Samen vormen zij een huis (over hedendaagse apostelen)

KIJK DAAR EEN METSELAAR

Hij bouwt een huis van steen

Alle stenen netjes naast elkaar

Een huis voor iedereen

Eén voor één, steen voor steen

Muren deuren en ramen

Eén voor één, steen voor steen

Niet alleen maar samen

vormen zij een huis

samen, muren deuren en ramen

Samen, vormen zij een huis

Samen....

De Heer bouwt ook een huis

daar zijn wij de stenen van

Ieder heeft een plekje in dat huis

Tot God er wonen kan

Eén voor één, steen voor steen

Samen, vormen zij een huis

Samen....

Een heel bekend kinderliedje van Elly en Rikkert zegt dat we allemaal stenen zijn en samen een huis vormen. Dat is gestoeld op een tekstgedeelte uit 1 Petrus 2 vers 4-5.
Daar worden de gelovigen levende stenen genoemd die samen gebouwd worden tot een geestelijk huis.

Een ander bekend kinderliedje is, het huis wat je niet op zand moet bouwen maar op de rots - En de rots is Christus, een stevig fundament, zonder dat fundament stort de boel in.
Je ziet het nu met het hoge water, als je huis op het zand gebouwd is, dan spoelt het weg.

EEN WIJS MAN BOUWDE ZIJN HUIS OP DE ROTS
en de regen stroomde neer
En de regen stroomde neer en de vloed kwam op
En het huis op de rots stond vast

Een dwaas man bouwde zijn huis op het zand
en de regen stroomde neer
En de regen stroomde neer en de vloed kwam op
En het huis stortte in met een plof

Het fundament van het gebouw

Christus is de hoeksteen en daarop kan het huis gebouwd worden. Het begint dan met de apostelen en profeten, zij hebben het belangrijke fundament, de stevige basis gelegd: de hoeksteen, waarop wij allemaal steunen. We worden als stenen verder gestapeld op dat fundament. Dit lees je in Efeze 2:

20 gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, terwijl Christus Jezus zelf de hoeksteen is. 21 In Hem wast elk bouwwerk, goed ineensluitend, op tot een tempel, heilig in de Here,

Er zijn bij een huis normaliter geen extra belangrijke stenen meer die daarna weer opnieuw komen. Ben je bij het dak aangeland, dan komen er dakpannen en niet opnieuw een fundering.
M.a.w. apostelen en profeten zoals in de eerste eeuw(en) zijn er niet meer en komen er als je het zo bekijkt ook niet meer, iig niet de apostelen die het fundament hebben gelegd. Over hedendaagse profeten heb ik het al eens gehad, nu werd ik bepaald bij het volgende:

Apostelen in deze tijd

Wat zijn nu dan de apostelen die tegenwoordig nog (weer) rondlopen? Die zich zo noemen, of zich misschien niet zo noemen maar wel claimen apostolisch gezag te hebben? En wat voor gezag is dat dan?

Degenen die zich zo noemen horen vaak bij de NAR beweging, de Nieuwe Apostolische Reformatie. Zij geloven dat na de reformatie in de 16e eeuw en de vernieuwingsbewegingen die daarna nog volgden (zoals de 'Nadere Reformatie' van de 17e/18e eeuw, het 19e eeuws 'Reveil' en de charismatische beweging in de 20e eeuw) zij de laatste Reformatie zijn. En wel in de betekenis van 'the Last', de ultieme reformatie - daarna is er geen reformatie meer nodig.
Klinkt best wel alsof de perfectie op kerkelijk gebied dan eindelijk wordt bereikt.

Bij de NAR horen dan ook de 'tekenen van een apostel' zoals er staat in 2 Korinthe 12: de wonderen en tekenen.

 12 De tekenen van een apostel zijn bij u verricht met alle volharding, door tekenen, wonderen en krachten.

Die worden dan ook aangeleerd bij de kickstarts van de NAR. Dat heb ik altijd wel vreemd gevonden, dat je zoiets moet leren, terwijl een gave toch iets is wat je ontvangt. De Heilige Geest geeft geen halve gave, of één die nog in de kinderschoenen staat. 
Apostolisch grijpt ook terug naar de vroege kerk, waar bv Petrus en Johannes en Jakobus nog rondliepen, hun brieven schreven, en als apostelen gezag hadden in een tijd dat er nog geen Nieuw Testament voltooid was.

De NAR noemt deze tijd dan ook wel het Tweede apostolische tijdperk en zij zien hun apostelen op hetzelfde niveau als de twaalf apostelen en Paulus. Al is het dan wel vreemd dat een exclusief kenmerk van een apostel is, dat ze de Heer hebben gezien en meegemaakt in Zijn werk op aarde. Dat staat in Handelingen 1:

21 Er moet dan van de mannen, die zich bij ons hebben aangesloten in al de tijd, dat de Here Jezus bij ons in- en uitgegaan is, 22 te beginnen met de doop van Johannes tot de dag, dat Hij van ons werd opgenomen, één van hen met ons getuige worden van zijn opstanding.

En Mattias werd gekozen door het lot, want het is nog vóór de uitstorting van de Heilige Geest. Paulus was op een speciale manier geroepen, maar ook hij had de Heer gezien. Zie 1 Korinthe 9:

1 Ben ik niet vrij? Ben ik geen apostel? Heb ik niet Jezus, onze Here, gezien? Zijt gij niet mijn werk in de Here?

 Al noemt hij zich 'een ontijdig geborene' als apostel in 1 Korinthe 15:

8 maar het allerlaatst is Hij ook aan mij verschenen, als aan een ontijdig geborene. 9 Want ik ben de geringste der apostelen, niet waard een apostel te heten, omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb. 

Dit alles, de Heer gezien en meegemaakt hebben, kan bij de NAR per definitie al niet kloppen.

Vijfvoudige bediening

Ook andere stromingen of gemeenten die 'apostelen' hebben, maar zichzelf niet perse op het niveau van de eerste apostelen stellen, voldoen niet aan het kenmerk van 'de Heer gezien en meegemaakt te hebben'. 
Zij lezen in de Bijbel in Efeze 4, dat de Heer apostelen, profeten, herders, leraars en evangelisten heeft gegeven - ze lezen niet dat twee hoofdstukken eerder de eerste twee genoemden 'het fundament' zijn (zie hierboven). Maar ze zien deze vijf ambten/gaven allemaal nog werkzaam, de zogenaamde vijfvoudige bediening.

Hun definitie van een apostel is dan bijvoorbeeld iemand die speciale genade heeft gekregen een 'kerkplanter' te zijn (in een plaats waar nog geen enkele gelovige is) en je hebt ook een 'kerkbegieter', die laatste is dan een begiet-apostel. Mooie constructie maar m.i. een eigen invulling aan de hand van 1 Kor 3: 

 6 Ik heb geplant, Apollos heeft begoten, maar God gaf de wasdom. 7 Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft. 8 Wie plant en wie begiet, staan gelijk; alleen zal elk zijn eigen loon krijgen naar zijn eigen werk. 9 Want Gods medearbeiders zijn wij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij.

Paulus heeft geplant en Apollos begoten en God heeft de wasdom gegeven. Paulus en Apollos doen inderdaad dan beiden een werk voor de Heer met betrekking tot de nieuwe gemeente, maar erachter staat dat ze beiden niets zijn dan werktuigen. In dat stukje gaat het dus helemaal niet perse over het werk van een apostel met apostolisch gezag, maar om het feit dat ieder een werk kan doen voor de Heer. Dit gedeelte zegt ook dat je geen personen, zélfs geen apostel Paulus! moet volgen - je mag dus niet één persoon belangrijk(er) vinden en op een voetstuk plaatsen.

Bijgevolg lijkt het me ook niet oké dat deze gelovigen wat betreft het werk wat ze doen, zichzelf op een voetstuk plaatsen. Daarom zegt Paulus ook dat hij en Apollos enkel werktuigen zijn waardoor mensen tot geloof zijn gekomen. 

Apostolisch gezag

Apostolische gezag staat op hetzelfde level als de Bijbel; de apostelen deden hun werk voordat het Nieuwe Testament voltooid was, en hun woorden en brieven die ze schreven, hadden daarom ook dat speciale gezag (later werd dat het Nieuwe Testament). Jezus had hen ook persoonlijk aangesteld en de tekenen van een apostel waren hen gevolgd  - daartoe hadden zij de macht ontvangen. En die tekenen gebeurden, ze hoefden die niet te leren. Hierover lees je bijvoorbeeld in Mattheus 10:

1 En Hij riep zijn twaalf discipelen tot Zich en gaf hun macht over onreine geesten om die uit te drijven en om alle ziekte en alle kwaal te genezen. 2 En dit zijn de namen van de twaalf apostelen [...]  5 Deze twaalf heeft Jezus uitgezonden en Hij gebood hun, zeggende: Wijkt niet af op een weg naar heidenen, gaat geen stad van Samaritanen binnen; 6 begeeft u liever tot de verloren schapen van het huis Israëls. 7 Gaat en predikt en zegt: Het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. 8 Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen, drijft boze geesten uit. Om niet hebt gij het ontvangen, geeft het om niet.

De apostelen (nu) die een treedje lager staan dan de twaalf - die zeggen: nee, we zijn geen Paulus of Petrus (en in die zin anders dan de NAR) die hebben volgens henzelf en/of anderen, echter óók 'apostolisch gezag'. De vraag is dan: wat is dat 'lagere' apostolische gezag (net iets lager dan de twaalf en Paulus) dan precies? 

Hoever gaat dat (lagere?) apostolische gezag dan?

