In de auto zit al een hele tijd een cd met
nummers van Keith Green, gezongen door andere artiesten. In het begin
even schakelen maar inmiddels ben ik gewend aan Petra die een echte
"Green" zingt, en Rich Mullins met een echte "Green" (de reden dat ik de
cd op de kop had getikt, Rich die 'You're the One' zingt)
Je kunt wel stellen dat alles wat Keith Green heeft geschreven de status van evergreen bereikt heeft.
Wat
Keith betreft, om status gaf hij niet, en zijn platen gaf hij het
liefste gratis weg. Tot men tegen hem zei: dat kan toch niet als je
ervan moet leven (in ieder geval iets van die strekking). Als zo veel
mogelijk mensen de boodschap maar hoorden, daar ging het hem om.
Ik kan
de teksten meezingen zonder er bij na te denken, maar het zijn toch
steeds dezelfde zinnetjes die er ineens uit springen en die ik wel echt hoor
- bijvoorbeeld bij het 'Grace by which I stand'
Het lied kijkt eigenlijk terug:
"Lord, the feelin's are not the same
I guess I'm older
I guess I've changed"
Het voelt niet meer hetzelfde, want 'ik ben ouder en schat ik zo in, veranderd ...' Ja
dat herken ik zeker, Keith werd zelfs maar 28 en ik ben inmiddels al
stukken ouder - en inmiddels ook wijzer, al is dat vaak ook door schade en
schande. Op geestelijk gebied kan het extra aankomen en kan het je een
schuldgevoel geven dat je 'alles veel beter of anders had kunnen doen',
en dat is niet uitzonderlijk want wanneer verloopt alles in het leven
naar wens, naar wat je beloofde of dacht te kunnen?
I vowed to serve You
When it was brand new
But like Peter, I can't even watch and pray
One hour with You
 |
| copyright www.gospelimages.nl |
And I bet I could deny You too
Hoe ouder, hoe meer je ontdekt wat er in je hart zit als je naar jezelf kijkt, en weet ik dat ik geen haar beter ben dan Petrus. Een uur waken om te bidden is al een hele klus ... en hoeveel momenten hield ik me stil terwijl ik had moeten spreken, maar weet je niet hoe, bang voor wat er wellicht volgt. Ook dat is eigenlijk verloochening.
Dit is
wat Keith verder zingt en wat iets minder opviel dan dat herkenbare
stukje over Petrus:
And how I wish it had been explained
That as you're growing
You must remember
That nothing lasts
Except the grace of God
'Had ik het maar geweten, dat alleen de genade blijft'. Alles
van onszelf, onze mislukkingen maar ook al onze goede bedoelingen die
we nog wel aardig geslaagd vonden, het zal uiteindelijk verdwijnen. Wat een opluchting. :) Er
is niets om jezelf over op de borst te kloppen.
Alles is: Grace.
I'm sure that my whole life would waste away
Except for grace by which I'm saved
'Want Zijn barmhartigheden houden niet op, elke morgen zijn ze nieuw.'
Ja dat is genade! Onze redding en alles wat daarna komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten