leven ook is.
Dan heb je vrede en rust, al is er allerlei lawaai en drukte, en van alles waar je mee te dealen hebt.
Ja, je hart bewaren boven alles, met wat daarin zit - schoonheid van deze schepping en de innerlijke vrede die Jezus alleen kan geven. Dat met je meedragen, en op die manier je leven kleur geven, daar gaat het om.
In mooie en minder mooie momenten is er dan something beautiful in je hart.
Als de groene kamer uit het verhaal, waar die vrouw op adem kon komen.
In green pastures of home, om dan weer verder te kunnen.
 |
| La liseuse schilderij van de Franse kunstschilder Jean-Honoré Fragonard, geschilderd tussen 1770 en 1772, olie op doek |
-en ik vond haar in een Franse brocante winkel-
De kleur groen doet me ook aan die boom uit psalm 1 denken. "Degene die op de Here vertrouwt, is als een groene boom aan het water geplant".
BeantwoordenVerwijderen