Netzo als bij andere onderwerpen zoals bv 'genezing', zal niet ieder hier dezelfde onderbouwing bij hebben. Ik heb onderstaande onderbouwing gehoord.

Bij deze apostelen wordt dan de vergelijking getrokken met hoe Barnabas en Saulus, door de Heilige Geest werden afgezonderd tot 'een bepaald werk'.
(Dit was niet op niveau waartoe Jezus de twaalf heeft geroepen en hoe Paulus al was afgezonderd van de schoot van zijn moeder aan (Galaten 1: 15) vanwege zijn specifieke taak als apostel voor de heidenen)

Afgezonderd worden 'tot een bepaald werk' lees je Handelingen 13: 2-5.

2. En terwijl zij vastten bij de dienst des Heren, zeide de heilige Geest: Zondert Mij nu Barnabas en Saulus af voor het werk, waartoe Ik hen geroepen heb. 3 Toen vastten en baden zij, en legden hun de handen op en lieten hen gaan.4 Dezen dan, door de heilige Geest uitgezonden, trokken naar Seleucië en voeren vandaar naar Cyprus; 5 en te Salamis gekomen, verkondigden zij het woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot helper. 

Er was in die eerste tijd wel een bredere kring van apostelen, zoals Apollos in 1 Korinthe 3 en Barnabas hier in Handelingen 13, gezondenen waarvan het ook voor de hand ligt dat ze Jezus hebben gezien meegemaakt. Zij stonden qua positie wel onder de twaalf.

Zij die zich in deze tijd zien als apostelen 'afgezonderd voor een speciaal werk' zoals in Handelingen 13, zien zich ook niet op hetzelfde niveau als de twaalf, maar tóch wel bijna. Want het zijn niet de minsten. De praktijk is dat er geen tegenspraak wordt geduld; de Heer heeft die apostelen de juiste leer duidelijk gemaakt. Die leer moet dan ook exact zo doorgegeven worden aan de pastor onder de apostel, die op diens beurt alles weer doorgeeft aan de onder zijn gezag vallende pastor et cetera. 

Hierdoor krijg je een hiërarchische gezagsconstructie. Waarbij de kerkplanter een grote verantwoordelijkheid blijft dragen ook als hij het gezag heeft gedelegeerd aan iemand onder hem.

In de Bijbel zie ik dat niet zo terug. Als Paulus vertrekt buitenslands, wat we lezen in Handelingen 20, heeft hij het erover dat de Heer verder zal bouwen: 

32 En nu, ik draag u op aan de Here en het woord zijner genade, aan Hem, die bij machte is te bouwen en het erfdeel te geven onder alle geheiligden. 

Toetsen aan de praktijk 

Mocht het nog niet geheel duidelijk zijn of deze vorm van gezag aan de orde is, kijk dan naar de praktijk. Als een pastor niet rechtstreeks benaderbaar is met bv een vraag over de leer, maar aangeeft dat je als gelovige onderaan de trap moet beginnen, dan is dat al een bewijs. Het gezag loopt namelijk van boven naar beneden en het is 'not done' dat jij als simpele gelovige je vraag aan een ander stelt dan aan je eigen 'pastor', die kan de vraag doorspelen naar het hogere niveau. De apostel bovenaan bepaalt echter de leer. Zou die hoogste gezagsdrager zijn overtuiging bijstellen, dan kan de onder hem geplaatste pastor dat ook overwegen maar zelf is hij daar echter niet toe bevoegd. Het 'apostolische gezag' laat dat niet toe.

Hun boeken die ze schrijven staan ook niet op het niveau van de Bijbel zelf, maar toch wel zo belangrijk als bijvoorbeeld het boek Henoch, waar in de Bijbel uit wordt geciteerd. Redelijk tot zeer gezaghebbend dus. Logisch als je de leer ziet als gezaghebbend op apostel-niveau.

Het punt is natuurlijk ook: gezag op het niveau van 'de twaalf' is er niet meer, daarmee zijn deze 'lagere' apostelen tóch het hoogste gezag. Ze zien zich als afgezonderd door de Geest voor een werk, daar halen ze hun 'gezag' ook vandaan. Hun leer is bijna op niveau van de Bijbel zelf zoals bij apostelen hoort. Al hebben ze de Heer niet gezien en meegemaakt.

Onmondig?

Wat is dan de positie van de 'gewone' gelovige in de gemeente? Zijn we onmondig of zit dat toch anders? Staan we in de christelijke gemeente überhaupt onder gezag, maar van wie en hoe werkt dat dan? Daarover een andere keer.

Zie onze God, de Koning-Knecht

 Het meest bekende hoofdstuk uit het Oude Testament over de Messias is Jesaja 53. Je ziet daar de Messias in Zijn lijden en Hij wordt zo beschreven dat je meegevoerd wordt in wat Jezus heeft meegemaakt. Zijn lijden is voorspeld en de woorden uit Jesaja worden als het ware levend voor onze ogen.

Johannes zegt het in zijn evangelie zo: 'Het woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond’ - daar zag Israël de lijdende knecht - ‘en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd,’ zegt hij er achteraan. Want op de berg der verheerlijking heeft hij Jezus veranderd zien worden in de Persoon die Hij werkelijk is: vol heerlijkheid en met blinkend witte kleren.

Maar weer beneden, toen deze vooruitblik op Zijn toekomstige heerlijkheid weer voorbij was, was Jezus weer de lijdende knecht, ‘iemand voor wie men het gelaat verbergt.’ Ook een reden waarom Hij door Zijn volk (maar ook door Zijn discipelen) niet direct werd herkend. Zij verwachtten eigenlijk een verheerlijkte Jezus, zoals Hij op de berg was, in ieder geval zou dat veel meer indruk hebben gemaakt! Dan zou Hij vast in staat zijn om de vijanden te verjagen. Maar dat Hij eerst moest lijden, daar hadden ze geen idee van.

Detail schilderij Jip Wijngaarden

Jesaja 53 wordt door de Joden dan ook niet direct op de Messias geplakt, nee ze zien zichzélf als volk daarin beschreven. En ik geloof dat dat óók waar is. Israël is de knecht van God, Zijn volk wat altijd en zeker in de tijd van de diaspora, heel veel heeft geleden en nu nog steeds - over actualiteit gesproken! Maar ook Israël zal Jezus kennen als hun Messias en dan is er nog een bijzondere heerlijke toekomst voor hen weggelegd.

Maar het lijden komt eerst, en de weg die Jezus als de Messias hier op aarde ging, was er één van vernedering, ‘Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht.’ Mensen waren nieuwsgierig naar Zijn boodschap maar de stemming kon zo maar omslaan, Hij bleef een buitenbeentje om het zo te zeggen, onbegrepen ook door Zijn eigen discipelen. En tijdens Zijn leven hier op aarde heeft Hij het meerdere keren aangekondigd, dat Hij moest lijden en sterven te Jeruzalem; Hij zegt het nog wéér na Zijn opstanding in Lucas 24 tegen de Emmaüsgangers: 'O onverstandigen en tragen van hart. Moest de Christus dit niet lijden om in zijn heerlijkheid in te gaan?’ Jesaja 53 hoorde toen ook zeker bij Zijn uitleg van de Schriften!

Die boodschap van lijden komt ook duidelijk terug in de Hebreeënbrief, dat Jezus, ‘hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid heeft geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden.’ De “Hebreeën” herkenden dit ook vanuit de Schriften, want hier gaat het ook over wat Jesaja 53 ons laat zien.

Dat lijden wel haast noodzakelijk is in dit leven om Gods weg te kunnen gaan, om te kunnen groeien in je geloof, dat je door lijden te accepteren, de Messias navolgt, daar heb ik best nog weleens moeite mee. Lijden is niet ‘cool’, het brengt verdriet en pijn met zich mee waar ik niet van houd, wat ik liever vermijd.

Dat Jezus dat ook heeft moeten leren, is niet iets wat ik onmiddellijk begrijp. Hij was toch ook God? Maar juist daar zit het ‘em in: Hij kon elk moment van het lijden afzien, Hij had de beker aan Zich voorbij kunnen laten gaan, maar koos ervoor de wil van de Vader te doen. En dat was Zijn strijd. Hij had van het kruis af kunnen komen, want Hij was Gods Zoon, maar ook dat deed Hij niet. Hij koos voor de pijn en het lijden, door het in gehoorzaamheid te aanvaarden tot de dood, als de lijdende Knecht. Hoe bijzonder, dat wij daardoor mogen léven!

Jesaja‬ ‭53:11‭-‬12‬ ‭ Om zijn moeitevol lijden zal hij het zien tot verzadiging toe; door zijn kennis zal mijn knecht, de rechtvaardige, velen rechtvaardig maken, en hun ongerechtigheden zal hij dragen.  Daarom zal Ik hem een deel geven onder velen en met machtigen zal hij de buit verdelen, omdat hij zijn leven heeft uitgegoten in de dood, en onder de overtreders werd geteld, terwijl hij toch veler zonden gedragen en voor de overtreders gebeden heeft.

 

Mijn gebed is dat ik ook in gehoorzaamheid, een lijdende knecht zal willen zijn, als God dat van mij vraagt. Dat als Hij mij laat zien waarin ik mijn eigen wil nog vasthoud, ik kan loslaten en daarbij pijn en lijden niet uit de weg zal gaan, maar zal aanvaarden als het zich aandient. Zodat het nieuwe leven dat ik heb ontvangen, steeds meer zal kunnen groeien en zichtbaar worden in mijn leven van elke dag.

Is dat ook jullie verlangen? 

Uiteindelijk zullen we de kroon van het leven ontvangen en delen in Zijn heerlijkheid! Wat een prachtig vooruitzicht!

Romeinen‬ ‭8:17‬  immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking.

 

 

Always look at the bright side of life?

Het is dubbel, hier op deze plek iets aankaarten wat controversieel is. Want je wilt graag iets moois brengen als je blogjes schrijft, en iets wat controversieel is, daar zal niet iedereen blij van worden. Maar ik deel ook graag hier wat mij tegen wil en dank bezig houdt, al is het soms minder leuk om te lezen. Negatief zelfs. En we willen het liefst dat er een blauwe hemel is en geen wolkje aan de lucht. Positief en opbouwend bezig zijn is het mooiste. 

Maar komt er iets op mijn pad, dan moet ik er soms echt wat mee. 'k Wil me houden aan wat in de Bijbel staat, al snap ik dat je nooit overal precies hetzelfde over kan denken. Maar het geldt zeker voor belangrijke onderwerpen, óók als ik een andere uitkomst mooier had gevonden (bv dat er géén gelovigen zijn die de mist ingaan met hun uitleg). Het zit ook in mijn aard om niet alles direct prachtig te vinden, maar vragen te stellen, net als toetsen aan de Bijbel, dat gaat haast vanzelf - of heb ik dat geleerd? Schrift met Schrift vergelijken is een belangrijk punt.

Er staat ook geschreven ...

Jezus geeft daarin het voorbeeld bij de verzoeking in de woestijn. De duivel probeert Hem te verleiden en pakt hier en daar een Bijbeltekst erbij (Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelf dan naar beneden; er staat immers geschreven: Aan zijn engelen zal Hij opdracht geven aangaande u, en op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot) maar Jezus antwoordt met: Er staat óók geschreven: gij zult de Here uw God niet verzoeken. 

Terwijl Hij de Zoon van God is en alles bespreekt met Zijn Vader, beroept Hij zich hier op het geschreven woord en laat Zich er niet op voorstaan dat Hij een speciale lijn met Zijn Vader heeft. Terwijl Hij de Enige is die daar de autoriteit en het volste recht toe heeft.

Als er iets verteld wordt en er worden teksten genoemd die de onderbouwing lijken te zijn van de boodschap, kijk verder! Bijvoorbeeld naar de context of de algehele lijn die de Bijbel laat zien.  
Een uitspraak die ik altijd onthouden heb is, dat als je ergens afwijkt van de boodschap, al is het een klein stukje, en je borduurt daar op door, dan raak je steeds verder van huis.
Vandaar ook de tekst dat we het woord van de waarheid recht moeten snijden. 


De Bereeërs

In Handelingen 17 worden de Bereeërs positief benoemd. Waarom? 

dezen onderscheidden zich gunstig van die [Joden] te Tessalonica, daar zij het woord met alle bereidwilligheid aannamen en dagelijks de Schriften nagingen, of deze dingen zo waren (vers 11)

Zoals Jezus de duivel van repliek diende en Schrift met Schrift vergeleek. En ze zullen vragen hebben gesteld, er samen over hebben gesproken, hoe en waarom.

Profeten beoordelen

Beoordelen van wat er gezegd wordt in de gemeente is een opdracht aan ieder. Lees maar in 1 Korinte 14: 29 en 31. Dit gaat over profeten die in de samenkomst 'profeteren', het woord van God brengen 'tot lering en opwekking' van de aanwezige gelovigen:

Wat de profeten betreft, twee of drie mogen het woord voeren, en de anderen moeten het beoordelen. Want gij kunt allen één voor één profeteren, opdat allen lering en allen opwekking erdoor ontvangen.

Oordeelt hen die binnen zijn

Nog een heet hangijzer is: zodra je iets zegt wat kritisch klinkt en je vraagt je af of het wel kosher is, dan oordeel je en (zegt men) oordelen mag niet. Het is liefdeloos en ben je zelf het perfecte heilige boontje, dan zou het mss nog geaccepteerd worden, maar wie is perfect? Dus loop je eigen race, en bemoei je alleen met jezelf. Zegt bv Tom de Wal met ook nog andere bewoordingen bij 30 minuten e.v.
Maar alweer, wat staat er in 1 Korinthe 5?

Nu evenwel schrijf ik u, dat gij niet moet omgaan met iemand, die, al heet hij een broeder, een hoereerder, geldgierige, afgodendienaar, lasteraar, dronkaard, of oplichter is; met zo iemand moet gij zelfs niet samen eten. Staat het soms aan mij, hen te oordelen, die buiten zijn? Oordeelt ook gij niet (alleen) hen, die in uw kring zijn? Hen, die buiten zijn, zal God oordelen. Doet, wie niet deugt, uit uw midden weg. (vers 11-13)

Beproeft de geesten

Waarom is het belangrijk om niet alles wat er gezegd wordt in de gemeente door gelovigen, voor zoete koek aan te nemen? Omdat er een duidelijke boodschap in de Bijbel staat dat er vele valse profeten zijn uitgegaan en die moet je checken als je ermee in aanraking komt. De geest van die profeten zet zich bv ook in de plaats van (anti) Christus. 

En dit laatste is het meest tricky. je denkt dat het over de Jezus uit de Bijbel gaat maar het gaat over iemand anders. Maar het lijkt er zo op, dat je die persoon zomaar in de plaats van de echte Jezus zet.
En zelfs deze valse profeten denken zelf dat het wel goed zit, maar Jezus zal zeggen: Ik heb u niet gekend, terwijl ze toch in Zijn Naam allerlei tekenen en wonderen hebben gedaan. Vandaar dat mensen ook misleid kunnen worden.

'Zie hier is de christus, geloof het niet want er zullen vele valse christussen opstaan en ze zullen velen verleiden.' Matt 24: 23 e.v.

Denk er over na, wat dit betekent. In de new age beweging (het nieuwe tijdperk) wordt door allerlei spirituele mensen ook gesproken over "de christus in ons". Vergelijk Emma Stark die het heeft over: het nieuwe tijdperk van de geest wat aan gaat breken, waarbij Brian Simmons (van de TPT) zelfs noemt dat alle 'oude ideeën en structuren' de antichrist zijn en afgelegd moeten worden....
                                                                                                             

Mijn wens is dat mensen wakker geschud worden, dat in deze tijd waar we in leven, we ons bewust worden van het feit dat er veel misleiding zal zijn en het juist de gelovigen niet voorbij zal gaan. En daarom de oproep om alert te worden op wat je hoort, ziet en leest. Omdat het niet makkelijk te zien is - als dat wel zo was, dan hoefden we geen onderscheidingsvermogen te hebben, maar juist dat hebben we nodig.                             

 

Liefde als drijfveer

Als variatie op een Bijbeltekst, waardoor wel precies duidelijk is wat ik bedoel: Want wie Hij liefheeft, waarschuwt de Heer... liefde moet altijd de drijfveer zijn. Daarom toch deze onderwerpen, om een bijdrage te leveren dat mensen opmerkzaam gaan zijn en niet argeloos het verkeerde pad kiezen.

En zo eindig ik dan toch positief met een boodschap (zie afbeelding) van liefde en oproep tot onderscheiding uit de Fillipenzenbrief 'om te weten waar het op aankomt'. Als ik kan meewerken om dat te bereiken, al is het een beginnetje, dat zou al heel fijn zijn.

'Is Saul ook onder de profeten?' (over hedendaagse profeten)

Zoals ik in mijn vorige blogje al opmerkte, gaan namen, of gebeurtenissen je opvallen zodra je die een keer hebt gehoord. Zoals mij nu overkwam met de naam van een (blijkbaar) bekende hedendaagse 'profeet'. Zij werd genoemd in een filmpje wat ik laatst toevallig zag en gisteren kwam haar naam weer langs op het wereldwijde web. Deze Emma Stark heeft een profetenschool in Glasgow en mensen van over de hele wereld komen naar Schotland om die school te volgen. En de vraag is dezelfde als die men in verwondering vroeger stelde over Saul: "Is Emma ook onder de profeten?"

Oude Testament

Onwillekeurig krijg ik oudtestamentische associaties en denk dan aan de profeten die Saul tegen kwam toen hij door God geroepen werd om koning over Israël te worden. Het was daar een hele groep - school - profeten en een school daar kun je ook het e.e.a. leren. Ook in deze tijd willen gelovigen profeet worden. Scholen voor het leren profeteren en andere wonderlijke zaken, schieten als paddestoelen uit de grond. 

Profeten waren vroeger de directe schakel tussen God en het volk, er was nog geen Heilige Geest die in de mensen kon wonen, en een profeet van God was het kanaal waardoor het volk Israël hoorde wat God hen te zeggen had. Samuel werd ook wel de ziener genoemd, hij zag dingen die een normaal mens niet kon zien maar hoorde ook Gods stem, als kleine jongen al. Een profeet zoals bv Elia, werd ook wel 'de man Gods' genoemd.

Moest er een beslissing worden genomen, dan werd ook wel het lot geworpen - de urim en de tummin, de twee stenen van de hogepriester waardoor God dan uitsluitsel gaf of er bv een oorlog gevoerd moest worden of niet, al dan niet als bevestiging van wat de profeet al had gezegd.
De laatste keer dat we lezen dat het lot werd geworpen, is in Handelingen toen er een nieuwe apostel moest worden gekozen in de plaatst van Judas. Na Pinksteren komt deze manier van God raadplegen niet meer voor.

Nieuwe Testament

Een paar vragen in willekeurige volgorde

vraag 1
Als het lot niet meer wordt geworpen, waarom zouden er dan nog wel profeten zijn zoals in het OT? Is er niets veranderd nadat de Heilige Geest is gekomen? Hebben we de speciale schakel nog nodig om te weten wat God wil? zie ook vraag 3

vraag 2
1 Korinthe 14 heeft het over profetie als gave van de Geest, maar wie beoordeelt dan wat er gesproken wordt? En is dit -wat Emma Stark leert in haar school aan anderen- te scharen onder 1 Korinthe 14, uitleg en toepassing van het woord, of komt het meer in de buurt van de OT-profeten? En is een gave iets wat je kunt leren? De profeten hebben het fundament gelegd zie ook vraag 5, is die gave dan alleen voor de heel vroege kerk? 

vraag 3
Wat mij opvalt bij Emma Stark is het spreken alsof zij exclusief weet wat de Geest zegt en dat dan doorgeeft aan de 'onwetenden'. Terwijl die onwetenden toch een (voltooide) Bijbel hebben en de Heilige Geest in zich? Een klasse profeten, lijkt mij oudtestamentisch, net als een klasse van Priesters en een klasse van Levieten. In 1 Johannes 2 staat dat we door de zalving van de Heilige niet nodig hebben dat iemand ons leert, er staat niemand boven ons die speciale waarheden aan ons kan doorgeven, wij hebben de Geest zelf ontvangen en kennen de waarheid.  

vraag 4
De link die ik ook leg is dat het allemaal te maken heeft met het Koninkrijk vestigen hier op aarde, daardoor is er veel wat letterlijk oudtestamentisch aandoet, of rechtstreeks uit het OT komt. Maar: is het Koninkrijk hier vestigen een taak die wij als gemeente in deze tijd hebben? Zo was ook de gedachte bij de  bevrijdingstheologie uit de 60er en 70er jaren van de vorige eeuw: revoluties steunen in landen waar onderdrukking was en zo de mensen bevrijden. Dat verstond men onder Gods koninkrijk vestigen op aarde, terwijl God duidelijk is dat Hij dit Zélf zal doen! 
Emma Stark noemt haar beweging een bevrijdingsbeweging wat toch wel een lijn uitzet. Verschillende gebeurtenissen worden naar voren worden gehaald in de tijd. Zoals de bekende strofe uit de Messiah, die het heeft over het schudden van de naties:

RECITATIVE. (Accompanied - Bass)
Thus saith the Lord of Hosts:-Yet once a little while and I will shake the heavens and the earth, the sea and the dry land; and I will shake all nations; and the desire of all nations shall come. The Lord, whom ye seek, shall suddenly come to His temple, even the messenger of the covenant, whom ye delight in: behold, He shall come, saith the Lord of Hosts

Emma Stark zegt dat God de volken nu zal schudden, in deze laatste massale reformatie door de Geest. Maar in de context van Haggai 2 waar deze tekst uitkomt, gebeurt dit pas als Jezus terugkomt: and the desire of all nations shall come. Maar dat is nu nog niet het geval. Geen Kingdom now dus, maar pas later...

vraag 5

De gemeente van Christus is gebouwd op de het fundament door de apostelen en profeten, zie Efeze 2: 20. Het lijkt mij vreemd voor de constructie van het 'gebouw', dat als je bijna bij het dak bent, er weer apostelen en profeten nodig zijn om opnieuw een fundament te leggen - een fundament is per definitie dat wat als eerste gelegd wordt toch? Zijn er in er in de laatste dagen inderdaad weer apostelen en profeten, dan zou je dat ook in de bijbel terug moeten vinden, net als de grote opwekking die al jaren voorspeld wordt. 

Toetssteen

Bij deze vragen die ik heb, is er gelukkig wel een toetssteen: komt er uit wat er wordt geprofeteerd? Dat is nog niet altijd zo makkelijk te zien omdat profetieën vaak best wel vaag worden geformuleerd, je kunt er dan alle kanten mee op. 

Gelukkig geeft Emma Stark in een video van haar wel aan dat wij haar profetie moeten testen en het ook wegen - de volgende stap is dan veranderen (test, weight and change), al kan dat laatste, change, m.i. alleen als de profetie/de profeet kosher is. 
Emma zal er meer dit mee bedoelen: test en weeg wat er van de profetie voor jouzelf is bedoeld. Als je dat weet en hebt gewogen dan kun je veranderingen bewerkstelligen waar dat nodig is.

De belangrijkste vraag

Maar er is nog iets anders wat daarvóór komt: Hoe weet je of iemand een profeet van God is en/of de uitgesproken profetie van God komt? Niet omdat hij/zij succes heeft en veel volgelingen. Of een profetie uitkomt weet je ook niet op het moment van uitspreken. Maar wat wel direct kan: toetsen aan Gods woord. De Geest van God zal zich nooit boven de Bijbel stellen maar het zal in één lijn liggen met wat in Gods woord geopenbaard is. 

Zegt een profeet dingen die niet in de lijn van de bijbel liggen, dan verdraait of voegt hij of zij toe aan Gods woord, dat is is verboden. Zo simpel is het eigenlijk.

Een voorbeeld bij 4.15 minuten

The Spirit of the Lord says: I am inviting you to a new relationship with My Spirit, that you have never known before
And the spirit of the Lord says: will you let me burn you, will you let me consume you with my fire?
For I want to break out, says the Lord in a way that it will be impossible for you, to not demomstrate miracles, signs and wonders. You will be a church if you sy yes, that will guard the rol of the Spirit in the world,
Know this [...] you know the Father and the Son but you have no tangible relationship with the Holy Spirit.
And the spirit of the lord says ... He'll make you a liberation army

"De Geest van de Heer zegt: Ik nodig je uit om een nieuwe relatie te hebben met Mijn Geest, die je nooit eerder hebt gekend."

Waar worden we in de Bijbel opgeroepen of aangemoedigd om een relatie met de Heilige Geest te hebben? Volgens mij helemaal nergens. In Handelingen kom je wel een groep nieuwe gelovigen tegen die alleen gedoopt waren in de naam van Jezus en daarom de Geest nog niet hadden. Maar de Geest ontvangen en hebben is iets anders dan 'een relatie hebben met de Geest'! De Geest is niet los verkrijgbaar.

Zo kom ik tot de tweede uitspraak:

"Jullie kennen de Vader en de Zoon, maar je hebt geen tastbare relatie met de Heilige Geest"

Door de Heilige Geest hebben we wel een relatie, maar met de Vader en de Zoon, het is nl de Geest van Christus en de Geest van God.
De Geest is het middel om God te kennen en te ervaren, want God is Geest. 
De Vader ken je door de Zoon, door naar Jezus te kijken. Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.
Hoe kun je überhaupt geloven in de Vader en de Zoon? Door de Heilige Geest. Die getuigt namelijk met onze geest dat we kinderen Gods zijn (Romeinen 8). Wederom: de Geest van God/Christus is het middel waardoor we de Vader en de Zoon kennen. 

In 1 Johannes 2: 23-24 is het ook alleen de Vader en de Zoon die genoemd worden. Ook hier is de Geest het middel waardoor je de Vader en de Zoon kunt belijden, en het middel waardoor je in de Vader en in de Zoon kunt blijven:

Een ieder, die de Zoon loochent, heeft ook de Vader niet. Wie de Zoon belijdt, heeft ook de Vader. Wat u betreft, wat gij van den beginne gehoord hebt, moet in u blijven. Indien in u blijft, wat gij van den beginne gehoord hebt, dan zult gij ook in de Zoon en [in] de Vader blijven.

De Heilige Geest is er voor ons, Hij bidt en pleit voor ons. En wat Hij altijd doet is Jezus verheerlijken. De Geest spreekt niet over zichzelf, Hij zet altijd Jezus centraal. Johannes 16 is heel duidelijk daarover in vers 14 en 15:

Hij zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het mijne nemen en het u verkondigen. Al wat de Vader heeft, is het mijne; daarom zeide Ik: Hij neemt uit het mijne en zal het u verkondigen.

Bij Emma Stark lijkt het meeste te draaien om een kerk te zijn van 'miracles, signs and wonders' die niet meer tegen te houden zijn zodra de laatste massale reformatie eenmaal begonnen zal zijn.

- De naties worden geschud.
- En dan is het zover bij de derde 'mass reformation': The era of the Spirit will begin. Het draait allemaal om de Geest.
- In die 'third reformation' zal Christus volledig gevormd worden in ons is de boodschap van Emma. Vandaar al de wonderen en tekenen die er dan zullen gebeuren. Dat is de verandering die er aan zal komen voor de gelovigen.
- alle andere gedachten die we ooit hebben gehad, en wat we ooit geleerd hebben in kerken moet afgebroken worden, dismanteling. Zelfs de pinksterbeweging en de charismatische bewegingen hebben niet het goede geleerd en gedaan. We hebben onszelf gediend ipv het Koninkrijk.
- God heeft een 'wild adventure' voor ons. 

En Emma is de persoon die rechtstreeks in contact staat met the Spirit en ons dit allemaal doorgeeft.

Ik vraag me serieus af of ik het woord spirit nog wel met een hoofdletter kan schrijven. 

(Iemand die een gelovige is/zegt te zijn, wil ik zeker niet direct afschrijven. In een volgend blogje komt er een vervolg want we zijn er nog niet, deze video is nog niet eens op de helft. Zie ik andere overtuigingen van Emma wel terug in de Bijbel?)

In de derde hemel? The Passion Translation

Het is wel apart als je voor het eerst hoort dat iemand voorleest uit een speciale bijbelvertaling, en dan twee weken later nietsvermoedend, die blijkbaar best populaire vertaling langs ziet komen op internet. Dan vind ik het altijd interessant genoeg om meer te willen weten: wat is de achtergrond en wie heeft die vertaling gemaakt?

Ik doel nu op "the Passion-translation" (TPT) van de bijbel - tegenwoordig allemaal te vinden op youversion en via de bijbelapp te lezen. Je klikt aan welke vertaling je wilt gebruiken en voilà, verder hoef je niets te doen. De keuze is uitgebreid, in allerlei talen van A tot Z kun je de bijbel lezen.


Kort over vertalen van de bijbel

Wat ik weet van vertalen is dat je dat doet vanuit de grondtekst, en je daarvoor manuscripten vergelijkt met elkaar. Luther schreef als een van de eersten de bijbel in de volkstaal en zo kon de gewone man eindelijk zelf de bijbel lezen. In Nederland is de Statenvertaling beroemd geworden, gebaseerd op de Texus Receptus, en staat bekend als een betrouwbare vertaling. Deze vertaling heeft ook veel invloed gehad op de Nederlandse taal. Je hebt een groep mensen die zo gek zijn van de Statenvertaling uit de 17e eeuw (en in Engeland is dat de King James version) dat ze die qua inspiratie welhaast op hetzelfde niveau zetten als de bijbel zelf. Dat gaat mij te ver moet ik zeggen, Gods woord is heilig, en een vertaling is betrouwbaar overgezet maar niet heilig!

In de 19e eeuw waren er inmiddels meerdere handschriften/manuscripten gevonden die ouder waren dan die gebruikt zijn voor de Statenvertaling. Aan de hand van ook later gevonden manuscripten heeft Darby bv de bijbel vertaald. In Nederland heb je de NBG51 waar andere manuscripten aan ten grondslag liggen dan bij de Statenvertaling het geval is. 
Inmiddels heb je de NBV, die niet meer brongericht vertaald is en daarom minder accuraat. Prima om zo te lezen, maar wil je echt bijbelstudie doen dan loop je met de NBV vast. Andere vertalingen zoals het Boek, die parafraseren, je kunt die als vertaling niet echt serieus nemen. 

Ancient words, ever true

The Passion Translation

Een andere vertaling pakken naast de bekende geeft je een frisse blik, en een andere zicht als het niet de overbekende woorden zijn, dus niks mis mee. En nu kwam dan the Passion translation (TPT) langs. Deze TPT is echter iets heel anders dan een normale bijbelvertaling vanuit de grondtekst zoals het normaliter ging. Al geeft de officiële site een heel degelijk beeld bij de vragen en antwoorden.

De naam achter de deze translation is Brian Simmons, en deze Brian is niet zomaar iemand. Hij claimt opgetrokken geweest te zijn in de derde hemel (zoals Paulus denk ik dan direct) en heeft in 'the libraries of God' met God gesproken. Hij mocht van God twee boeken meenemen naar de aarde, een derde boek "John 22", daar was de wereld nog niet aan toe, al wilde hij dat derde boek eigenlijk ook direct hebben.

Dat derde boek bevat nieuwe openbaring, en wel in de zin van 'de grotere werken die wij zullen doen'. De bijbel is wel voltooid, maar hier komt nog wat bij - zoals bv bij het boek van Mormon het geval is, dat is naast de bijbel maar wel netzo (of zelfs meer) belangrijk. 

Een paar punten die ik even noem, waar ik aan denk als ik dit allemaal hoor en zie:

Ten eerste: is er iemand anders opgetrokken in de 3e hemel dan Paulus? Wat hij daar zag was onuitsprekelijk bijzonder en 'niet geoorloofd dat een mens dit uitspreekt'. Wat Brian Simmons meemaakt in de hemel wordt uitgebreid door hem verteld. Niet onuitsprekelijk dus, en hij geeft zichzelf toestemming om dit alles te delen. Dat is al in strijd met wat de bijbel over dit onderwerp zegt in 2 Kor 12.
Ten tweede: nieuwe openbaring in de twee boeken die hij mee mag nemen naar de natuurlijke wereld, om het daar te delen (nieuwe kennis over betekenis Hebreeuws en Grieks). De openbaringen in dat derde boek: John 22, daar is de wereld nog niet aan toe maar Jezus zal het hem later persoonlijk komen brengen. Dat geloof je toch zelf niet?! De bijbel is voltooid, er komen geen nieuwe openbaringen meer bij. Dat ondervangt Simmons door te zeggen dat dit niet bij de bijbel komt, maar een speciale boodschap is die de nieuwe generatie zal oppakken.
Ten derde: Je vertelt hiermee een ander evangelie, zelfs als een engel uit de hemel zou komen, luister niet; de engel noemde zich "Passion", vandaar de naam van de vertaling. De tekst in de TPT heeft veel cursief gedrukte passages, complete zinnen die niet in de oorspronkelijke grondtekst staan. Die zinnen zijn 'geimpliceerd uit de context en hun essentiële betekenis' en 'de lezer krijgt zo een natuurlijke toegankelijk begrip van Gods boodschap'. De KJV voegt volgens hen ook woorden toe - heb ik nooit op deze manier opgemerkt! De toevoegingen in het nieuwe testament geven een speciale draai aan het evangelie - zie verderop.
Opmerkelijk is dat er véél meer dan alleen de cursieve gedeelten zijn toegevoegd.
Ten vierde: hoe belangrijk vind je jezelf eigenlijk??
Ten vijfde: nog een uitleg van Brian Simmons: "We zijn het zaad van Jezus, de 42e generatie, we maken de stamboom van Jezus compleet. Christus is geen man meer. Wij zijn het, de mensen. Wij dragen zoals Maria, wij brengen Christus voort." Dat riekt naar new age en niet minder dan dat. En als ik nog even verder luister: "De tweede komst is het worden van Christus. De Vader houdt zoveel van de Zoon, dat Hij de aarde zal laten vervullen met mensen zoals Hij."

bij 4 minuten e.v.

Is dat soms de nieuwe boodschap die hij moest brengen, van God? Een heel andere dan die op de site wordt aangegeven.
Laten we oppassen voor de valse Jezus. Het is precies waar voor gewaarschuwd wordt in Matt 24: 23 wat in de laatste tijd zal gebeuren, dat mensen zeggen: "Zie hier is de Christus, of: Hier, gelooft het niet. Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan en zij zullen grote tekenen en wonderen doen"

NAR

Dat brengt me tot de NAR, de New Apostolic Reformation. Zij claimen tekenen en wonderen voor deze tijd, zij zijn de de apostelen van de laatste Reformatie. Je moet bij hen zijn voor die wonderen en tekenen. De TPT sluit aan bij deze beweging (al ontkennen ze zelf dat er banden zijn) door hun overtuiging van de nieuwe generatie die 'de grotere werken zal doen', en ook doordat de vertaling bepaalde dingen toevoegt. 
Eén voorbeeldje uit hun vertaling die de NAR toch wel lijkt te promoten is de toevoeging van het woordje first

"Now, these are the names of the first twelve apostles: first, Simon, who is nicknamed Peter, and Andrew, his brother. And then Jacob and John, sons of Zebedee."
John 10:2 TPT

Het woordje staat niet in de oorspronkelijke tekst maar impliceert dat er na deze twaalf apostelen nog meer zullen komen. Dus zo kun je de bijbel naar je hand zetten, terwijl claimen dat het een speciale boodschap van God is aan jou, anderen bij voorbaat lastig maakt om hier vraagtekens bij te zetten. Brian Simmons zet zich duidelijk neer als een hedendaagse apostel zoals Paulus was. En dit is allemaal te vinden zonder dat je er veel moeite voor hoeft te doen. Maar het maakt je wel wijzer...

Laten we alert zijn en elkaar waarschuwen voor zaken die mooi lijken maar die niet van God zijn zoals deze bijbelvertaling, waardoor je zonder het te weten beïnvloed wordt door een verkeerde geest die weer leidt naar bewegingen met een verkeerde geest.

Geliefden, vertrouwt niet iedere geest, 

maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn;
want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan.

1 Johannes 4:1 

Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen:
Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd
en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan?
En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij,
gij werkers der wetteloosheid.

Matteüs 7:22‭-‬23 

Vol goede moed! (Wandelen in geloof)

 

Daarom zijn wij te allen tijde vol goede moed,
 ook al weten wij,dat wij, zolang wij in het lichaam ons verblijf hebben,
ver van de Here in den vreemde zijn
– want wij wandelen in geloof, niet in aanschouwen –
maar wij zijn vol goede moed
en wij begeren te meer ons verblijf in het lichaam te verlaten
en bij de Here onze intrek te nemen.
2 Korinthiërs 5:6‭-‬8

 

Vol goede moed

Wandelen door geloof, dan denk ik direct aan het tekstgedeelte dat hierboven staat. En wat er voor mij uitspringt is dat we altijd vol goede moed zijn. Dat wordt zelfs nog herhaald, al is Paulus sowieso van de lange zinnen, maar toch.
Wandelen in geloof betekent dan dat je vol goede moed bent voor elke dag. Tenminste, volgens de woorden van deze tekst. Zelfs als we weten dat onze uiteindelijke bestemming het hemelse vaderland is en we nu in een vreemd land zijn, hebben we toch moed. (Alhoewel ‘begeren ons lichaam te verlaten en naar de Heer te gaan’ dat wel de ultieme wens is, die ik nog niet zomaar zo voel.)

Wat een logisch gevolg is van wandelen in geloof, is dat je niet met de dingen bezig bent die je ziet. We wandelen ook niet in de richting van iets wat we nu al zien, of waarvan we in ieder geval precies weten hoe het er uit ziet. Dat klinkt eigenlijk wel avontuurlijk en als je van avontuur houdt dan heb je geluk. :) Ben je meer van het bekende en weten waar je naartoe gaat, dan kan het wel eens wat ingewikkeld zijn, dat ‘niet wandelen in aanschouwen’.

Thomas was zo iemand die dat ‘niet aanschouwen maar geloven’ wel vervelend vond. Dat Jezus was opgestaan, dat wilde hij eerst wel eens zien. En dan staat Jezus ineens bij hem en krijgt hij het bewijs. 

Het is eigenlijk heel mooi hoe Jezus direct tegemoet komt aan het ongeloof van Thomas en hem ook houdt aan zijn uitspraak: zijn handen en zijn zijde te willen zien en zijn hand in de wonden te leggen. Terwijl Thomas toen uiteraard tegenstribbelde dat het niet meer nodig was en zich wellicht schaamde dat hij zo weinig vertrouwen had gehad. En hij zegt: Mijn Here en mijn God!

Dan komen 'wij’ ter sprake, als Jezus vervolgt: “Omdat je ziet geloof je? Zalig zij die niet zien en toch geloven.”
En ik moet zeggen: deze tekst bemoedigt mij altijd, oftewel ‘geeft mij goede moed’!




Wat is wandelen in geloof

Maar dan, wat is dat wandelen dan voor elke dag, hoe ziet dat eruit? Wat is er anders dan bij mensen die geen hoop hebben?
Het is hier leven maar er steeds van bewust zijn dat dit leven en wat wij allemaal meemaken, niet is waar het om draait. Dat zet je leven in een ander perspectief, het hemelse perspectief. Je kunt en mag zeker genieten van de mooie dingen die je meemaakt en van lieve mensen om je heen, maar je geluk hangt er niet (meer) van af.

En wat misschien nog wel belangrijker is, de moeilijke dingen in het leven, waar je mee te dealen hebt en die waarvan je hoopt, nog zullen veranderen - maar misschien ook niet, die komen ook in het andere perspectief te staan. De lichamelijke problemen waardoor ik niet zo uit de voeten kan zoals ik wel zou willen, die vind ik zelf totaal onbelangrijk als ik ze bekijk in dat hemelse perspectief. Laat staan dat ik zou vinden dat God wil dat ik lichamelijk gezond ben - nee, het lijden van deze tijd weegt niet op tegen de heerlijkheid die over ons geopenbaard zal worden, en daarmee is de heerlijkheid far more important dan wat ik hier nu op mijn bordje heb. Ik mag in geloof wandelen en zeker weten dat God iets beters voor mij in petto heeft.

Wandelen in geloof, dat wens ik ook voor gelovigen die op dit moment met lijden en dood te maken hebben. De hoop waardoor je kunt doorleven, is het geloof dat we kinderen, of andere dierbaren die ons ontvallen zijn, of die we zelfs nooit bewust gekend hebben, terug zullen zien. En dan helemaal zoals God ze heeft bedoeld. Wat een troost geeft dat en wat een bemoediging, goede moed om door te kunnen gaan, ook al is het leven soms zo zwaar.

Hoe meer we God vertrouwen en hoe meer de hemelse dingen die in de bijbel beschreven zijn, ja Jezus Zelf, voor ons gaan leven, hoe meer je je aardse leven in dat hemelse licht kan zien. En voor de dingen die je echt noodzakelijk nog wél wil zien in dit leven (bv bekering van geliefden) daar wil God je vertrouwen geven dat bidden voor bekering een gebed is naar Zijn wil - een gebed dat Hij zeker zal verhoren!



Wandelen in de goede werken van God

Wandelen is een ontspannen bezigheid, je bent niet krampachtig je leven aan het leiden maar je mag ‘wandelen’, rustig aan en op je pad vind je dat wat je hand vindt om te doen. En dat zijn de goede werken die God zelf voor jou heeft klaarliggen.
Geloof ik dat God voor mij speciaal die werken om te doen heeft bedacht? Werken waarmee ik dan anderen mag dienen. Dat is voor mij hoop en geloof voor elke dag. Ik hoef me dan niet meer heel druk te maken over allerlei vraagstukken in de wereld; God weet precies hoe het erbij staat en Hij heeft in deze wereld voor mij klaarliggen wat ik mag doen, mijn taak van Hem die ik mag vervullen.
En wat ik ook meemaak, Hij is erbij in dit leven van elke dag, maar met geloof en uitzicht op de heerlijkheid die voor jou en mij zal komen als we Hem liefhebben; Hij zal ons uiteindelijk daar brengen, in dat hemelse vaderland.

En nu?                                        

Ik wil elke dag in geloof vragen wat God voor mij te doen heeft, en daarin mag ik gaan wandelen. Daar heb ik nog wel wat te winnen, want de duivel wil ons graag van ons geloof en onze hoop af hebben en ons maar wat graag vullen met allerlei andere dingen, die misschien niet super verkeerd zijn, maar niets met God van doen hebben - en welke goede werken blijven ongedaan liggen omdat ik niet ‘bij de les ben’ maar me af laat leiden?

Abraham is zo’n geloofsheld, die God bleef vertrouwen in alles wat hij meemaakte. Hij zette zijn zinnen niet op het aardse beloofde land, maar verwachtte de stad met fundamenten. En met hem zijn er de vele geloofsgetuigen uit Hebreeën 11, die vol goed moed bleven, al zijn ze gestorven zonder het beloofde verkregen te hebben. 

Lees maar eens wat ze verder meemaakten.
Hun leven door geloof spreekt nog tot de verbeelding.
Voor jou ook?
Laten we hen daarin navolgen!

 

 

Hoop op de terugkeer van Christus

Het woordje ‘hoop’ is net als ‘geloof’ in het dagelijks gebruik van dat woord best wel vaag. ‘Ik ben klaar met al dat gezeur, ik geloof het nu wel’… of: ‘ik hoop dat dit avontuur goed afloopt.’ Zeker weet je het allemaal niet. In de Bijbel is dat anders en is hoop de vaste grond, een zeker weten. Daarbij denk ik aan een tekst uit Hebreeën 11: 1 - en het mooie is dat juist daar geloof en hoop aan elkaar worden verbonden: “Het geloof is de zekerheid van de dingen die men hoopt, en het bewijs van de dingen die men niet ziet”.

Hoop voor de discipelen: Christus komt terug

Hoop op de terugkeer van Christus werd direct bij de hemelvaart al aan de discipelen gegeven, door de engelen die hen verzekerden dat deze Jezus (dus niet een ander die zich zo voordoet! maar: déze Jezus) die ze naar de hemel hebben zien gaan, op dezelfde wijze terug zal komen. En uit profetieën uit het Oude Testament weten we dat Zijn voeten op die dag zullen staan op de Olijfberg. Precies de plek waar Hij ook als laatste stond en vanwaar de discipelen Hem na staarden toen Hij vertrok naar de hemel.

Er is voor ons nog een ander aspect aan de ‘hoop op Zijn terugkeer'. En ook daar wordt over gesproken door Jezus, voordat Hij naar de hemel ging. Dat betreft de belofte dat Hij de Heilige Geest zou zenden zodra Hij naar de Vader terug zou zijn gegaan.
Nu ik dit schrijf hebben we net hemelvaart gevierd en de zondag na Hemelvaart wordt ook wel de ‘wezenzondag’ genoemd: de zondag dat Jezus al naar de hemel is maar de Trooster nog niet is gekomen. De discipelen moesten in de stad wachten totdat dat zou gebeuren.

Hoop doordat we de Geest hebben: Christus komt terug

Die belofte werd door Jezus zelf heel stellig uitgesproken in Johannes 16: Ik zal u niet als wezen achterlaten, Ik kom tot u. En in Lucas 24 op de Olijfberg, vlak voordat Hij wegging: Ik zorg dat de belofte van de Vader komt, wacht in de stad totdat die in vervulling is gegaan.
En met Pinksteren was het zover en gebeurde er iets wat nog nooit eerder in de geschiedenis was voorgekomen: door de Heilige Geest woont Christus in de gelovige. Christus in ons wordt daarom ook wel ‘de christelijke hoop’ genoemd. Dat betekent dat Zijn inwoning in ons lichaam ervoor zorgt dat het zeker is dat Jezus voor ons terug zal komen!

 

Het is als bij het spelletje ‘pandverbeuren’ dat we vroeger wel speelden op verjaardagsfeestjes. Ieder kind gaf iets specifieks van zichzelf af en dat werd dan uitgedeeld onder elkaar. Daarmee wist je zeker dat de persoon van wie je bijvoorbeeld een ring had, niet weg zou gaan voordat hij of zij die ring terug had gekregen - en anders zeker weten(!) terug zou komen om zijn of haar rechtmatige bezit op te eisen.
Zo heeft God ons Zijn Geest gegeven als onderpand van onze erfenis in de hemel. Omdat Zijn Geest in ons woont, zijn wij daarmee ook zeker dat Christus voor ons terugkomt en ons ophaalt. Zijn Geest is de eerste gave, het pand dat we van Hem hebben gekregen en een bewijs dat we in de hemel horen. Dit kunnen we lezen in 2 Korinthe 1:22 waar staat: ‘God, Die de Geest als onderpand in onze harten heeft gegeven.’

 

Weet je zeker dat Hij in je woont? Dan is het daarmee zeker dat Jezus ook jou komt halen. Zijn Geest is het bewijs dat je van Hem bent en recht hebt op ‘de erfenis die in de hemelen voor ons is weggelegd’ (Efeze 1:14)

 

​Als we nog op aarde zijn als Jezus ons komt halen, zullen we veranderd worden in een oogwenk, en samen met de dan ook opgestane gelovigen, gaan we Hem tegemoet in de lucht. 'Zo zullen we altijd met de Heer zijn' staat er in 1 Tess 4:17. Dan zijn we echt vrij, verlost van ons aardse lichaam waarin we altijd nog struggelen met de zonde, moeilijkheden en pijn ervaren.

 

Hoop voor de schepping: Christus komt terug

En last but not least: ook de schepping die eveneens zucht en struggelt, is in verwachting (in barensnood staat er zelfs) en zal delen in deze hoop van de kinderen van God, ze zal bevrijd worden tot de heerlijkheid die wij dan al hebben. Dan zal de woestijn bloeien als een roos en het kind zal spelen bij het hol van een adder. De vloek waaraan God deze schepping onderworpen heeft (en we zien het om ons heen!) zal dan opgeheven zijn, als Christus is teruggekomen.​

Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om (de wil van) Hem, die haar daaraan onderworpen heeft, maar in hoop, omdat ook de schepping zelf van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want wij weten, dat tot nu toe de hele schepping in al haar delen zucht en in barensnood is.
En niet alleen zij, maar ook wij zelf, [wij,] die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam. Want in die hoop zijn wij behouden. Maar hoop, die gezien wordt, is geen hoop, want hoe zal men hopen op hetgeen men ziet? Indien wij echter hopen op hetgeen wij niet zien, verwachten wij het met volharding. (Rom 8: 20-25)

 

Laten we met volharding op de uitkijk staan en Hem elke dag verwachten, zoals Jezus ook ernaar verlangt en niet kan wachten om óns te zien. De Geest en de Bruid zeggen: kom! Die roep op de laatste bladzijde van de Bijbel klinkt.

Roep je mee?

    

Alles draait om geloof - Jezus' rondwandeling op aarde

In de evangeliën wordt door vier verschillende personen beschreven wat Jezus allemaal heeft gedaan toen Hij rondwandelde op aarde. Dat is een betrouwbaar getuigenis, vier mensen. Ieder evangelie legt weer een ander accent. Mattheus beschrijft alles vanuit het Joodse perspectief dat de koning zou komen. Marcus beschrijft Jezus als de dienaar die naar de aarde kwam. Johannes heeft een hemels evangelie - ook het enige evangelie waar de geboorte van Jezus niet wordt beschreven maar waar het begin vanuit een hemels perspectief tot ons komt.

Lukas is de enige evangelieschrijver die niet als discipel met Jezus mee heeft gewandeld. Hij heeft alles van betrouwbare ooggetuigen gehoord en opgeschreven. In het gedeelte wat ik hier lees worden veel mensen genezen, wat voor Lucas als arts wel extra aansprekend moet zijn geweest om op te schrijven. We zien veel verschillende personen en de vraag is: hebben ze geloof? En zo ja, wat is daarvan het gevolg?

Lucas 7

Het bijzondere toen ik in Lukas 7 begon te lezen was, dat er iets staat over de Joodse leiders wat mij nog nooit was opgevallen. De hoofdman uit Kapernaüm heeft deze Joodse leiders naar Jezus gestuurd om Hem te vragen zijn dienaar te genezen die op sterven ligt. Om hun vraag kracht bij te zetten, brengen ze Jezus nog even op de hoogte 'dat de hoofdman het volk liefheeft en hun synagoge heeft gebouwd'. Jezus zou daarom zeker op het verzoek in moeten gaan!

De Joden dachten nog steeds in een beloning voor 'goede werken' en niet alleen in 'geloof'. Maar geloof in Jezus Zelf is het begin! Beseffen we dat we Hem nodig hebben? Hij doet niet dán pas iets voor ons, als we eerst allemaal goede daden hebben gedaan! Hij weet allang hoe het ervoor staat en Hij zorgt als we in geloof bij Hem komen.

De hoofdman uit Kapernaüm heeft zelfs zo’n groot geloof dat hij even later aan Jezus laat weten ‘U hoeft niet te komen, maar zeg dat mijn zieke dienaar gezond wordt, en het zal gebeuren’. De heidense hoofdman heeft méér geloof dan Jezus in heel Israël heeft gevonden. En zijn geloof wordt beloond!

Hoe zit het dan met het geloof van Gods eigen volk? Je verwacht dat ze blij zijn als Johannes de Doper de komst van het Lam van God aankondigt. Maar het enige wat zij zien is een man in een mantel van kameelhaar, die in de woestijn leeft, geen brood eet en ook geen wijn drinkt. En die doop van bekering zien ze ook helemaal niet zo zitten. Vlak na Johannes de Doper begint Jezus Zijn bediening en uiteraard gaan de mensen vergelijken. Van Jezus is duidelijk dat Hij ‘wel eet en drinkt’  maar het volk bekijkt Hem daarom als een 'veelvraat en een wijndrinker' zoals in een ander evangelie staat. In hun ogen zijn Johannes en Jezus beiden niet zoals zij denken dat het zou horen. Ze hebben geen geloof maar leggen hun eigen meetlat langs wat ze zien en vormen zo hun oordeel.

Jezus vergelijkt hen met kinderen die anderen toeroepen: ‘We speelden op de fluit maar jullie dansten niet! En toen we rouwden en klaagliederen zongen deden jullie ook niet mee!’ Inderdaad, wat er ook voor hun neus gebeurt, het volk komt niet in beweging. En Johannes de Doper zit inmiddels in de gevangenis vol twijfel en laat vragen of Jezus inderdaad de Messias is. Dan komt het antwoord: 'Lammen, blinden en doven genezen en doden worden opgewekt.' Dat zou toch voor het volk ook genoeg moeten zijn om te zien dat Jezus de beloofde Messias is?

Maar het is de enkeling uit het volk die gehoor geeft, zoals de zondares die Jezus voeten zalft met dure olie. Ze betoont Hem veel liefde omdat ze geloof heeft, en Hij vergeeft haar zonden. Wat een mooi gevolg van haar daad van liefde! 

Lucas 8

In hoofdstuk 8 vinden we opnieuw vrouwen, zij dienen Jezus ‘met wat ze bezitten’, uit dank voor wat Hij voor hen heeft gedaan.​ ​Maria Magdalena is de bekendste van deze vrouwen, bij wie zeven boze geesten zijn uitgedreven. Maar ook worden Johanna, de vrouw van Chusas (de rentmeester van Herodes) en Susanna genoemd als vrouwen die door Hem genezen zijn en Hem dienen.

Wat bijzonder dat iedere vrouw in staat is om Jezus te dienen ‘met wat zij bezit’. Niet met hoevéél zij bezit, daar gaat het niet om. Maar met wat je hebt ontvangen aan gaven, talenten, of letterlijke bezittingen, je geld - daarmee kun je de Heer dienen. Niemand hoeft te denken: ik bezit te weinig dus ben niet in staat om te dienen want ook hier gaat ​het ​om geloof. Het in onze ogen kleinste talent kun je voor God inzetten, en om bijvoorbeeld gastvrijheid te betonen is het niet nodig om een groot huis te hebben zodat je veel mensen onderdak kunt verlenen; vraag je buurvrouw op de koffie, zo kan het ook! En als we geld offeren kijkt God ten eerste naar ons hart, niet naar de hoogte van onze gift.

Ook de discipelen maken alles wat Jezus doet van dichtbij mee. Ze zijn vol angst tijdens de storm op het meer, zelfs als Jezus in het schip is! Maar Hij heeft macht over de wind en de zee. Ook de demonen gehoorzamen Hem en worden uitgedreven bij een man in Genesereth. Jezus macht is onbegrensd en Hij wil hen leren om geloof te hebben.

Lucas 9

In hoofdstuk 9 (tot vers 17) zendt Jezus hen uit door heel Israël om het evangelie van het koninkrijk te verkondigen. Hij geeft hen ook de macht om dezelfde krachten en tekenen te doen die Hij heeft gedaan. Dat betekent ziekten genezen en demonen uitdrijven.

Koning Herodes hoort dit gerucht en wordt nieuwsgierig naar die Jezus die zieken geneest (zoals de vrouw van zijn rentmeester) en zelfs mensen uit de dood terugroept - de jongen uit Na​ï​n en ook het dochtertje van Jaïrus (wat verderop in dit hoofdstuk beschreven staat). Hij breekt zich het hoofd over wie Jezus zou kunnen zijn: Johannes de Doper? Nee dat kan niet want die heeft hij zelf laten onthoofden. Dan vast een andere belangrijke profeet.​ ​Maar zijn nieuwsgierigheid naar Jezus is niet genoeg, het ontbreekt Herodes aan echt geloof.

​Z​o kunnen we van veel mensen lezen hoe ze over Jezus denken. En ​we ​hebben vast een idee erbij of het goed was, of dat wij het allemaal heel anders hadden bekeken. Maar wat zouden we zelf van Jezus gedacht hebben als we toen hadden geleefd? Iets om mezelf steeds af te vragen als ik verder lees.  

Hoe is het de discipelen vergaan na hun uitzending als 'gezanten' van Jezus? De ervaringen die zij hebben opgedaan zullen hen vast versterkt hebben in hun geloof!​ ​Maar ze zijn nog niet terug van hun evangelisatierondreis door het land, of ze zijn bezorgd dat de vele mensen die naar Jezus komen luisteren nog steeds niet weg gaan, want het is al avond en ze moeten toch eten​?​ Maar Jezus als de Schepper, geeft van vijf broden en twee vissen vijfduizend mensen te eten. Er is zelfs nog over! Waar is hun geloof toch gebleven terwijl zij zelf kortgeleden allemaal tekenen en wonderen hebben gedaan?

Ik ben echt niet beter dan de discipelen en kan ook zomaar weer vergeten wat Jezus heeft gedaan in mijn leven. Dan ben ik bezorgd over allerlei dingen terwijl ik toch zou moeten weten dat Hij machtig is en boven alle situaties staat, dat Hij alles weet en zal zorgen!

De bloedvloeiende vrouw heeft zo’n geloof en vertrouwt zichzelf toe aan Zijn zorg; ze twijfelt niet dat zelfs de aanraking van de kwast van Jezus’ kleed genoeg zal zijn om te genezen van haar kwaal. Jezus weet dat er iemand is die Hem in geloof aanraakte, want er ging kracht van Hem uit. Hij zegt de vrouw: 'Uw geloof heeft u behouden, ga in vrede!' Wat zal zij die vrede van haar behoud hebben ervaren, en het wonder van ​haar onmiddellijke genezing na twaalf jaar ziek te zijn geweest!

Laten we leren Hem te vertrouwen in geloof, zodat het zaad niet weggepikt wordt door de vogels, of op rotsachtige grond terecht komt, zoals Lukas het beschrijft in de gelijkenis van de zaaier; laat het in ons hart goede grond vinden, zoals bij de vrouwen waarvan we gelezen hebben. 

Dan is het Koninkrijk zichtbaar voor de wereld, als een lamp die je niet meer kunt verbergen maar helder schijnt. Dan doen we de wil van de Vader en zijn wij Zijn moeder en zusters… lessen die Hij ons hier ook geeft. Laten we Hem dan ook in geloof dienen met wat wij bezitten en van Hem ontvangen hebben, om het weer uit te​ ​delen aan anderen en zo in Zijn koninkrijk te gebruiken!

 

Alfa en Omega

In de Adventstijd horen we vaak de tekst uit Jesaja genoemd, waar enkele namen waarmee de Messias genoemd zal worden, zijn opgeschreven. Hij voorzegt daar de geboorte van de Messias: ‘Wonderbare Raadsman, sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst’. En direct zie je al iets bijzonders: dat Kindje wat geboren zal worden is ook de sterke God, de Vredevorst... Hij is eigenlijk alles. 

Met Kerst worden deze namen vaak bezongen. En als de engel bij Maria komt en haar vertelt dat ze zwanger zal worden, zegt de engel wat de naam van het kind zal zijn: Jezus.

De naam waar we nu naar gaan kijken is iets minder bekend. Alfa en Omega is een soort samengestelde naam waarvan de twee aspecten onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het zijn ook de eerste en laatste letter van het Griekse alfabet. Ook hierin zie je dat Hij eigenlijk alles is.

Het mooie van deze naam is dat Jezus Zichzelf zo presenteert in het laatste boek van de bijbel. Het klinkt haast majestueus: ​

Ik Ben de alfa en de omega​
Openbaring 1:8

Dat wil ook zeggen, de Ik Ben, God Zelf is de eerste en de laatste.

​​Alfa

De Alfa, Jezus, is het begin van de schepping van God (Openbaring 3:14). Hij sprak en het was er (Psalm 33:9). Door het Woord is alles ontstaan staat in de eerste verzen van Johannes - dat zie je ook als je even verder leest in vers 4 want ‘in het Woord was leven’.

Maar overal waar God begint met het creëren van iets moois, is de duivel ​er​ als de kippen bij om de mens te misleiden en het werk wat God ​is​ begonnen te bederven. In die begintijd in het paradijs was er de slang die zei: 'Neem toch van de vrucht en je zult als God zijn'. We weten hoe het verder ​is ​gegaan, de dood kwam in de wereld en vanaf die tijd sterven alle mensen na langere of kortere tijd.

Maar God had een oplossing, Jezus zou geboren worden. Ook voor jou en mij persoonlijk is Hij de Alfa, 'die in u een goed werk is begonnen en dat ten einde toe zal voortzetten ‘tot aan de dag van Jezus Christus'  (Filippenzen 1:6).

Omega

Wat zit er in ​die woorden 'tot aan die dag' (zoals een lied het zegt) een prachtige heenwijzing​ naar het feit dat Hij ook de laatste, de Omega is. Wat kan dat een bemoediging zijn als we er (even) geen gat meer in zien ​of ​als we steeds meer merken welke kant het in de wereld opgaat, met toenemende chaos en anti christelijke inzichten op allerlei gebied.

Er is inderdaad niets nieuws onder de zon. Nog steeds denkt de mens het beter te weten dan God, en is er een inmiddels alom bewonderde Yuval Harari die in deze eindtijd zegt: 'Vergeet Jezus, de opstanding is fake news. We gaan de mens 'upgraden' tot goden'​. ​ ​​De​ creatie van de​ human 2.0 die door technocratische ontwikkeling eeuwig kan leven​, a​ls een echo van de slang in het paradijs. ​

Maar Jezus zet dat recht: 

Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste, en de levende,
en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden,
en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk
Openbaring 1:17‭-‬18​

Met andere woorden: Jezus zal als de Omega​,​ voleindigen wat Hij ooit begon in Genesis 1. Hij heeft het laatste woord en staat aan het eind van al die zelfoverschattende hoogmoedige mensen die denken God niet nodig te hebben maar zelf god te kunnen zijn. ​

​Jezus heeft de sleutels van de dood, Hij verschaft de toegang tot het eeuwige Goddelijke leven. Door geloof mag je dat nu al bezitten en is Zijn belofte dat Hij niet alleen ín óns het werk voleindigt, maar ook belooft Hij: ‘Zie, Ik ben met u tot aan de voleinding van de wereld’ (Matteus 28:20). Dus, wees niet bevreesd!

Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde

Openbaring 22:13

Dan zijn we bij Hem en komt er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar God bij de mensen zal wonen, zoals Hij dat - in het begin - al wilde in het Paradijs.

Wat een prachtig vooruitzicht!

(Adrian Snell - Zwolle 2016)

Oh Rejoice! The holy city comes
Oh Rejoice, a new Jerusalem
Oh Rejoice, be ready now
He's coming to take is His bride
He is Alfa and Omega
He's alive!

So Rejoice! The holy city comes
Oh Rejoice, a new Jerusalem
Oh Rejoice, be ready now
He comes to take is His bride
He is Alfa and Omega
the beginning and the end

So Rejoice! The holy city comes
Oh Rejoice, a new Jerusalem
Oh Rejoice, be ready now
He's coming to take is His bride
He is Alfa and Omega
He's alive!

!

 

'Grace by wich I stand'

In de auto zit al een hele tijd een cd met nummers van Keith Green, gezongen door andere artiesten. In het begin even schakelen maar inmiddels ben ik gewend aan Petra die een echte "Green" zingt, en Rich Mullins met een echte "Green" (de reden dat ik de cd op de kop had getikt, Rich die 'You're the One' zingt)
Je kunt wel stellen dat alles wat Keith Green heeft geschreven de status van evergreen bereikt heeft.

Wat Keith betreft, om status gaf hij niet, en zijn platen gaf hij het liefste gratis weg. Tot men tegen hem zei: dat kan toch niet als je ervan moet leven (in ieder geval iets van die strekking). Als zo veel mogelijk mensen de boodschap maar hoorden, daar ging het hem om.

Ik kan de teksten meezingen zonder er bij na te denken, maar het zijn toch steeds dezelfde zinnetjes die er ineens uit springen en die ik wel echt hoor - bijvoorbeeld bij het 'Grace by which I stand'
Het lied kijkt eigenlijk terug:

"Lord, the feelin's are not the same
I guess I'm older
I guess I've changed"

Het voelt niet meer hetzelfde, want 'ik ben ouder en schat ik zo in, veranderd ...' Ja dat herken ik zeker, Keith werd zelfs maar 28 en ik ben inmiddels al stukken ouder - en inmiddels ook wijzer, al is dat vaak ook door schade en schande. Op geestelijk gebied kan het extra aankomen en kan het je een schuldgevoel geven dat je 'alles veel beter of anders had kunnen doen', en dat is niet uitzonderlijk want wanneer verloopt alles in het leven naar wens, naar wat je beloofde of dacht te kunnen?

I vowed to serve You
When it was brand new
But like Peter, I can't even watch and pray
One hour with You

copyright www.gospelimages.nl

 

 

 

 

 

 

 

 

 




And I bet I could deny You too

Hoe ouder, hoe meer je ontdekt wat er in je hart zit als je naar jezelf kijkt, en weet ik dat ik geen haar beter ben dan Petrus. Een uur waken om te bidden is al een hele klus ... en hoeveel momenten hield ik me stil terwijl ik had moeten spreken, maar weet je niet hoe, bang voor wat er wellicht volgt. Ook dat is eigenlijk verloochening.

Dit is wat Keith verder zingt en wat iets minder opviel dan dat herkenbare stukje over Petrus:

And how I wish it had been explained
That as you're growing
You must remember
That nothing lasts
Except the grace of God

'Had ik het maar geweten, dat alleen de genade blijft'. Alles van onszelf, onze mislukkingen maar ook al onze goede bedoelingen die we nog wel aardig geslaagd vonden, het zal uiteindelijk verdwijnen. Wat een opluchting. :) Er is niets om jezelf over op de borst te kloppen.
Alles is: Grace.

By which I stand in Jesus
I'm sure that my whole life would waste away
Except for grace by which I'm saved

'Want Zijn barmhartigheden houden niet op, elke morgen zijn ze nieuw.'
Ja dat is genade! Onze redding en alles wat daarna komt.

En dat is het mooiste om te ontdekken.